نگاهی بر وضعیت زنان در چین

.باوجود تلاشهای مقامهای چین برای بهبود وضعیت زنان این کشور و حل مشکلات آنان، زنان کماکان با چالش ها و مسایل مختلفی دراین کشور روبرو هستند که بعضا نتایج تلخی برای آنان و کل جامعه به همراه دارد. یکی از بزرگترین مشکلات زنان چین، خشونتهای خانوادگی در این کشور است که بیشترین قربانیان آن زنان هستند

آمار نشان می دهد که همه ساله خشونتهای خانوادگی در 30 درصد از 270 میلیون خانوار چینی رخ می دهد و بدنبال آن 100 هزار زوج از یکدیگر جدا می شوند و خشونتهای خانوادگی اکنون نه تنها به نظام خانواده درچین لطمه وارد ساخته، بلکه تهدیدی برای ثبات اجتماعی بشمار می آید. این آمار حاکیست که بیشترین خشونتهای خانوادگی در چین بین همسران رخ می دهد و 90 تا 95 درصد قربانیان آن زنان هستند و زنان می گویند همسرانشان در خانه کاملا مستبدانه رفتار می نمایند و یا آنان را مورد ضرب و جرح قرار می دهند. از سوی دیگر کارشناسان می گویند که 70 درصد ازارتکاب جرایم توسط زنان در چین با خشونتهای خانوادگی ارتباط مستقیم دارد.این زنان می گویند که بیش ازارتکاب به جرم مدتهااز خشونت های خانوادگی رنج برده اند و در نهایت با توسل به زور و خشونت اقدام به انتقام گرفتن کرده اند. افزایش روز افزون طلاق از دیگر مشکلات زنان در چین است . آمار نشان می دهد که 35 درصد از جدایی ها و طلاق ها در چین مربوط به نارضایتی از زندگی زناشویی است. علاوه براین ارتقا سطح درآمد، موقعیت اجتماعی و تحصیلات زنان، قدرت تصمیم گیری و درخواست آنها را برای طلاق زمانی که مورد خشونت از طرف همسر قرار گرفته باشند، نیز افزایش می یابد. از طرفی از 5 سال پیش تاکنون، مسایل اقتصادی و نزاع بر سر تربیت فرزند، باعث افزایش میزان طلاق از 5 درصد به 19 درصد شده است. میزان طلاق در چین در سال 1979 ، 319 هزار مورد بود و در سال 2000 به بیش از یک میلیون مورد رسید. درصد طلاق درچین بطور کلی از میزان متوسط جهانی کمتر می باشد اما با این حال احتمال می رود سالانه 2 میلیون زوج به جمع طلاق گرفته ها بپیوندد. مشکل دیگری که در سالهای اخیر زنان چینی با آن درگیر بوده اند افزایش خودکشی به ویژه در روستاهای این کشور است که درآن زنان مسوولیت خانواده را بر عهده دارند و مردان غالبا برای یافتن شغل به شهرهای دیگر مهاجرت می کنند. گزارش ها حکایت ازآن دارد که نیمی از خودکشی ها در روستاهای چین مربوط به زنان بوده است اما نرخ خودکشی در زنان شهری به علت وضعیت مالی بهتر و تعداد فرزندان کمتر، پایین تراست و زنان شهری از تحصیلات بالاتری نسبت به زنان روستایی برخوردارند. آمارارایه شده مراکز تحقیقاتی چین نشان می دهد که سالانه دو میلیون نفر در چین اقدام به خودکشی می کنند که در این میان شمار زنان 3 برابر مردان است و متوسط سنی زنانی که دست به خودکشی می زنند 32 سال می باشد. همچنین 80 درصد از شمار خودکشی ها در چین مربوط به نزاعهای خانوادگی، افسردگی و مشکلات ناشی از نوشیدنی های الکلی است. چالش دیگر پیش روی زنان چین ، فشارهای ناشی از کار سنگین و مسوولیت زندگی است که عمدتا بر دوش زنان می باشد. نتایج یک نظرسنجی اخیر که توسط خبرگزاری رسمی چین منتشر شد نشان می دهد که 94 درصداز زنان کارگر چینی از زندگی خود راضی نیستند و تحت فشار زندگی می کنند. بیش از 80 درصد از زنان بین 20 تا 39 ساله نظرخواهی شده معتقدند که زنان میان سال بیشترین فشاررا متحمل می شوند زیرا ناچارند پس از بازگشت از کار روزانه از والدین ، همسر و فرزندان خود نگهداری و مراقبت کنند. تقریبا یک سوم از زنان نظرخواهی شده اعلام کردند که زنان بیشتراز مردان تحت فشارهای اقتصادی، مشکلات شغلی ، خانوادگی ، تحصیل فرزندان و سلامتی و بهداشت می باشند. بسیاری از زنان چینی براین باورند که تنها خود باید مشکلاتشان را حل کنند و به عقیده آنان فراراز مشکلات امکان پذیر نیست و براین اساس اکثریت این زنان تنها مشکلات خویش را با خانواده و یا دوستان مطرح می کنند در حالی که برخی دیگر خرید و یا تمرینهای ورزشی را بهترین راه تسکین درد و مشکلات عصبی می دانند. همچنین فشارهای ناشی از مشکلات شغلی و مسوولیت پذیری زنان در چین در قبال خانواده باعث بروز بیماریهای عصبی و درنتیجه مشاجره های خانوادگی و یا افسردگی شده و میزان مراجعه آنان را به روانپزشگان افزایش یافته است . به نظر می رسد که زنان در چین نقش مسوولیت پذیرتری را نسبت به مردان به عهده دارند و اغلب نیز در داستانهای افسانه ای این کشورازآنها به عنوان "ببر" نامبرده می شود . این معضلات و مشکلات در بین زنان چین باعث شده است که درسالهای اخیرمعنی خانواده و تشکیل زندگی هر روز بیش از پیش رنک باخته و بسیاری خانواده ها از هم جدا شده و حتی زوجهایی نیز که تشکیل زندگی داده اند، هر یک درشهر دیگر و یا منزلی جداگانه زندگی کنند. فرزندان این قبیل خانواده ها اکثرا درمدارس شبانه روزی به تحصیل مشغولند و حتی گاهی تا حدود یک ماه موفق به دیدار والدین خود نمی شوند و تربیت آنها به طور کل به مسوولان مدرسه و آموزشگاههای شبانه روزی واگذار می شود. از طرفی شمار زنان چینی تحصیل کرده و ثروتمندی که سن آنان از مرز 30 سال گذشته و همچنان مجردند، رو به افزایش است و تعداد بیشتری ازاین زنان ترجیح می دهند که تنها گذران امور کنند. بااین حال زنان در چین همچنان همپای مردان در کلیه امور اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و اقتصادی حضوری فعال دارند و در برخی از امور نیز از مردان موفق تر و نقش آنان موثرتر بوده است

ایرنا