آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Thursday, July 31, 2014

عید آغشته با غم در افغانستان

احمد سعیدی
بحث کلی پیرامون عید وهمچنان توضیح ماهیت وپیامد های آن کاملا متفاوت از آنچه است که ما بطور مشخص در سر زمین بنام افغانستان انتظار قدومش را با ترس ودلهره داریم ما توقع شاد زیستن  را زیر بارش غم داریم ملتها با سنتها و باورهای گوناگون، اعیاد گوناگونی نیز دارند. اعیاد با وجود تفاوتهایشان، به گونه ای دلها را شاد می کنند که انسان همواره در جستجوی اعیاد جدید است. 
اعیاد، نمادی از جستجوی همیشگی انسان برای دستیابی به سعادتی است که آرزوی آن را دارد.انسانها از زمانهای بسیار قدیم عید را می شناختند و آن را جشن می گرفتند و مشتاقانه فرارسیدن آن را انتظار می کشیدند اما در کشور ما آرزو دارند شاد زندگی کنند اما خبریکه شنیده میشود تشدید تدابیر امنیتی وحساب زخمی ها وکشته ها ودر مجموع ترس ووحشت که با خوشی نسبتی ندارد وبنام عید کسی انتظار تکرار آنرا هم ندارد..
آنچه از تاریخ اسلام وفرهنگ  مسلمانان در مورد عید  بیاد دارم این است که عید را یکی از مشاعر ومظاهر دین دانسته ومسلمانان درین روز گرد غم را از صفحه چهره وکانون قلب پاک میکنند.ودوستی برادری وصمیمت وخوشی درین روز جزء از خطابه وسخنرانی عالم دین وخطیب بوده است وحالا هم همین رسم ظاهرا ادامه دارد .اما واقعیت های امروز خیلی غمبار وگیچ کننده است وما شاهد خلق بد ترین مصیبت ها در استانه عید از طرف کسانی هستیم که پیام خدارا بر زبان دارند وپرچم اسلام را به دوش میکشند وعید را بر مسلمانان به ماتم تبدیل کرده اند.وحال نمیدانیم برای مسلمانان هم دیار خویش تبریکی بگوئیم ویا تسلیت؟شادی آمیخته باغم وعید وپیچیده در مصیبت چشمان خون آلود وزمینهای متعفن از نعش کشته شدگان روز های عید وعرفه این چه عیدی است واین چه مسلمانی وبرادری؟
بهره گیری از رمضان: ماه مبارک ماه خیر وبرکت وماه بهره گیری از برکات بی انتهای الهی عنوان شده ماهی که عبادت درشب قدر آن بیشتر از هزار ماه ثواب دارد.عبادت ذکر ویاد خدا وطلب  عفو گناهان..اما چپن سفیدان باطن سیاه در دل تاریکی شب چون خفاشان شب تاز  بجای عبادت وذکر خد به ذقتل وکشتار پرداختن در نزدیک شهر فیروز کوه در بین مناطق مشهور بادگاه ودولتیار مسافران را به رگبار بستند به امید اینکه خدا برای شان اجر بدهد وراهی جنت شوند .مگر جنت بخاطر این است تا قتل وغارت وکشتار ادامه پیدا کند وعدۀ قاتل درانجا مسند نشین باشند.اگر چنین میبود پیامبران وپیشوایان دین هم در نیمه های شب راه مردم را میگرفتند ویا خود کشی میکردند.آخر این رسم ورواج این دین وعقیده را این مدعیان آخر زمان از کجا آورده اند وبه چه امیدی دست به چنین وحشتی می زنند ونتیجه این همه وحشت وقتل عام ها وکشتار کور کورانه برای شان چه خواهد بود؟  آیا براستی امید رفتن جنت دارند که هیهات.؟در طول رمضان در تمام ولایات افغانستان جنایات هولناک صورت گرفت ناز گزارن از مسجد بیرون کشیده شدند وتیر باران شدند و عدۀ در نیمه راه خانه ومسجد هدف گلوله وتیر باران قرار گرفتند.مگر از رمضان اینطور بهره میگیرند.همه چیز دگرگون شده است واین بخاطر است که چهره دین را عوض کرده اند واصولش را تغییر داده اند.ا
غم نامه عید تنها در افغانستان است؟ فکر میکنم افغانستان از ازل مصیبت آباد بوده که گاهی هم همائی سعادت بر شاخ نهال زندگی اش ننشسته وتا هنوز غم ئشادی اش به هم امیخته است.حال که می بینیم نه تنها افغانستان بلکه در تمام جهان اسلام گروپهای همسان وهمرنگ طومار غم را ضخیم ساخته اند.در افغانستان وعراق ولیبی وسوریه گروپ های مسلح با ظاهر همسان از پوست وگوشت انسانها در ماه رمضان تا فراررسیدن عید مدینه فاضله می سازند شهریکه برج وبارش را گوشت و استخوان انسانها تشکیل میدهد وجویبارش از خون انسانها لبریزاست.آخر این ساختار وبافت زاده دست معماران جدید خلافت اسلامی در جهان اسلام است.اگر وضع همینطور ادامه پیدا کند حرمت وارزش عید که خوشی  ودوستی محبت است جای خودربه غم ومصیبت تبدیل کرده چنانچه ما امروز نمیتوانیم بخاطر عید تبریکی بنویسیم ویا تسلیت نامه عید غم نامه نام گرفته است...
چه باید کرد؟.پاک کردن ضرر از پیش روی انسانها یک وجیبه دینی است فرق نمیکند این مانع وضرر سنگی باشد ویا حشره وجانوری ویا مصیبتی در چهرۀ انسان.وقتی انسانها تعریف درست از دشمن وتشخیص کامل از ضرر ندارند در مبارزه با آن نیز دچار مشکل میشوند مانند افغانستان که پالیسی وسیاست مبارزه علیه تهدیدات وخطر ناشی از زهر افراد نادان خشن وقاتل مشخص نیست.اگر ذهنیت ها عیار شوند ودرک همه از دشمن یکسان باشد درانصورت بسیج ومبارزه علیه هر پدیده منفی کار سادۀ خواهد بود.اگر یکی را بنام قوم بکشند وعدل بگویند خصومت قومی بود ویا مرز بندی کنند بنوع تعبیر شود درینصورت مورال وانگیزه مبارزه علیه خشونت از مردم گرفته میشود لذا امید واریم هیچ فرد از اتباع افغانستان قتل های فعلی را توجیه نکنند وقاتل را پناه ندهند.وبجای بهانه تراشی با یک بسیج عمومی تمام افراغدیکه بنوع با خشونت وادمکشی تمایس دارند دستگیر وبه تر بیت خانه عدل الهی بفرستند نباید مردم را کشت وبعد گفت امر وهدایت خدا بوده نه خیر جنت جای قاتل های انتحاری نیست واین فرزندان نادان باید بدانند که در جنت هیچ لغوه وگناهی نیست وهیچ گنه کاری در آنجا جای ندارد. امید وارم تمام مردم افغانستان وهمچنین مردم مظلوم غور نسبت به دشمنان انسانیت دید واحد داشته ودر مبارزه یکدیگر را کمک کنند تا در اینده های عید عاری از غم داشته باشند.  
 
 
 
 
 



This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.

No comments: