ایمی فلمینگ/ برگردان: نعیمه دوستدار
خشونت
جنسی تبدیل به خبر رایج رسانهها شده است. از زمان طرح اتهام علیه هاروی
و اینستاین، تهیه کننده سینما که اکتبر سال گذشته اتفاق افتاد، این مشکل جهانی
بالاخره مورد توجه رسانههای جریان اصلی قرار گرفت
سازمات ملل تخمین میزند که یک
نفر از سه زن آزار جسمی جنسی را تجربه کرده و ۱۲۰ میلیون دختر در سراسر دنیا وادار به
سکس شده اند.
اما
موضوع فراتر از قربانیان آزارهای روانی و جنسی است. آزار و ترس از خشونت میتواند
امکان تحرک آزاد زنان را بگیرد و آنها را از دستیابی به ظرفیت های اجتماعی و
اقتصادی شان باز دارد. لائورا سوموگی، مدیر جایزه دو سالانه «زنانگی» که برای
مبارزه با خشونت علیه زنان اهدا میشود میگوید: «اگر زنان بترسند، امکان آنها
برای کار کردن و رفتن به مدرسه و دانشگاه کم میشود و این موضوع بر توانمندی آنها
اثر میگذارد. ترس از حمله و آزار جنسی، مانعی برای زنان برای مقابله با فقر است.»
سوموگی،
در سفر اخیرش به دهلی، شاهد اثرات بلند مدت و مستقیم این نوع حملات بوده است: «اگر
دختران مورد حمله قرار بگیرند و به پدر و مادرشان بگریند، والدینشان میگویند که
به مدرسه نروند. تلاش نمیکنند مساله را حل کنند. این یک مساله گسترده اجتماعی
است.»
او که
خود در لندن زندگی میکند و اصالتا اهل سائوپائولوست میگوید: «بخشی از مشکل
شهرهایی هستند که اساسا برای مردان طراحی شدهاند.»
با
وجود اینکه بازسازی کامل شهرهای بزرگ چندملیتی ممکن نیست، برخی از سیاستها را میتوان
در پیش گرفت تا خیابانها امن تر شوند و زنان در تحرک خود در آنها احساس امنیت
بیشتری کنند. اکنون زنان بیشتر از گذشته برای طراحی و توسعه شهری مشاوره میدهند.
دهلی: نقشه شهر از دیدگاه زنان
در
ماه ژوئن گروهی از متخصصان جهان در زمینه مسایل زنان از سوی موسسه تامسون رویترز،
هند را خطرناکترین کشور برای زنان اعلام کردند. تجاوزهای گروهی و قتل دانشجوی
پزشکی جیوتی سینگ در اتوبوس که در سال ۲۰۱۲ روی داد، زنان این کشور را به
خیابانها کشاند و همراه با خشم و اندوه و ترس آنها، ایدههای قدرتمندی برای تغییر
هم خلق شد.
در
سال ۲۰۱۳ کالپانا ویسوانات، اپلیکیشنی به
بنام سیفتیپین، برای کمک به شناسایی مناطق امن شهری طراحی کرد. این اپ با فراهم
آوردن اطلاعاتی نظیر نور خیابان، مقاصد مردم، تنوع جنسیتی، امنیت و وسایل حمل و
نقل به امنیت زنان کمک میکند. این اپ ۵۱ هزار نقطه را تنها در دهلی در بر میگیرد
و به کاربران مسیرهای امن را پیشنهاد میدهد تا با کمترین خطر در شهر تردد کنند.
کاربرد
دیگر این اپلیکیشن این است که به زنان امکان میدهد تا کس دیگری را در جریان مسیر
خود قرار دهند. زنان بسیاری با استفاده از این امکان امکان تردد شبانه در شهر را
پیدا کردهاند. هرچه خیایانها شلوغتر باشد و زنان بیشتری در آنها باشند، محیط
برای زنان امنتر میشود،
در
دهلی، تیم سیفتی پین، ۷۸۰۰ نقطه
سیاه را شناسایی کرده جایی که هیچ چراغی وجود ندارد. بر اساس این اطلاعات سازمانهای
دولتی مسوول روشن کردن خیابانها تا ۹۰ درصد
در کار خود پیشرفت داشتهاند. این اپلیکیشن اکنون با مقامات محلی قرارداد همکاری
دارد و در زمینه ساخت ایستگاههای مترو اتوبوس، توالتهای عمومی و پارکها به
نحوی که برای زنان مناسبتر باشند مشاوره میدهد.
این
اپلیکیشن رایگان همه جای دنیا میتواند مورد اسفاده قرار بگیرد. تاکنون ۵۰ شهر که ۲۵ تای آنها در هند هستند از آن
استفاده میکنند و سیفتیپین به مقامات محلی ۱۰ شهر مشاوره میدهد. مثلا در شهر
هانویی، یک خط جدید مترو در حال ساخت است و پیش از ساخت آن آنها درباره بهترین
مکان قرار دادن ایستگاه از طراحان سیفتیپین سوال کردند و حالا موضوع امنیت زنان
را در طراحی خود در نظر گرفتهاند. در بوگوتا، از این اپلیکیشن برای ایجاد مسیرهای
امن دوچرخه سواری استفاده شده و نورپردازی، قرار دادن دوربین مداربسته و قرار دادن
پارکینگ دوچرخه به نحوی انجام شده که زنان در استفاده از آن در شب راحت باشند. در
آفریقای جنوبی، این اپلیکیشن که جایزه زنانگی امسال را برده، قرار است با تعدادی
از سازمانهای محلی برای شناسایی نقاط امن همکاری کند و به ویژه قرار است مینیبوسهای
ناامنی که بسیاری از زنان مجبورند برای سفر یا رفتن به محل کار از آنها استفاده
کنند، شناسایی شوند. رادیو زمانه (ادامه دارد)
مطالب خیلی تازه خبری و گزارش های جالب
ما را در نشانی زیر بخوانید.لطفن روی نشانی
فشاروارد نمایید:
https://www.facebook.com/voiceofwomenafg
No comments:
Post a Comment