ازیت و آزار پولیس های زن درولایت بلخ

صوفیه عمرازکلفورنیا

تجاوز و ظلم به عفت وعزت افسران پولیس نسوان ، تحت لیدرشپ والی بیخبر ولایت بلخ شریف(جناب عطا محمد نور)   

هموطن گرامی: همه در ارزوی سعادت کشوربوده وهر کدام میخواهیم موارد مختلف را ارزیابی تا نواقص آهسته آهسته رفع و آرامی وزندگی مرفه و ابرومند متکی به ارزشهای اقتصادی، اخلاقی و اجتماعی در جامعۀ بلاکشیدۀ ما برای هموطنان عزیزمیسر گردد. درین نوشته من از مشکل صاحب منصبان طبقۀ اناث در قوای پولیس به استناد راپور خبرنگار- ان پی آر ،جناب نیل لارنس منتشره و مور خۀ هشتم مارچ سال جاری که قسمتی تبصره و نظرشخصی خودم وبخشی ترجمه ای راپور جناب نیل لارنس است جهت مزید معلومات خدمت تان تحریر میدارم. در حالیکه حمایه از حقوق زن در افغانستان یکی از نقاط عطف توجه همه به خصوص غربیان بوده و است و امروز به صد ها زن در قوای امنیتی ایفای وظیفه مینمایند. قرار معلوم در شمال کشور بیشتر سه صد نفر از طبقۀ اناث در دستگاه پولیس مشغول کار اند.  در کلچری که خانمها به صورت آسوده بتوانند در خارج از منزل کار کنند موجودیت چنین اتهامات افسران طبقۀ اناث را به مشکلات بس عمدۀ مواجه میسازد. 
ملبس بودن یک خانم افغان به یونیفورم پولیس بیانگرغرور وامید ازحمایۀ حقوق زن در آیندۀ افغانستان است.ولی من درین جا گفته های دارم از صاحب منصبان پولیس اناث ولایت مزار شریف که سخت تکاندهنده ، مایوس کننده  و معکوس ادعای حمایه از حقوق زن است. به اساس محقق ان-پی-آر و اظهارات صاحب منصبان پولیس نسوان خانم های پولیس از پوشیدن یونیفورم احساس کمی و خجالت مینمایند. چرا؟؟ صاحب منصبان از ترس افشا شدن هویت و خطرات احتمالی به نامهای کاملاً متفاوت مصاحبه و همچنان محفوظترین محل مصاحبه – مصاحبه در موتر را که در اطراف شهر به حرکت باشد انتخاب نمودند!! گفتار این افسران چنین است: یکی از خانمها از تربیه گاه ناتو چنین ابراز نظر نمود: "هیچ کس حتی نزدیکان فامیلم نمیفهمند من پو لیس هستم. من به خانواده و دوستانم گفته ام که در یک دفتر امدادی خارجی کار میکنم به خاطر اینکه شایعات و افواهات زیادی در مورد آزار جنسی در میان قوای پولیس در مزارشریف پخش است بناً ما خجالت میکشیم بگوهیم جز دستگاه پولیس هستیم. خانمهای پولیس به صورت سیستماتیک آزار جنسی دیده و غالباً به زورتوسط افسران ذکور مورد تجاوز  قرار میگیرند. به اساس گزارش نیل لارنس افسران اناث پولیس در مرکز بسیار وسیع تربیوی ناتو در شهر مزار در حالیکه مثل مردان پولیس تفنگها را باز و بسته میکردند مگر بیشتر شکل قربانیان را داشتند تا افسران پولیس و هیچکدام جرءت ذکر نام و ذکر چنین اسراری را که در شهر وجود دارد  در داخل محوطۀ تربیه گاه ناتو نتوانستند بکنند.مگر گفته هایشان بسیار دردناک است. یکی از افسران نسوان گفت:" ترفیع  صاحب منصبان زن بسته به لبیک گفتن به خواهشات به خصوص خواهشات جنسی آمرین است. اکثر خانمهای پولیس اطفال دارند و غریب هستندو با وجود آنکه میگویند علاقمندی به خدمت به وطن دارند و به آن علت شامل دستگاه پولیس شده اند مگر دلیل عمده داشتن معاش خوب سه صد دالر در ماه به مقایسۀ معاش معلمین و خدمه هاست و همچنان خطر از دست دادن وظیفه بسیار زیاد و قوی است بناً هیچ یک از خانمها در مرکز تربیوی که مخلوط از افسران اناث و ذکور است  از ترس از دست دادن وظیفه هیچ کدام اعتراف به تهدید جنسی ننمودند ولی در خلوت چندین نفر شان قصه های رقتباری از تجارب وحشتناک خود وهمکاران شان نمودند.

برای مصونیت این افسران نام های اصلی عوض شده. محترمه ( ان) افسر پولیس چنین مییگو ید:  " زن در دستگاه پولیس به عنوا ن یک انسان بد کاره شناخته میشود بناٌ تقاضای جنسی از یک افسر زن آزادانه است. در افغانستان در شهر های بزرگ مثل کابل ، مزارشریف وغیره جزءیترین عمل با عث میشود که یک زن بدکاره معرفی شود ، به طور مثال در سیت پیشروی موتر نشستن، پوشیدن بعضی از رنگها و یا حتی کار کردن بیرون از خانه باعث افواهات خطرناک شده میتواند". به اساس تجربه از تطبیق قانون اساسی در صورت جرایم اخلاقی با کمال تاسف غالباً زنان به زندان رفته و میروند چون زنیکه خود را در همچو موقعیتی قرار دهد که طرف تجاوز جنسی قرار گیرد جرم اخلاقی حساب شده ومجرم اند و خانمهای پولیس نیز از امر مثتثنی نیستند!  خانمهای پولیس که این مصاحبه را انجام دادند گفتند " در صورتیکه مسلۀ تجاوز جنسی برملا شود پولیسان اناث بار ملامتی را میکشند.  افسر ( ان) میگوید" او متاهل است و چندین طفل دارد شبی چند مردبه منزل او رفته و او را مورد تهاجم و حملات جنسی قرار دادند در میان مردان متهاجم او میشناسد چند تن شان صاحب منصبان پولیس بودند ولی از ترس و خجالت در محضر عام  این فا جعه را راپور نداد مگر متیقن بود رییس پولیس ازین موضوع باخبر بود. افسر دیگر پولیس نسوان  که در حدود اواسط سی سال داشت ،برای حفظ هویتش اسم او را جیین میگزاریم ، جیین گفت: " او نیز مورد تجاوزات جنسی توسط همکارانش قرار گرفته واز روی مجبوریت به این خواسته تن در میداد تا اطفالش را بتواند اعاشه و اباطه کند در غیر آن وظیفه اش را از دست میداد ، خلاصه اگر یک زن جوان است و میخواهد در وظیفه اش باقی بماند باید به این خواسته ها موافق باشد".  " خانمهای پولیس اظهار داشتند که استفاده جنسی در قوای پولیس مزار شریف بسیار وسیع است به خصوص که خانمها از یک محل به محل دیگر سوق و یا تبدیل میشوند!
معاش و ترفیع وابسطه به جواب گفتن مثبت به خواهشات دارد!
"(ان) گفت: او هیچوقت زنی را تشویق نخواهد کرد که شامل قوای پولیس شود. " من خودم دختر ها دارم و هیچگاه نمیخواهم در دستگاه پولیس شامل شوند. خانم دیگری در سن های سی سال به بالا که برای مصاحبه رسیده بود و یونیفورم پولیسی اش را زیر چادری ( برقه)پنهان میکرد چنین گفت:  " بلاخره بعد از ده سال صاحب منصبان ذکور همکارش از وی دیگر تقاضای جنسی نمیکنند ولی او و چند صاحب منصب دیگر را منحیث تهیه کننده خانمها برای خواهشات صاحب منصبان ذکور معرفی نمود!"
مراجع رسمی در مزارشریف و کابل این اتهامات را رد میکند و جناب صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله گفت: " زنان پولیس با برادران پولیس شان همکاری نزدیک دارند و من این اتهامات را کاملاً رد میکنم و بی اساس است". مگر منابعی از کابل گفتند این معضله تنها در ولایت مزار شریف منحط نبوده ما راپور های زیادی از پولیس اناث از نقاط مختلف افغانستان هم بدست آورده ایم و جوجت گنان دایرکتر حقوق بشر ملل متحد گفت ما در مورد خیلی نگران هستیم!
گنان گفت: "ملل متحد در صدد ارزیابی اینست که این معضله تا چه حدودی وسعت داردبه خصوص که کمسیون بین المللی به ذودی وظایف شان را به قوای پولیس افغان واگذار میشوند.
خشونت در برابر زنان در افغانستان در سطح عالی است و یکی از راه های حل این مطلب این است که طبقۀ اناث شامل قوای پولیس شوندتا بتوانند در رفع خشونت به زن ممد واقع شوندمگر خانم های پولیس اظهار نگرانی کرده و گفتند این کار بس مشکلی است چون خود مورد خشونت واقع اند پس چگونه میتوانند حامی زن و مانع خشونت بر علیه زن شوند. گفته اند:

هر چه بگندد نمکش میزنند      وای به دان حال که بگندد نمک

دستگاه پولیس دستگاه تامین امنیت داخلی یک کشور است وقتی زن در داخال همچو یک دستگاه مورد اهانت قرار گیرد پس چگونه میتوان امید امنیت را در خارج از دستگاه امنی توقع داشت؟ جای بس تاسف و گریه است که همچو حوادث در داخل دستگاه نام نهاد امن که بهتر است ( دستگاه ناامنی) یاد شود برای زنان مظلوم وطن واقع میشود و به خصوص در ولایت مزار شریف که به عنوان آرامترین و مصونترین ولایت ترسیم میگردد و والی داءم العمر آن جناب عطا محمد نور چیغ ها و فریاد های امنیت،آزادی و خود مختاری را در زمین و آسمان پخش و حتی برای تجزیۀ کشور زیر عنوان فدرالیزم دوان دوان تا کوچه های برلین و....میدود ولی از عهدۀ کار محدودۀ ولایت خود بیرون شده نمیتواند. چطور میتواند ادعای نجات، عدالت و مساوات سر تا سری کشور را نماید؟ امیدوارم والی صاحب به عوض فیدرالزم یا ملوک الطوایفی توجۀ به وظیفۀ خود و حال زار زنان ولایتش نماید!!
جای بس تاسف است نه تنها به این صاحبمنصبان نسوان ظلم شده سخنگوی وزارت داخله جناب محمد صدیق صدیقی هم بدون رسیدگی و تحقیق موضوع فوراً این خانمها راغیر صادق و درغگو قلمداد نمود. اگر این خانها واقعاً غیر صادق و درغگو هستند نباید در دستگاه امنی که ضامن امنیت و صداقت باید باشد ایفای وظیفه نمایند و اگر به ایشان ظلم شده جناب صدیقی نباید چنان عجولانه قضاوت میکردند و طرف صاحبمنصبان ذکور را میگرفتند.
هموطن گرامی: این خبر به تاریخ هشتم مارچ توسط خبرنگار ان-پی-آر نشر و طبعاً چند روز پیشتر از آن با مقامات مربوطه این موضوع در میان گذاشته شده ولی تا امروز هیچ نوع اقدامی در ثبوت صحت و یا ثقم این موضوع از طرف هیچ یک منبع صورت نگرفته.  زنان درافغانستان بیشتر از نصف نفوس افغانستان را تشکیل میدهدوبیشتراز نصف نفوس شان به انواع واشکال مختلف طرف ظلم و تعدی واقع میشوند. من منحیث یک زن افغان خواهان توجۀ مقامات ذیصلاح  درتحقیق این اتهام وارد شده، گردیده و امیدوارم نتایج تحقیق شان را در خدمت هموطنان به خصوص خانمها بگذارند. همچنان ارزومندم در برآورده شدن حقوق زن نه به اساس جوامع وکلچر غرب بلکه به اساس حقوق زن در چوکات دین مبین اسلام که مدافع حقیقی حقوق زن است زنان وطن را در احقاق حقوق شان یاری دهند.  به امید افغانستان آزاد و به امید مصونیت عصمت و شرف زنان مظلوم وطن.

با عرض حرمت

صوفیه عمر

نوت: این تحفۀ ناچیزی است از قلم نا توان این بنده به زنان و خوا هرا ن افغانم به خصوص به افسران نسوان قوای امنی کشور