ناموس، غيرت و شرف

در فرهنگ مرد سالار و ادبيات عاميانه، ما مفاهيم ناموس، غيرت و شرف را به معناى دور نگهداشتن و محافظت مادر، خواهر، همسر از نگاه و تعرض جنسى ديگران مى‌دانيم. بنابراين زنان بايد در محيط امن خانه نگهداشته شوند و در رفت و آمدهاى بيرونى، كاملا پوشيده باشند

افكار، باور و نگاه با شرف‌ها، غيرتى‌ها و باناموس به زنان اين است كه جسم، نگاه، صدا، بيان احساسى آن‌ها عامل تحريك مردان هستند و زنان آنقدر موجوداتى ضعيف و ناتوانى هستند كه نياز به حمايت مردان دارند و آن‌ها نمى‌توانند از خود كوچك‌ترين دفاعى بكنند. 

مردانى كه دم از غيرت و ناموس مى‌زنند باور دارند كه مردها جانوران و موجوداتى هستند كه همه‌ى افكار، احساس و رفتار  آن‌ها مملو از شهوت افسار گسيخته و غير قابل كنترلى هستند كه قادر  نيستند زنى را نگاه كنند و حمله‌ور نشوند، از اين جهات لازم است مردانى به عنوان باديگارد از زنان‌ محافظت كنند. 

مردانى كه خود را با غيرت، باشرف و باناموس مى‌دانند، در واقع گرفتار آشفتگى و يا بيمارى روانى به نام شكاكى و يا رشك و حسد مى‌باشند، اين افراد نسبت به همسر، خواهر و مادر خود بدبين و شكاك هستند و هر گونه رفتار، احساس ، افكار ،حركات، نوع نگاه و لباس پوشيدن آن‌ها را به داشتن رابطه جنسى با ديگران مى‌دانند. 

در نظام‌هاى خانوادگى؛ اجتماعى، سياسى و اقتصادى كه زنان را به عنوان يك انسان مستقل و برابر با مردان به رسميت نمى‌شناسند و مردان خود را مالك افكار، رفتار، احساس و جسم زنان مى‌دانند، مفاهيم باناموس، باغيرت و با شرف، نشانى از هويت مردانى است كه از بيمارى روانى رنج مى‌برند و باور به اين مفاهيم را هويت مى‌دانند.

Negar SazGar