به‌نام انسان، به‌نام حقیقت، به‌نام صدای دردمندانی که سال‌هاست نادیده گرفته می‌شوند...
ما، جمعی از اعضای جنبش آزادی بخش زنان، با تأسف و اندوه عمیق، نقض گسترده کرامت انسانی و حقوق بنیادین مهاجران افغانستانی در جمهوری اسلامی ایران را محکوم می‌کنیم.
دهه هاست که میلیون‌ها شهروند افغانستان، در پی جنگ، فقر و ناامنی، خانه و کاشانه‌شان رارها کرده و راهی ایران شده‌اند؛ سرزمینی که امید داشتند مأمنی باشد برای زیستن با عزت. اماآنچه بر بسیاری از آنان گذشته و می‌گذرد، چیزی جز تبعیض، تحقیر، آزار، استثمار و بی‌عدالتی سیستماتیک نبوده است.
موارد نگران‌کننده:
- بازداشت‌های خودسرانه و اخراج اجباری مهاجران، حتی آنانی که سال‌ها در ایران کار وزندگی کرده‌اند؛
- اعمال تبعیض در دسترسی به آموزش، درمان، مسکن و خدمات عمومی؛
- رفتارهای تحقیرآمیز، خشونت کلامی و گاه فیزیکی توسط برخی مأموران و شهروندان؛
- بهره‌کشی اقتصادی و کار کودکان افغانستانی در شرایط سخت و بدون حمایت؛
- سکوت یا توجیه‌گری نهادهای رسمی در برابر نقض‌های مکرر.
این رفتارها نه‌تنها نقض صریح اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون حقوق مهاجران سازمان ملل است، بلکه توهینی است به مفهوم انسانیت و همزیستی که مرز نمی‌شناسد.
ما خواهان آن استیم که:
- حکومت جمهوری اسلامی ایران، سیاست‌های مهاجرتی خود را در چارچوب کرامت انسانیبازنگری کند؛
- نهادهای بین‌المللی مانند سازمان ملل، دیده‌بان حقوق بشر ، به‌طور جدی وبی‌طرفانه به وضعیت مهاجران افغانستانی در ایران رسیدگی کنند؛
- مردم شریف ایران، که خود قربانیان سرکوب و بحران‌اند، صدای برادران و خواهرانافغانستانی خود شوند؛
- آموزش، کار، درمان و امنیت جانی برای تمام مهاجران، بدون تبعیض، فراهم شود.
در جهانی که بیش از هر زمان به همبستگی نیاز دارد، هیچ انسان مهاجری نباید تحقیر شود، هیچ کودک بی‌مدرکی نباید از تحصیل باز بماند، و هیچ انسان بی‌پناهی نباید شکنجه را تجربه کند.
کرامت، حق همگان است.
شیرین .ن مبارز
No comments:
Post a Comment