زمانی
که اعضای یک گروه سه‌نفری با سازهای ارزان‌قیمتی که خریده بودند تمرین‌شان را در
زیرزمین یک کارگاه نجاری در حومه تهران شروع کردند، نمی‌دانستند که دو سال بعد از
آن با پیوستن یک عضو زن،اعضای این گروه کامل‌تر
و رویایشان برای تشکیل یک گروه راک
حرفه‌ای به حقیقت نزدیک‌تر می‌شود
گروه
راک "اریکین" (به معنی فانوس در افغانستان) که همه اعضای آن افغان‌های
مهاجر در ایران هستند، در آغاز با الهام از گروه موسیقی متالیکای آمریکا ایجاد شد
ثریا
حسینی، دختر افغانی که در ایران متولد شده و بیست سال دارد، یگانه عضو زن این گروه
است. ثریا در این گروه نوازنده گیتار الکترونیک و هم‌خوان (بک‌وکال) است. او می‌گوید
ممنوعیت آوازخوانی زنان در ایران، کار او را با محدویت و دشواری روبه‌رو کرده و در
برخی اجراها و کنسرت‌ها در ایران به او اجازه داده نشد، صدایش به تنهایی شنیده شود
ثریا
که دانشجوی رشته موسیقی در تهران نیز هست می‌گوید: حتی همان در همان بک‌وکال
هم می‌گفتند صدای ساز بلند باشد و صدای حکیم بلندتر باشد تا صدای ثریا خیلی مشخص نباشد
حق نشر عکس
"بعد از آن نخواستم دیگر آواز بخوانم. در جمهوری اسلامی ایران صدای زن در
آوازخوانی ممنوع است. دلیل منطقی‌اش را نمی‌دانم و برایم خیلی عجیب است...تجربه‌های
سختی داشتیم. در یکی دو تا استودیو برای ضبط آهنگ رفتیم و آنها صدای زن را ضبط نمی‌کردند.
خیلی ناراحت و اندکی دلسرد شدیم. بعد دوستان ایرانی گفتند که این مشکلات برای
آوازخوانان ایرانی هم هست
پدر
ثریا در دهه ۱۳۷۰ در زمان جنگ‌های داخلی افغانستان به ایران مهاجرت کرد. مادرش هم
مثل خودش از افغان‌هایی است که در ایران متولد شده‌اند.
به
عنوان یک مهاجر اما تجربه ثریا از زندگی در ایران مثل برخی دیگر از مهاجران
افغانستان تلخ و تاریک نبوده است. او می‌گوید: "در ایران هر چه را بخواهی با
تلاش می‌شود به دست آورد". اما زن بودن و آوازخوانی در ایران برای او محدودیت
بزرگی در کارش ایجاد کرده است.
بیش
از دو میلیون مهاجر افغان در ایران زندگی می‌کنند و تعداد زیادی از آنها مثل ثریا
در ایران به دنیا آمده و بزرگ شده‌اند. تقریبا تمام مهاجران افغان در ایران با
وجود چند دهه زندگی در این کشور شهروند ایران محسوب نمی‌شوند. آنها یا با کارت
اقامت درازمدت و کوتاه‌مدت یا با روادید در ایران زنگی می‌کنند.
ثریا
می‌گوید کارهای بزرگی که در سر دارد "در ایران اتفاق نخواهد افتاد" و
آرزو دارد کارهایش در خارج از ایران برگزار شود.
او دو
سال پیش اجرایی در افغانستان داشت و می‌گوید از این که در آنجا محدودیتی برای
آوازخوانی زنان وجود ندارد، خیلی احساس راحتی داشته است. او و گروهش در جشنواره‌ای
در بامیان در مرکز افغانستان و همچنین در کابل، پایتخت اجرا داشتند.
بی بی سی
No comments:
Post a Comment