آرش بشیر
روز زن تـبریک گویـم من چســان
شرمسارم هم خـجـل هم بـی زبــان
چـون به ملک من نه آید او حساب
نام او را شسته انـد از هــر کتــاب
...
شرمسارم هم خـجـل هم بـی زبــان
چـون به ملک من نه آید او حساب
نام او را شسته انـد از هــر کتــاب
...
زن کـجا دارد حقی در این وطــن
جز که سنگسارش کنی بعدش کفن
اشــک می ریــزم برایــت مــادرم
هم توئی ازجـنس زن ای خواهــرم
احـتــرام زن نــدانــم کــی کنـیــم
تا مرووت یکـدمی بر وی کنیــم
ای خــدا زن تابــکی در بـنــدهــاســت
این چسان عدل و چسان سوگند هاست
این مســاواتت چه کار آیــد بـه مــا
روز و شب زن اشک بارد از جفـا
بهر هیچــش سر به خنـجر میبــرند
حق زن حتــی به منبــر میـــخورند
کـوعدالت گاه کـجا شـد قاضـی اش
کو وکیل زن کـه پرسـد ماضی اش
گوئی تـن از حـرمتش عاری شــده
طعـنه بــر زن مثـل بیــماری شــده
آنـکــه بــر زن احتــرامـی نـایــدش
گــو بمیــرد مــرگ بر او بــایــدش
ظلم را ای زن تحمــل کــم کنــیــد
مردسالاران ! تجمــل کــم کــنـیــد
تا به کی بــر تو زننــد مهر سکوت
دور تــو گیـــرند تــار عنــکــبــوت
گفتـــن نــام تــرا دانـنــد ــــ نـنــگ
یا به ســنگت میکشند و یـا تفنـــگ
من ندیــدم در جهان زن را حـقـیر
جز در این ملک غنــامند از فقیــر
گوئی چون مرغی قفس جایش شدست
جهل مردان حلقه در پایش شـــدست
ای خــدا زن ها ز قـیــد آزاد کـــن
این وطــن با مرد و زن آباد کــن
یــک کمی احساس بــر مردان ده
مرد سالاری ســتــان وجـــدان ده
تــا بدانـنــد قدر زن در زندگــــی
زن نیــامد بهر مرد در بنـــدگــی
اشک زن را بی سبب جاری مکن
اینــقدر هــم مـرد ســالاری مــکــن
زن به دنیـا بهر زائیــدن که نـیـســت!
سنگ زیر آسیاب و بهر سائیدن که نیست!
تا به کَی اشــک و سیــه پوشی به زن
تا به کــَی این مهر خــاموشی به زن
هـمــت زن در جهان والا تـــر اســت
منصب و صبرش ز عرش بالاتر است
نعـــره یی حـق و مســاواتــی زنیـــد
دم ز اجر و یــــا مکــافــاتی زنـیـــد
روز زن را بــر شــما تـبریــک هـا
لیــک بر ضـــد ستم تــحریک هـــا
روز زن روز عـدالــت بر شــماست
روز قتل خصم و غارت برشماست
میـخـــرامید و شوید در کــــار هـــا
هـــم برزمیــد و کــنـیــد پیـکار هـــا
زن چراغ علم و نور و دانش است
زن سراپا عشق , بی آلایش اسـت
روز زن را عــادلانــه بنـــگریــم
از نگاه لطف و گرم عاشقانه بنگریم
ارج بگزاریم زن را بعد از این
تـا نــباشد فتـنه او را در کمــین
آرش هر کو بهر زن کرد احترام
مــــرد گویش جمله را ده اختتــام
No comments:
Post a Comment