مریم واحدی
گر ز من پرسی خانه ی دوست کجاست؟
گویم شاخه ی نوری که در تاریکی شب من
چون تو ای دوست درخشیدن گرفت
داد ی هوشداری وسپیداری و
گفتی
گویم شاخه ی نوری که در تاریکی شب من
چون تو ای دوست درخشیدن گرفت
داد ی هوشداری وسپیداری و
گفتی
نرسیده به هدف
کوچه باغی است که از خواب خدا سبز تر است
ودر آن عشق به اندازه ی پرهای صداقت ابی است
می روی تا ته آن کوچه که از پشت دیوار بزرگ
پس به سمت گل تنهایی می پیچی
دو قدم مانده به گل
پای فواره ی جاوید اساطیر زمین می مانی
"شیرینی" می بینیم
رفته از کاج بلندی بالا،
بردارد از لانه ی نور
گر رهگذری پرسدم،
خانه ی دوست کجاست؟
گویم خانه دوست درج کتاب
"ستاره های سر زمین من "است۰
https://plus.google.com/u/0/112610024058402079714/posts
https://www.facebook.com/profile.php?id=100008822536258
https://www.facebook.com/profile.php?id=100008822536258
 |
This email has been checked for viruses by Avast antivirus software.
www.avast.com |
No comments:
Post a Comment