خود سوزی زنان

مراسم  "ساتی یا وفاداری " یا خود سوزی زن ، از زمره وحشیانه ترین نوع وابستگی زن نسبت به شوهرش در کشور هند و در میان پیروان مذهب هندو عمومیت داشته و این آئین ظالمانه هزاران زن جوان ، صحت مند ، زیبا و فعال این سر زمین را طعمه آتش ساخته است.

طوریکه به همه مبرهن است. در کشوری پر جمعیت هند ، مذاهب زیادی وجود دارد و  اکثریت مردمان این سر زمین غرق در مذهب هستند و یگانه انگیزه که مردمان این سر زمین رو به مذاهب می آورند فقر اقتصادی و محرومیت است آن که غریب و نادار است با مذهب است و آن دیگری که پولدار و ثروت مند است با پول و دارائی ایست. ما همه ساله از طریق رسانه های جمعی می بینیم و می شنویم که سالانه یک عده زیادی از مذهبیون هندی ، در مراسم ويژه مذهبی زیر پا شده و جان های شیرین خود را از دست می دهند.

 نوع از این خرافات که قربانی آن ، باز هم زنان است بنام وفادری به مرد یاد میشود. البته اجرای این عمل خود سوزی ، در اثر شستوشوی مغزی دختران از آوان کودکی صورت می گیرد و ازسن هفت ، هشت ساله به دختران تفهیم می شود که به شوهران خود وفادار باشند « خواننده عزیز و گرانقدر ، چرا این وفاداری به مردان نیز آموخته نشده ، هنگامیکه زن میمرد ، مرد نیز خود را در طعمهً آتش زنش بسوزاند. زیرا که این عمل خرافاتی توسط عدهً از مردان جاهل ساخته شده  و مردان را ، ازین امر مستثنی قرارداده است.» برای آن عدهً از زنان هندی که خود سوزی یا "ساتی" را انتخاب می کردند ، متاسفانه اجرای این عمل وحشتناک و دلخراش ، بجا آوردن یک آئین مقدس مذهبی بوده است."زن برای آماده گی به این مراسم ابتداء حمام میکند و بعد آن لباس های عروسی اش را به تن نموده، خودش با خونسردی کامل دستور فراهم ساختن مقدمات خودسوزی خود را میدهد. والدین وبعضی از دوستان ، همسایه گان از اومیخواهند که از تصمیم اش به خاطر کودکانش صرف نظر نماید ولی او ناشنیده می گیرد وبه کودکان خود دعا می کند درین لحظهً که همه متاثر و غمگین در دو طرف جاده صف بسته اند. او ناراحت و نادم از عملش نیست در حالیکه این لحظه را بهترین لحظه حیات خود می پندارد ، به خود و نیرومندی خود میبالد که با این کار خود را کاملا وقف شوهری خود نموده و تا ابد به آن وفادار است. هر دو دست را به همدیگر رسانیده به بزرگان تعظیم می کند و از آنها طلب مغفرت می نماید و آنها نیز از اعماق دل به او دعا می دهند و آهسته آهسته در جایکه جسد شوهرش برای سوختن قرار داده شده ،رهسپار می شود.

پس از اجرای مراسم ، او درحالیکه دست های خود را بروی سینه جهت احترام نهاده ، برای آخرین بار وداع می کند و به چهار اطراف نگه می نماید. آن گاه در نهایت آرامی از طریق زینه ها بالا می رود و در روی خروارهیزم ها می نشیند و با محبت و دلسوزی سر شوهر خود را به روی زانوی خود می گذارد و یا در کنار وی دراز می کشد. « فلم مستندی ازین خود سوزی زن نیز به نمایش گذاشته شده بود، به حدی درد ناک بود که یک هفته خواب را از چشمانم ربوده بود.» آتش را روشن می کنند ، زبانه های آتش به او نزدیک شده می رود ، حتا او در هنگامیکه شعله های آتش ابتدا لباس هایش و به تعقیب آن بدنش را می سوزاند ، هنوز هم آرامش و متانت خود را حفظ میکند و به سکوت می سوزد و می سازد، ولی لب نمی کشاید و تمام درد خود را از انظار پنهان می سازد.

جمعیت بزرگ اشتراک کننده با کف زدن ها ، از زن که خود سوزی نمود استقبال میکنند و او را فداکار و وفادار و به عنوان یک همسر خوب ، یک " ساتی " واقعی ، کسی که برای خود ، خانواده و روستای ، شان افتخار آورده است . تحسین و آفرین می گویند. ...

 " نظر به عقیده هندی ها اکنون  تمام گناهان زن سوخته و او پاک و منزه گردیده و در زندگی دو باره با شوهرش در بهشت جای می گیرد.  

شیرین نظیری