زنان معترض افغانستان در سه ماه اخیر که طالبان به قدرت رسیده، روزهای زیادی به خیابان آمده و رو در رو با نیروهای طالبان خواستار حقوق برابر و آموزش و کار شدهاند.
در آستانه اعلام نام صد زن تاثیرگذار سال ۲۰۲۱ میلادی در بیبیسی، نگاهی داریم به زندگی یکی از زنان فعال افغانستان که در سه ماه گذشته نامش به عنوان معترضی شجاع در خیابانهای کابل بارها تکرار شده است.
امسال در اتفاقی استثنائی ۵۰ نفر از زنانی که بیبیسی به عنوان زنان تاثیرگذار انتخاب کرده، افغان هستند. این فهرست سهشنبه هفتم دسامبر (۱۶ آذر/قوس) منتشر میشود.
زنی متولد پنجشیر و معترض در کابل
وحیده امیری، یکی از برگزارکنندگان تجمع زنان در کابل است. او به بیبیسی گفت که "بعد از سقوط کابل به دست طالبان به فعالیتهای اعتراضی پرداختم."
وحیده ۳۳ ساله و متولد پنجشیر است، آخرین ولایت کشور که پس از مقاومتی سخت به دست طالبان افتاد.
وحیده میگوید: "اعتراض میکنم چون خیلی به اعتراضات مردمی باورمند هستم."
وحیده و شماری از زنان فعال خود را عضو "حرکت خودجوش زنان مبارز" مینامند، میگویند ۱۷ برنامه اعتراضی در صد روز اخیر برگزار کرده اند.
آنها درصدد راه اندازی کنفرانس مطبوعاتی در واکنش به فرمان رهبر طالبان در مورد "حقوق زنان" بودند که با ممانعت طالبان برگزار نشد و به ناچار نظر خود را در ویدیویی از گوشه خلوتی به رسانهها فرستادند.
آنها میگویند: "اعتراض ما به حقوق اساسی زنان است که تحصیل، کار و مشارکت سیاسی است." "زنان باید به اگاهی از حقوق خود و استقلال مالی در زندگی داشته باشند."
آنها اخیرا، به تصمیم وزارت معارف طالبان اعتراض کردند که به مدارس دخترانه فرستاده شده و فرمولی را برای ارتقای دختران دانش آموز متوسطه به سال بالاتر بدون درس و امتحان داده است. احتمالا تا سال آینده تحصیلی، رهبری طالبان موفق به صدور طرزالعمل تحصیل دختران شود.
وحیده امیری، نفر وسط از سازمان دهندگان اعتراض زنان در کابل است
او در دبیرستان دخترانه لیسه مربم کابل درس خواند، و پس از آن از رشته حقوق از دانشگاه کابل فارغ التحصیل شد. او میگوید در سال ۱۳۹۸ با طرح ایجاد کتابخانه را به "روند سبز افغانستان" داد.
او گفت: "یگانه هدف " زندگیاش این است که در افغانستان کتابخانههای بیشتری بسازد و کتابخوانی را در جامعه نهادینه کند چون اعتقاد دارد "با کتاب خواندن است که آدم راه بشریت را یاد میگیرد."
توضیح میدهد: "سال ۱۳۹۸ عضویت روند سبز را گرفتم، به این منظور که طرح کتابخانهام را به مقامهای بالای دولت برسانم و بسازم، و جوانان را تشویق کنم که کتاب بخوانند."
اما با آمدن طالبان، زنانی مانند وحیده احساس میکنند که همه آرزوهایشان "بر باد شد".
زنان معترض چندی پیش در برابر لیسه (دبیرستان) مریم تجمع کردند؛ همان دبیرستانی که روزگاری خود وحیده شاگرد آنجا بود.
او میگوید: "اعتراضات ما درحالی انجام میشود که تهدیدها و خطر دستگیر شدن توسط طالبان وجود دارد، اما تا به خواستههایمان توجه و رسیدگی نشود، اعتراضها ادامه خواهد داشت."
او به بیبیسی گفت که امیدی به قدرت حاکم ندارد، اما از جامعه مدنی میخواهد که بیرون بیایند و حقوق خود را بخواهند.
وحیده امیری میداند "این یک روند زمانگیر است که قدرت حاکم بخواهد صدای ما را بشنود. "
او انتظار دارد که جامعه جهانی صدای اعتراضشان را بشنود و بر طالبان فشار وارد کند. بی بی سی
No comments:
Post a Comment