دکتوراناهیتا راتبزاد مادرمعنوی زحمتکشان افغانستان

عبدالوکیل کوچی                                                                          

بخش دوم

اویک مادر بود : زنده یاد داکتر اناهیتا راتبزاد نی تنها یک مادر دلسوز ومهربان بود بلکه  برای زنان زحمتکش کشور همچون یک رهبر وآموزگاری بود که زنان در پرتو اندیشه ها و آرمانهای جاودانه ومواظبتهای دلسوزانه اش مسیر سرنوشت وآرامش خود را پیموده  و در روشنی آموزه هایش در سنگر آزادی ، دموکراسی و تحقق حقوق زنان پرچم مبارزه را بر افراشتند .

داکتر اناهیتا راتبزاد منحیث یک مادر دلسوز ومهربان در حمایت ومواظبت دایمی از زنان در مقالات ، مضامین وسخنرانیهایش در پارالمان وخارج از آن حقوق وخواسته های برحق زنان را مطرح نموده عملاً از اهداف حق خواهانه ی  زنان رنجدیده کشور پشتیبانی وحمایت میکرد .

هر عضو سازمان دموکراتیک زنان افغانستان در نخستین لحظه ی دیدار با داکتر انا هیتا راتبزاد مورد لطف محبت ومهربانی اش قرار میگرفتند .اولین سوال ایشان سوال صحت وسلامتی فردی و اجتماعی زنان رنجدیده کشور بود که این روش برای زنان زحمتکش کشور بسیار با ارزش واز اهمیت حیاتی برخوردار بود که در تقویه ی روحی زنان اثر مثبت میگذاشت  .

در زمان حاکمیت حزب دموکراتیک خلق افغانستان تحت رهبری وزعامت زنده یاد ببرک کارمل فقید مطابق به خط مشی حزب ودولت و برنامه های کاری و پالیسی

وطنپرستانه ی نهاد های رهبری کشور، داکتر انا هیتا راتبزاد مشکلات وپرابلمهای ناشی از دوران فیودالی وارباب رعیتی جامعه سنتی ومرد سالاری را که همواره دامنگیر زنان بود بخوبی میدانست ازین رو همانند یک مادر با هریک از اعضای سازمان وحتا دورافتاده ترین بانوی زحمتکش کشور صمیمانه ودلسوزانه با غمشریکی واندوه مشترک در غم وآلام زنان شرکت ورزیده و از زنان مریض و علیل خبرگیرایی راه علاج وچاره درمان شان را در داخل وخارج از کشور جستجو میکرد ومریضان صعب العلاج را بخاطر درمان بخارج کشور میفرستاد . زنان مسن ومادران داغدیده ازمصیبت جنگ را مورد احترام وتفقد قرارمیداد . برهنمایی ورهبریت داکتر راتبزاد  از روزهای تاریخی ومناسبتهای مختلف ملی و بین المللی با راه اندازی کنفرانسها وتدویر محافل با شکوه تجلیل بعمل می آمد زنان فعال واکتیف را مورد نوازش وتقدیر قرار میداد ودر تمام محافل وروز های عید استقلال وهشتم مارچ برای زنان تحایف اهدامیکرد .

دکتوریس اناهیتا راتبزاد منحیث یک مادر مهربان حتی المقدور به مشکلات خانواده گی زنان مظلوم کشور بصورت مستقیم وهمچنان از طریق سازمان دموکراتیک زنان افغانستان رسیده گی کرده وبخاطر رفع پرابلمهای ناشی از وضعیت مرد سالاری در کشور و  بدفاع از حقوق زنان در برابر زن ستیزان بیرحم پروگرامهای هدفمندانه ی را رویدست گرفته بود و برای اطفال یتیم و بی بضاعت ، مریض ومعلول ، معیوب وفرزندان صغیر خانواده های فقیر کشور ومامورین پایین رتبه دولتی ، کارگران ، دهقانان وسایر زحمتکشان کشور کودکستانها وشیر خوارگاه ها وبا اعطای خوار وبار معشیتی توجه جدی مبذول داشته وصدها هزار طفل و کودک را مورد حمایت وتحت پرورش دلسوزانه قرار میداد .

داکتر اناهیتا راتبزاد بمنظور رسیده گی به وضع  زنده گی ومشکلات خانواده گی زنان رنجدیده کشور شورا های زنان را در ولایات کشور ایجاد و به خدمات رسانی به زنان محلات موظف  نموده بود که در راستای کار روشنگرانه  در میان زنان زحمتکش کشوربخصوص به مسله آموزش سواد وسواد سیاسی توجه جدی مبذول میداشت .  داکتر اناهیتا راتبزاد رسوم وعنعنات پسندیده جامعه را محترم شمرده و تعمیم میبخشید . صنایع دستی ، هنر ، ورزش ، وآفرینشهای فرهنگی را درصفوف زنان رشد داده ، کارخلاقانه وفعالیت ، استعداد وشایستگی زنان را مورد تمجید وتقدیر قرار میداد  .

داکتر اناهیتا راتبزاد جهت کمک ویاری بشورا های زنان در ولایات کشور در راستای خدمت به زنان رنجدیده  توجه سایر نهاد های حزبی و دولتی را بوضع زنده گی ، رشد شخصیت و درقدم اول به مسُله ی فرهنگ ودانش زنان  معطوف میداشت . علاوه بر آن داکتر انا هیتا راتبزاد بخاطر تعمیم تجارب سازمانی وایجاد روابط همکاری بین سازمان دموکراتیک زنان افغانستان ودیگر نهاد های سیاسی ومشابه آن در سطح بین المللی روی مسایل حقوقی تعلیمی وتربیتی زنان به دید و بازدید از محلات داخل کشور و کشورهای خارجی میپرداخت .

که بر بنیاد آن فعالیتهای موثری بمنظور جلب کمکهای مادی ومعنوی کشورهای دوست برای رشد وتقویه  ی سازمان دموکراتیک زنان افغانستان صورت گرفت وازینطریق صدای آزادی خواهی زنان داغدیده از جنگ وزنده گی اسارتبار آنها را بگوش جهانیان رسانده ودر مجامع بین المللی حقوق وآزادی های زنان کشور را مطرح مینمود . به این ترتیب برای نخستین بار بود که موضوع  زنان افغانستان در رشته های تحصیلی حقوقی ، سیاسی وسازمانی در سطح ملی وبین المللی مطرح بحث قرار گرفت.  با افتخار گفته میتوان در زمان او بود که زنان در تاریخ کشورما برای اولین بار خود را صاحب سرنوشت خود یافتند .

ادامه دارد