برای نسل‌های بیدار

در دفتر روزگار، نام کسانی جاودانه می‌ماند که تا واپسین دم از  مبارزه خود دست نمی‌کشند. آنان که از قدرت، نردبان نمی‌سازند، بلکه آن را ابزاری برای خدمت به انسان می‌دانند

نانسی پلوسی، بانوی استوار سیاست، نماد همین پایداری است. از سال ۱۹۸۷، گام در میدانگذاشت و نزدیک به چهار دهه، در مسیر دشوار سیاست و مسئولیت ایستاد. نخستین زنی که برکرسی ریاست مجلس نمایندگان ایالات متحده نشست، اما هرگز اسیر غرور مقام نشد. تا سنهشتاد و پنج سالگی، با اراده و آگاهی به مردمش خدمت کرد و با سربلندی اعلام بازنشستگینمود. بی‌آنکه خاموش شود، زیرا اندیشه‌ها نمی‌میرند.

اما در برخی کشور ها، در میان دشت رنج و امید، چه بسیار کسانی که با از دست دادن مقام،روح خود را نیز باختند. هنوز پنجاه‌سالگی را ندیده، از آرمان بریدند. آنانی که روزی از عدالتسخن می‌گفتند، چون تاج و کرسی از دست دادند، دیگر نه فریادی داشتند و نه قدمی.

ای نسل‌های فردا!
از این سرگذشت‌ها بیاموزید. مبارزه را برای مقام آغاز نکنید، که مقام فناپذیر است. راه را برایحقیقت بروید، که حقیقت جاودان می‌ماند.

رهبر راستین کسی‌ست که تا آخرین توان، در میدان می‌ماند. نه برای دیده‌شدن، بلکه برای بیدارکردن دیگران. مبارزه را تا زمانی ادامه دهید که نفس و توان یار است. اگر شعله‌ی ایمان در دلشماست، نگذارید بادِ نومیدی خاموشش کند.

به یاد داشته باشید:
شکوهِ انسان در ماندن است، نه در آغاز کردن.
در وفاداری است، نه در پیروزی.
در ایمان است، نه در شهرت.

تا روزی که نسل‌های آینده بخوانند و بگویند:
آنان که پیش از ما بودند، راه را رها نکردند.

شیرین.ن مبارز