آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Monday, November 24, 2014

بیست و پنج نوامبر، روزجهانی محو خشونت علیه زنان

در تاریخ ۲۵نوامبر ۱۹۶۰، خواهران "میرابل" اهل جمهوری دومینیکن، بوسیله دولت دیکتاتوری این کشور به طرز وحشیانه‌ای به قتل رسیدند.
از سال ۱۹۸۱به بعد، این روز به عنوان روز مبارزه با خشونت علیه زنان یاد می‌کردند





تا اینکه در اکتبر سال ۱۹۹۹، شورای عمومی سازمان ملل متحد این روز را به عنوان روز جهانی محو خشونت علیه زنان نام ‌گذاری کرد و آن را به تصویب رساند.

مجمع عمومی سازمان ملل از دولت ها، سازمان های بین المللی و نهادهای غیر دولتی (NGO ) خواست تا در این روز با ترتیب دادن برنامه های ویژه به رشد آگاهی زنان در این زمینه و مبارزه با خشونت علیه زنان کمک کنند.
دربند نخست بيانيه جهانى رفع هرگونه خشونت عليه زنان، چنين آمده بود:
«خشونت عليه زنان به مفهوم هرگونه عملى است كه مبناى جنسيتى داشته و فرآيند آن و يا فرآيند بالقوه آن، منجر به آسيب جسمانى، جنسى ،روانى و يا سبب رنج وزحمت به زنان گردد. از جمله اين اعمال تهديد وشکنجه و محروميت از آزادى ،چه در زنده گى خصوصى و چه در حيات اجتماعى زنان ‌باشد.»
كوفى عنان، دبيركل سازمان ملل متحد در پيام خود به مناسبت روز بين‌المللى رفع خشونت عليه زنان در۲۵نوامبر سال ۲۰۰۵ پس‏ از تصويب بيانيه جهانى رفع خشونت عليه زنان،چنین گفته بود: «خشونت عليه زنان درجهان به گونه‌اى گسترده باقى مانده است.
زنان هم‌چنان با اين زشت‌ترين نماد نظام‌ مند تبعيض‏ و نابرابرى درحقوق و در زنده گى روزمره خود درسراسر جهان رو‌به‌ روهستند. اين امردرهر منطقه جهان، بدون درنظرگرفتن سطح درآمد، طبقه اجتماعى، نژاد و قوميت اتفاق مى‌افتد...
خشونت علیه زنان هر گونه عمل خشونت آمیز بر پایه جنسی ، که منجر به آسیب فزیکی ، جنسی و یا حالت روانی زنان شود. خشونت علیه زنان گفته می شود. خشونت ، بدرفتاری و یا زشتی سخنی ایست که پیوند اساسی با فرهنگ ومذهب دارد.
درجوامع مرد سالاراز جمله افغانستان، قوانین ،عنعنه و فرهنگ ،مرد را مکلف به پرداخت معیشت زن می سازد و زن خود ، پیشتوانهً شخصی
 اقتصادی ندارد. در چنین حالت مرد در وجود خود یک بر تری و تفوق احساس نموده و به خود متکی و حاکم گردیده و زن را جز دارایی های خود دانسته و خود رامالک او می شمارد. بنابرین زن را در تحت کنترول و قیمومیت خود در می آورد و هرگونه خشونت را که خواسته باشد.درحق اش  روا می دارد.
خشونت به اشکال
و شيوه‌هاى مختلف بر زنان اعمال مى‌شود. خشونت‌هاى ناشى از جنگ، تجاوزهاى جنسى، خشونت خانه گى،حلق آویززنان ، اعدام زنان، گردن بریدن زنان ، سوزانیدن زنان، زهردادن زنان ، غرق کردن زنان در دریا ها، مثله کردن زنان،خرید و فروش زنان و دختران، تن‌فروشی‏ اجبارى زنان، برده گى جنسى، خنته دختران، ضرب وشتم ، ازدواج های اجباری، ازدواج های تحت سن، چند همسری ،سركوب‌هاى سياسى و سيستماتيك زنان، و...خشونت های است که همه روزه ما درکشورخود شاهد هستیم.. 
افغانستان از جمله کشورهائی است که درپای اعلامیه جهانی رفع تبعیض و خشونت علیه زنان امضا نموده و نسبت به رعایت آن تعهد سپرده است. اما متأسفانه چون کارکرد های این نظام براساس قوانین مذهبی و ارزش های سنتی صورت می گیرد، نه تنها خشونتِ مردان علیه زنان چه در خانه و چه در اجتماع پیگیری نمی شود، بلکه براى اجراى قوانین آن هيچ‌گونه قدرت اجرايى و كنترول جدى درنظرگرفته نشده است. از اين‌رو نه تنها اين قوانين بر روى كاغذ مانده ، بلكه خشونت عليه زنان نسبت به سال های گذشته افزایش قابل ملاحظه ای نیز کسب نموده است. افزون برخشونت های خانواده گی ده ها کودک ، نوجوانان وزنان به جرم جاسوسی به دولت ،قوای متحدین وبه جرم فرزند ویا زنِ پولیس ملی بودن ، ازسوی طالب ها سربریده شدند.
سالانه صد ها تن از زنان ستم دیده ما، قربانی خشونت های خانواده گی می گردند،
گلوی زیبای زنان ،بی رحمانه ووحشیانه بریده می شود، تیزاب به صورت شاداب دختران پاشیده می شود وده ها زن وکودک مورد تجاوزجنسی قرارمی گیرند ما مواردی تازه ی را درین روزها بیاد داریم که کودک سه ساله درولایت تخار مورد تجاوز جنسی قرارگرفت وهمچنین یک نو عروس ۱۷ ساله  به اسم سمیه پس از سه روز ازعروسی اش در ولایت بغلان بوسیله همسرش کشته شد ونگرانی های زیادی را در این عرصه به بار آورده است.
درجریان ده ماه سال جاری بی سابقه ترین قتل های فیجیع وتجاوزجنسی برزنان درسراسرکشوربه وقوع پیوست. این همه کشتارها  وتجاوزها بالای زنان بی گناه لکه داغ ابدی به دامان دولت نابکاروغارت گرافغانستان بوده ومردم افغانستان بویژه زنان وکودکان این روزهای سیاهی ماتم زا و اعمال وحشیانه را هیچ گاهی فراموش نمی کنند .
بنابرین مبارزه براى محو كليه اشكال ستم بر زنان و مبارزه براى برابرى واقعى زن و مرد در كليه عرصه‌هاى اقتصادى، سياسى، اجتماعى و فرهنگى، وظيفه همه انسان‌هاى برابری‌طلب، آزادى‌خواه، وزارت امورزنان ، نهاد های حقوقی زنان ،سازمان حقوق بشر، کمسیون امورزنان در پارلمان، والیان ، قومندانان امنیه ، پولیس ، ملا امامان ،مجله های اختصاصی برای زنان ،همه احزاب وسازمان های مترقی وهمه رسانه های داخلی است.
بیاید همه دست به دست هم داده وبا این پدیده زشت که هرروزنفس یک زن ویا خواهرجوان ما را به شکل بسیارفجیعانه آن می گیرد وقلب های مان را جریحه دار وخانواده ها را ازهم متلاشی وهزاران کودک را بی مادروخیابان گرد نموده وبه بیراهه می کشاند. مبارزه جدی نمایم وهمه با هم همصدا شده به "خشونت و تجاوز نه " بگویم.
 
 
 
 
 



This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.

No comments: