تـنگـنای ستـم

امجد رضائی هروی

زنم که نالهء من خفـته در گلـوی من است
زنم که شـام سـیه صبح آرزوی من است
زنم که نعرهء من در سکوت حسرت مْرد
مـزار سـینه جـلودار هـای هـوی من است



عـقـیق جام دلم رنگ خوشـدلی نگـرفت
زبسـکه زهـرسـتم در رگ سـبوی من است
چو گـلْ زشـاخه جدا سـازدم به بویـیدن
به بوستان جهان تاکه رنگ وبوی من است
بـرْید تیـغ سـتم رشــتهء تـنم چو زنـم
بخـون سرخ دلـم سجـده و وضوی من است
برای لـذت خـود کامـگان خون آشــام
هـر آنـچه هـیـچ نیـرزیده آبـروی من است
زنـم کـه زندگـیـم را رقـم زنـد دیگـری
حـقـوق حقـهْ من در کـف عـمـوي من است
بـه تـنگـنای ستـم بـا شکـنجه د مسازم
زنم کـه کـنج قـفس گـور آرزوی من است
به اوج فـاجعه هـا شعله پوش گـشته تـنم
زنم کـه طـعمهء آتـش رخ نـیکوی من است
اگر زبان بگـشایم بداد خواهی و عـدل
هـزار تـیـر مـلامت رهـا بـسوی من است
رهـم ز دام بـلا تـا به اوج آزادی
اگرچه روز من اکنون سیه چوموی من است
بـخاک و خون بکشم رسم بردگـیها را
زنم که خـصلت آزادگـی بخوی من است
بـیاد قـلب بـخون خـفـتهء زنان امـجد
ز دیـده گوهـر اشکم روان بروی من است
اتاوا 2001

 

 

---

This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.