تجاوز گروهی شماری از تجاوزپیشگان، به شماری از زنان در مربوطات ولسوالی پغمان ولایت کابل، یکی از رخدادهای حساسیت‌برانگیزی است که باعث جریحه‌دار شدن احساسات جامعه شده است. در این رخداد چند تن یک موتر حامل شماری از زنان را به زور و با استفاده از سلاح و به کارگیری زور و قوت توقف داده و شماری از زنانی که حامل این موتر بوده‌اند
را از موتر پیاده کرده و مورد آزار و اذیت داده قرار داده‌اند
انتشار این خبر باعث شد، تا موجی از حساسیت در جامعه به نمایش گذاشته شود. این حادثه احساسات عمومی را جریحه‌دار کرد و بسیاری از مردم در واکنش به این حادثه خواستار رسیدگی به آن و هم‌چنین تحقیق و تعقیب عدلی این موضوع و به مجازات رساندن این افراد می‌باشند. آن‌چه امروزه از سوی مردم بدان تاکید می‌شود، رسیدگی به این حادثه از سوی نیروهای قضایی به‌شمول پولیس قضایی، لوی‌سارنوالی و محاکم جمهوری اسلامی افغانستان می‌باشد. این نهادها وظیفه دارند که به احساسات مردم در رابطه به حادثه‌ای که در پغمان به وقوع پیوسته است، پاسخ بگویند. انتظاری که مردم دارند این است که عاملان حادثه پغمان، مورد تعقیب قرار بگیرند و با به مجازات رسیدن این افراد، خاطر آزار یافته جامعه دوباره تا حدی تسلی یابد.آن‌چه قابل فراموشی نیست این می‌باشد که این حادثه، همه مردم را تحت تاثیر قرار داده است. پیوستگی روانی که در میان اعضای جامعه وجود دارد، این اثر را دارد که در جامعه احساسات مشترک را به‌وجود می‌آورد که این احساسات مشترک سبب تحریک احساسات جامعه در خوشی‌ها و غم‌های مشترک می‌باشد. وقتی حادثه‌ای خوشحال‌کننده‌ای در جامعه اتفاق می‌افتد، دیده می‌شود که تمام یا اکثریت اعضای جامعه ابراز خوشحالی می‌کنند. هم‌چنین وقتی رخدادهای غم‌انگیز و ناراحت‌کننده در جامعه اتفاق می‌افتد، تمام یا اکثریت جامعه گرفتار ناراحتی می‌شوند.نمونه‌هایی از این اثرات ناشی از احساسات روانی مشترک را می‌توان در واکنش‌هایی که به پیروزی‌های تیم‌های ورزشی افغانستان نشان داده می‌شود و یا واکنش‌هایی که در حوادث طبیعی نشان داده می‌شود، به خوبی مشاهده کرد. وقتی تیم‌های ورزشی افغانستان در میدان‌های بین‌المللی به پیروزی می‌رسد، دیده می‌شود که مردم ابراز احساسات می‌کنند و خوشحالی خود را که مبین احساسات مشترک جامعه است را نمود می‌بخشد. از سوی دیگر وقتی در ولایت کنر نیروهای اردوی ملی هدف حمله قرار می‌گیرند، یا وقتی در ارگوی بدخشان کوه می‌لغزد و مردم را زیر می‌گیرد و یا در فاریاب و جوزجان سیل می‌آید و مردم را متضرر می‌کند، دیده می‌شود که مردم واکنش نشان می‌دهند و ابراز هم‌دردی می‌کنند و غم و غصه‌شان را ابراز می‌کنند.این نشان می‌دهد که مردم تابع احساسات مشترک می‌باشند. آن‌چه در این میان قابل توجه است این می‌باشد که دولت به‌عنوان نهاد مقتدری که به نمایندگی از مردم، اداره امور جامعه را عهده‌دار می‌باشد، این مسوولیت را عهده‌دار است که از اثرگذاری منفی بر این احساسات مشترک جلوگیری کند. سرقت، تجاوز، قتل، فساد، غصب و بسیاری از پدیده‌هایی که جرم‌انگاری شده است، از اموری پنداشته شده است که باعث اثرگذاری منفی بر احساسات جامعه می‌شود. از همین‌رو است که دیده می‌شود در بسیاری از جوامع این امور جرم پنداشته می‌شود و کوشش صورت می‌گیرد که این‌گونه اتفاقات در جامعه رخ ندهد.افغانستان نیز به‌عنوان یک کشور و یکی از جوامع انسانی نمی‌تواند مستثنی از این روند طبیعی اجتماعی باشد که بر اغلب جوامع انسانی حاکم می‌باشد. از این‌رو وقتی رخدادی باعث جریحه‌دار شدن احساسات عمومی می‌شود، این وظیفه دولت می‌باشد که آن را مورد رسیدگی قرار دهد. اینک در رخدادی که در ولسوالی پغمان ولایت کابل به وقوع پیوسته است، احساسات تمام مردم افغانستان جریحه‌دار شده است. مردم به‌شدت خواستار این می‌باشند که از سوی نهادهای مسوول، در دولت به این حادثه رسیدگی صورت گیرد و عوامل این حادثه دستگیر شوند. مردم این تقاضا را دارند که باید عاملان این حادثه مجازات شوند تا باعث تسلی خاطر صدمه دیده جامعه و هم‌چنین باز دارندگی از این حوادث، مشابه شود.اگر به این جرم رسیدگی صورت نگیرد و اگر به تقاضاهای مردم در این زمینه توجه نشود، این امکان وجود دارد که این حادثه باعث زمینه‌سازی ذهنی برای سایر افراد و اشخاصی شود که دنبال این‌گونه جرایم می‌گردند. این جرم در حقیقت نشان‌دهنده فروریختن اخلاق جامعه است و اگر با تحت تعقیب قرار دادن این افراد در جهت ترمیم دیوار صدمه دیده اخلاقی جامعه، کاری صورت نگیرد، امکان این وجود دارد که حوادث مشابهی نیز در آینده رخ دهد
انتشار این خبر باعث شد، تا موجی از حساسیت در جامعه به نمایش گذاشته شود. این حادثه احساسات عمومی را جریحه‌دار کرد و بسیاری از مردم در واکنش به این حادثه خواستار رسیدگی به آن و هم‌چنین تحقیق و تعقیب عدلی این موضوع و به مجازات رساندن این افراد می‌باشند. آن‌چه امروزه از سوی مردم بدان تاکید می‌شود، رسیدگی به این حادثه از سوی نیروهای قضایی به‌شمول پولیس قضایی، لوی‌سارنوالی و محاکم جمهوری اسلامی افغانستان می‌باشد. این نهادها وظیفه دارند که به احساسات مردم در رابطه به حادثه‌ای که در پغمان به وقوع پیوسته است، پاسخ بگویند. انتظاری که مردم دارند این است که عاملان حادثه پغمان، مورد تعقیب قرار بگیرند و با به مجازات رسیدن این افراد، خاطر آزار یافته جامعه دوباره تا حدی تسلی یابد.آن‌چه قابل فراموشی نیست این می‌باشد که این حادثه، همه مردم را تحت تاثیر قرار داده است. پیوستگی روانی که در میان اعضای جامعه وجود دارد، این اثر را دارد که در جامعه احساسات مشترک را به‌وجود می‌آورد که این احساسات مشترک سبب تحریک احساسات جامعه در خوشی‌ها و غم‌های مشترک می‌باشد. وقتی حادثه‌ای خوشحال‌کننده‌ای در جامعه اتفاق می‌افتد، دیده می‌شود که تمام یا اکثریت اعضای جامعه ابراز خوشحالی می‌کنند. هم‌چنین وقتی رخدادهای غم‌انگیز و ناراحت‌کننده در جامعه اتفاق می‌افتد، تمام یا اکثریت جامعه گرفتار ناراحتی می‌شوند.نمونه‌هایی از این اثرات ناشی از احساسات روانی مشترک را می‌توان در واکنش‌هایی که به پیروزی‌های تیم‌های ورزشی افغانستان نشان داده می‌شود و یا واکنش‌هایی که در حوادث طبیعی نشان داده می‌شود، به خوبی مشاهده کرد. وقتی تیم‌های ورزشی افغانستان در میدان‌های بین‌المللی به پیروزی می‌رسد، دیده می‌شود که مردم ابراز احساسات می‌کنند و خوشحالی خود را که مبین احساسات مشترک جامعه است را نمود می‌بخشد. از سوی دیگر وقتی در ولایت کنر نیروهای اردوی ملی هدف حمله قرار می‌گیرند، یا وقتی در ارگوی بدخشان کوه می‌لغزد و مردم را زیر می‌گیرد و یا در فاریاب و جوزجان سیل می‌آید و مردم را متضرر می‌کند، دیده می‌شود که مردم واکنش نشان می‌دهند و ابراز هم‌دردی می‌کنند و غم و غصه‌شان را ابراز می‌کنند.این نشان می‌دهد که مردم تابع احساسات مشترک می‌باشند. آن‌چه در این میان قابل توجه است این می‌باشد که دولت به‌عنوان نهاد مقتدری که به نمایندگی از مردم، اداره امور جامعه را عهده‌دار می‌باشد، این مسوولیت را عهده‌دار است که از اثرگذاری منفی بر این احساسات مشترک جلوگیری کند. سرقت، تجاوز، قتل، فساد، غصب و بسیاری از پدیده‌هایی که جرم‌انگاری شده است، از اموری پنداشته شده است که باعث اثرگذاری منفی بر احساسات جامعه می‌شود. از همین‌رو است که دیده می‌شود در بسیاری از جوامع این امور جرم پنداشته می‌شود و کوشش صورت می‌گیرد که این‌گونه اتفاقات در جامعه رخ ندهد.افغانستان نیز به‌عنوان یک کشور و یکی از جوامع انسانی نمی‌تواند مستثنی از این روند طبیعی اجتماعی باشد که بر اغلب جوامع انسانی حاکم می‌باشد. از این‌رو وقتی رخدادی باعث جریحه‌دار شدن احساسات عمومی می‌شود، این وظیفه دولت می‌باشد که آن را مورد رسیدگی قرار دهد. اینک در رخدادی که در ولسوالی پغمان ولایت کابل به وقوع پیوسته است، احساسات تمام مردم افغانستان جریحه‌دار شده است. مردم به‌شدت خواستار این می‌باشند که از سوی نهادهای مسوول، در دولت به این حادثه رسیدگی صورت گیرد و عوامل این حادثه دستگیر شوند. مردم این تقاضا را دارند که باید عاملان این حادثه مجازات شوند تا باعث تسلی خاطر صدمه دیده جامعه و هم‌چنین باز دارندگی از این حوادث، مشابه شود.اگر به این جرم رسیدگی صورت نگیرد و اگر به تقاضاهای مردم در این زمینه توجه نشود، این امکان وجود دارد که این حادثه باعث زمینه‌سازی ذهنی برای سایر افراد و اشخاصی شود که دنبال این‌گونه جرایم می‌گردند. این جرم در حقیقت نشان‌دهنده فروریختن اخلاق جامعه است و اگر با تحت تعقیب قرار دادن این افراد در جهت ترمیم دیوار صدمه دیده اخلاقی جامعه، کاری صورت نگیرد، امکان این وجود دارد که حوادث مشابهی نیز در آینده رخ دهد
 |
This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.
|
No comments:
Post a Comment