آتش دل

یاد چـــشـمــان قــشـــنگت شده سودای دلم 

بس که شوریده سرم، مونس و شیدای دلم

سر بــــه دنــــیا زدم و حال تو جویا گشتم

زانکه در تـــــوست کلیــــــد در دنــیای دلم

راز  پــر پیــچ و خـــم زلف پریـشان تو ناز

بـــــرده از مــــــن همۀ تاب و تــوانای دلم

بـــشــکن حــلـــــقۀ زنجیر ســتم را هـر دم

در قـــــدم هـــــای تو پیـوســته  تـمنای دلم

دل به آئین تو دادم، به ره و رســــم تو نیز

کـــــه توئی  مرجع الهام و تــقــاضــای دلم

می نــــهـــــــم سر، به آئین وفـــا داری تــو

از تـــــو افـــروخته شد آتش شـــبــهای دلم

 سکینه روشنگر