شیرین نظیری
سمنک د رجوش ما کبچه زنیم
د یگرا ن د رخوا ب ما دفچه زنیم
سمنک نذ ربها را ست
میله شب زند ه دا را ست
ا ین خوشی سا ل یکبا را ست
سا ل د یگریا نصیب
سمنک یکی ازغذا های ویژه درشب نو روز و یا نذر بهاری محسوب می شودمیله سمنک از زمانهای قدیم به این سو درسر زمین ما رایج بوده و مردم ما با آن آشنایی کامل دارند.
سمنک پزی از هما ن مرا سمی ا ست که هم نذر است وهم نوعی میله ،زیرا دراین مرا سم خویشاوندا ن و دوستا ن گردهم جمع می شوند وبا ساز و سرود به نواختن دا یره و خوا ند ن و رقص وپا کوبی ا زسرشب تا دم صبح بیدارمی مانند.
آتش زیر دیگ فواره می زند.
دختران جوان دور دیگ جمع اند و هر یک به نوبت کفگیر را به دست می گیرند و به کفچه
زدن می پردازند، زیر لب دعا و سرود می خوانند و در دل آرزویی می کنند.
برا ی پختن ا ین نذرچند روز پیش ازنوروزمقداری ا زگند م را د رظرف های جداگانه می ریزند وهرروزبا پاشیدن آب به روی گندم ، آنرا مرطوب نگه می دارند. تا اینکه گندم ریشه کشیده ویکی با دیگرمی پیچد وبلند می شود وقتیکه سبزه سمنک خوب رسید ، آ نرا می کوبند ویا هم ازماشین می کشند. سپس آنرا صاف نموده ، شیره آنرا جدا می سازند. همین شیره گندم را دردیگ های بزرگ انداخته وبا آرد وآب می پزند. درهنگام پختن مراقبت خیلی زیاد نیازدارد. لحظه نباید کبچه زدن توقف نماید. زیرا سمنک دریک چشم به هم زدن دردیگ می چسپد.
دسته یی ازبانوان با هیزم ریختن ، آب گرم کردن و آ رد ریختن د رکارسمنک پزی سهم خود را ا دا می کنند و به نوبت کبچه می زنند. به ویژه مهما نا ن وآ نا نیکه با به گردن گرفتن، نذرسمنک د رآ نجاحضوردارند. هرکدا م به نوبت د ر( کبچه) زد ن اشترا ک
می کنند.
دختران جوان دراطراف دیگ ویا هم درمرکز حویلی به شکل دایره وی نشسته دف می زنند ،سرود می خوانند وپای کوبی می کنند. سرود سمنک را به شکل گروپی آن,چندین بارمی خوانند. به هرا ندا زه یی که شب پخته شده می رود ، محفل گرم و گرمترمی شود.
زمانیکه سمنک دردم صبح آماده شد . سرپوش دیگ را روی آن گذاشته " دّ م می کنند " ودقایقی منتظرمی مانند.
همین که صبح شد. بعد ا زطلوع آ فتا ب همه مشتاق سمنک خوردن هستند. پس ا زخوا ند ن دعا وآ رزوی نیا زها وخوا سته ها یشا ن ا زخدا وند سمنک را د ربشقا ب ها وکا سه ها کشیده وهرکس با خوشحالی به خو رد ن آ ن می پردازد.
میله سمنک بیشتر اوقا ت د ربا غ ها ومیله جاها وحویلی های کلان برگزارمی شود.
ا ین میله صرف نظرا زجها ت و مزا یای فلکلو ریک و محلی آ ن برا ی تدا وم دوستی ها ورا بطه ها ی خا نوا ده گی وا یجاد فضا ی صمیما نه خیلی ها سود مند وبا ا رزش است.
دسته یی ازبانوان با هیزم ریختن ، آب گرم کردن و آ رد ریختن د رکارسمنک پزی سهم خود را ا دا می کنند و به نوبت کبچه می زنند. به ویژه مهما نا ن وآ نا نیکه با به گردن گرفتن، نذرسمنک د رآ نجاحضوردارند. هرکدا م به نوبت د ر( کبچه) زد ن اشترا ک
می کنند.
دختران جوان دراطراف دیگ ویا هم درمرکز حویلی به شکل دایره وی نشسته دف می زنند ،سرود می خوانند وپای کوبی می کنند. سرود سمنک را به شکل گروپی آن,چندین بارمی خوانند. به هرا ندا زه یی که شب پخته شده می رود ، محفل گرم و گرمترمی شود.
زمانیکه سمنک دردم صبح آماده شد . سرپوش دیگ را روی آن گذاشته " دّ م می کنند " ودقایقی منتظرمی مانند.
همین که صبح شد. بعد ا زطلوع آ فتا ب همه مشتاق سمنک خوردن هستند. پس ا زخوا ند ن دعا وآ رزوی نیا زها وخوا سته ها یشا ن ا زخدا وند سمنک را د ربشقا ب ها وکا سه ها کشیده وهرکس با خوشحالی به خو رد ن آ ن می پردازد.
میله سمنک بیشتر اوقا ت د ربا غ ها ومیله جاها وحویلی های کلان برگزارمی شود.
ا ین میله صرف نظرا زجها ت و مزا یای فلکلو ریک و محلی آ ن برا ی تدا وم دوستی ها ورا بطه ها ی خا نوا ده گی وا یجاد فضا ی صمیما نه خیلی ها سود مند وبا ا رزش است.
نسخه برداشتن ویا روبرداری با نام نویسنده مجاز است.
No comments:
Post a Comment