داستان کودک پناهجوی افغان که دانشجوی دکترای کمبریج شد

سهراب سیرت بی‌بی‌سی

رابعه زمانی که در پنج‌سالگی با خانواده‌اش وارد بریتانیا شد و شروع به درس خواندن کرد، هیچ کودک دختری در افغانستان اجازه رفتن به مکتب/مدرسه را نداشت. طالبان که در سال ۱۹۹۶ بر سر قدرت شدند،

 

 زنان و دختران را از رفتن به مکتب و دانشگاه ممنوع کرده بودند. ‌

رابعه نسیمی ۲۳ سال دارد و ۱۸ سال پیش در یکی از روزهای پاییزی زمانی که کامیون حامل او و خانواده‌اش در بندر دو-ور در جنوب انگستان رسید، والدینش نفس راحتی کشیدند. پدر و مادر رابعه یک‌جا با دو دختر و یک پسر خردسال شان از رژیم طالبان فرار کرده بودند تا در کشور امنی زندگی جدیدی را شروع کنند.

او در کشور جدید در شش سالگی به مکتب/مدرسه رفت و بعد از آن در دانشگاه گولداسمیت لندن در مقطع لیسانس جامعه شناسی و سیاست خواند و پس از آن دوره کارشناسی ارشد (ماستری)‌ را در همین رشته در مدرسه اقتصاد و سیاست دانشگاه لندن (LSE) تمام کرد و حالا دانشجوی مقطع دکترا در کمبریج، یکی از بهترین دانشگاه‌های جهان است.

رابعه از سفر دشواری که خانواده‌اش تا رسیدن به بریتانیا طی کردند چیزهای زیادی به یاد ندارد، اما می‌گوید قصه‌ سختی‌های راه را همیشه از پدر و مادرش شینده است.

رابعه اگر چه در بریتانیا بزرگ شد و درس خواند، اما هیچ‌گاه رابطه‌اش را با وطن اصلی‌اش افغانستان نبرید. شاید به همین دلیل، با وجود این که در جامعه انگلیسی‌زبان بزرگ شده و به انگلیسی تحصیل کرده، می‌تواند، به فارسی روان حرف بزند.

او می‌گوید همه تلاشش این بوده تا خودش را به دانشی آراسته بسازد که بتواند کاری برای افغانستان انجام دهد و به همین دلیل رساله دکترایش هم بر موضوع "هویت در افغانستان" تمرکز دارد.

او درباره تجربه سفرش در افغانستان پس از سال‌ها زندگی در بریتانیا می‌گوید:" با وجود مشکلات، با وجود ناامنی خیلی بودن در آن‌جا را دوست دارم. سادگی مردم عام و رویاهای ساده و بی‌ریای شان مرا جذب می‌کند. من زندگی عادی در افغانستان را تجربه کرده‌ام، روی کف زمین خوابیده‌ام، با تاکسی‌های محلی در شهر گشت زده‌ام و در کل با شیوه زندگی در آنجا خو گرفتم. وقتی آن‌جا باشم، با وجود این‌که در بریتانیا بزرگ‌ شده‌ام هیچ تفاوتی میان خودم و کسی دیگری در آن‌جا نمی‌بینم."

خوشبین به آینده

وقتی از رابعه درباره وضعیت زنان در افغانستان پرسیدم، با لحن خوشبینانه‌ای گفت که وضعیت زنان در افغانستان بهبود یافته و نباید از آن چشم‌پوشی کرد:

"واضح است که زنان در عرصه‌های مختلف از شبکه‌های اجتماعی و رسانه گرفته تا ورزش، موسیقی و هنر در افغانستان فعال‌تر شده‌اند. اما این فرصت‌ها کمتر به زنانی که در مناطق بیرون از شهرهای بزرگ در افغانستان زندگی می‌کنند میسر است."

 

 

Virus-free. www.avast.com