زنان جسور و آزاد منش قبیله کالاش‌، نسلی از بقایای سپاه سکندر مقدونی

  افراد قبیله کالاش‌ (Kalash)، که بنام « کافران سیاه پوش»، نیز شناخته میشوند، بازمانده هایی از سپاه سکندر مقدونی « یونانی» هستند، که اکثراً دارای چشمان رنگی و موی های بلوند میباشند. کالاش ها بزبان « کالاشه، کالاشمون» حرف میزنند. افراد قبیله کالاش درسه دره کوهستانی ، بنام های بومبورت، رومبور و بیریر واقع درکوه های هندوکش - منطقه چترال، ایالت

سرحد، درشمال شرق پاکستان سکونت دارند. رودخانه‌ هایی که دراین سه دره جریان دارند ، هرسه به رود خانه کنر می‌ریزند واین دره ها را بولایت نورستان در شرق کشور ما متصل میکنند. براساس گزارش « نیچر» و به استناد نتایج منتشر شده از طرف گروهی از محققان ژنتیک دانشگاه آکسفورد، مردمان «کالاش»،حامل ژن‌هایی هستند، که احتمالا ریشه در مردمان اروپایی دارند، که بگمان غالب توسط ارتش اسکندر مقدونی ، نخست به سرزمین باکتر « شمال کشور» و بعد به این مکانها  راه یافته و تجمع نموده اند. ناگفته نماند که اهالی نورستان ازجمله همتباران وهمسایگان شرقی کالاش‌ها هستند، که در گذشته ها دین مشابه یی با کالاش‌ها داشته اند.اما در اواخر قرن نوزدهم ، یعنی در سال (۱۸۹۳م) این منطقه -که تا آن هنگام بنام «کافرستان» نامیده می‌شد،بامر عبدالرحمن خان،به تصرف حکومت او درآمد وبعد دین و مذهب آنها به دین اسلام تغییر یافته است.مردمان کالاش تا اندازه‌ ئی به خاطر گرایش های آزاد منشانه ،عقاید دینی و فرهنگی شان ، در جهان منحصر به فرد هستند.چون آنها خدایی را با الهه‌های « یازده گانه» شان می‌پرستند و جشنواره‌های متعددی را برگزار می‌کنند. بر اساس باور های دینی، کالاش ها، مراسم تکفین و تدفین مرده گان را همراه با ساز، رقص و پایکوبی انجام میدهند، زنان کالاش ها اعم از مجرد و یا غیرمجرد، خود تصمیم میگیرند، تا چه وقت وبا چه کسی ازدواج کنند، درین مورد، ‌والدین اراده خود را بر آنها تحمیل کرده  نمی‌توانند. البته سن ازدواج دختران کالاش معمولاً پائین است وگراف طلاق نیز در بین کالاشها خیلی بالا است.