ریحانه آزاد، نمایندهی مردم ارزگان در پارلمان کشور است. او پیشازاین به حیث عضو شورای ولایتی این ولایت انتخاب شده بود. خانم آزاد در کنار اینکه نمایندهی مردم در مجلس است، فعال حقوق زن نیز است.
ریحانه آزاد در چندین نهاد بینالمللی و ملی در بخش حقوق زنان فعالیت داشته است و به گفتهی خودش به دموکراسی و حقوق بشر باورمند است. این مصاحبه به مناسبت ۸مارچ تهیه شده است.
۸صبح: چرا قانون منع خشونت علیه زنان در پارلمان جنجالی است؟
آزاد: همانطور که میفهمید، این قانون یکی از دستآوردهای حکومت قبلی و فعلی زنان بهحساب میآید. یکی از قانونهایی است که حداقل زنان بر اساس آن میتوانند به محاکم مراجعه بکند و حق خود را بطلبند. ولی از آنجا که در یک جامعهی سنتی و مردسالار زندهگی میکنیم. این قانون حتا در پارلمان دچار مشکل و چالششد. البته این یک قانون است، فکر میکنم بهتر است بهجای اینکه تأکید بر رأی گرفتنش از پارلمان کنیم، روی آگاهی دهی مردم در مورد منفعت آن کار کنیم. در یک جامعه سنتی و مردسالار بعضیها نمیخواهند که این قانون پاس شود.
۸صبح: در کدام مادههایش اختلافنظر زیاد است؟
آزاد: البته اختلاف در مادههای مخصوص است. یک عده باورشان این است که این قانون خلاف قانون اسلامی است. درحالیکه چنین نیست. آن عده این را بهانه کرده میخواهند مانع پاس شدن آن شوند.
۸صبح: قانون منع آزار و اذیت زنان و کودکان تصویب شد؟
آزاد: بله این قانون تصویب شد. تصویب آن یک دستآورد کلان برای زنان است. بهخصوص زنانی که در خیابان، رسانهها و رسانههای اجتماعی مورد آزار و اذیت قرار میگیرند. آنها میتوانند طبق این قانون به نهادهای عدلی و قضایی مراجعه کنند. حالا اگر خانمی در خیابان مورد آزار و اذیت قرار گیرد، میتواند برود شکایت کند و نهادهای مسئول وظیفه دارند تا پروندهاش را بهطور جدی تعقیب و بررسی کنند. این قانون خیلی خوب است. دیگر نباید خیابان آزاری یک ساعت تیری باشد. کسانی که این رفتار و فعل را انجام میدهند، باید عادت آن را ازسرشان دور کنند.
۸صبح: چرا خشونت علیه زنان در افغانستان کاهش نمییابد؟
آزاد: فکر میکنم دلیل اساسیاش نبود تعلیم و تربیه است. باید خشونت ریشهای حل میشد، اما نشد. باید بیشتر روی تعلیم و تربیه کار میکردیم. معلومات و آگاهیدهیای که صورت گرفت که بسیار سطحی بود. دولت و نهادها مقطعی عمل میکردند. اگر بهصورت بنیادی روی خشونت علیه زنان کار میکردیم، حالا بهطور چشمگیری، خشونت علیه زنان کاهش مییافت. دلایل دیگری که میتواند باعث افزایش خشونت شود، همین ناامنی، اقتصاد خراب، فرهنگ و عنعنات عجیبوغریب است. دونرها و کسانی که در راستای حقوق زنان در افغانستان کارکردند، بیشتر پروژهای عمل کردند. بهطور نمونه چند ماه چند خانمها را کورس خیاطی آموزش دادند و دیگر پیگیر این قضیه نشد و به فراموشی سپرده شد. اگر زنان ازلحاظ اقتصادی مستقل باشند، این استقلال میتواند باعث کاهش خشونت شود. در حال حاضر در افغانستان زنان اکثر متکی به اقتصاد مرداناند. در کنار اینها تا هنوز به زنان نگاه جنسیتی دارند و دید انسانی به وجود نیامده است. زمانی دید انسانی به وجود میآید که جامعه آگاه باشد. حضور زنان در هر عرصه سمبولیک است. تصمیمگیرنده نیست. اگر در پستهای مهم دولتی و خصوصی گماشته شود، میتوان تغییر را دید.
۸صبح: در محاکم پروندههای خشونت علیه زنان چقدر بهطورجدی بررسی میشود؟
آزاد: ما تجربهی قضیهی فرخنده را داریم. این قضیه دنیا را تکان داد. اما آن طوری که باید، به پروندهاش رسیدهگی نشد. ما شاهد محاکمهی علنی متهمان نبودیم. متأسفانه آنطور که باید، در محاکم با قضیههای خشونت برخورد جدی نمیشود. این نشان میدهد که تا هنوز در محاکم هم به یک نحوی برخوردها دوگانه است. به نحوی چشمپوشی صورت میگیرد. این باعث شده است که مردم بیشتر خشونت علیه زنان را در جامعه انجام بدهند.
۸صبح: شما نمایندهی مردم ارزگان در پارلمان هستید، در حال حاضر وضعیت زنان در ارزگان چگونه است؟
آزاد: در ارزگان زنان بدترین حالت را دارند. به خاطر اینکه آن جا در اکثر ولسوالیها دختران حتا دسترسی به مکتب ندارند. روی موضوع آگاهی هیچ تأکیدی صورت نگرفته است. مؤسساتی که در دیگر ولایتها کار میکنند به ارزگان هیچ توجهی ندارد. کلانترین بهانهی حکومت و نهادها این است که آن جا ناامن است. این بیشتر زمینه را برای افراطگرایی فراهم کرده است. در آن جا به زنان هیچ کمک و آگاهیدهی صورت نمیگیرد. زنان ارزگان در تاریکی زندهگی میکنند و از حقوحقوق خود آگاهی ندارند. معلوم است که خشونت هم در آن جا است.
هشت صبح
No comments:
Post a Comment