آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Tuesday, February 25, 2014

گمــان کنــم حتــی شــهر خــربوزه نامیــدن این کشــور اهــانت به شــهر خــربوزه باشــد

اینجا چنین شهر خربوزه است که مردم بیست سال پشت ملای انگلیسی در مسجد پل خشتی به نماز ایستادند ولی بجای درس عبرت گرفتن از آن شیطنت و فریبکاری انگلیس و ساده لوحی و خوشباوری خود باز هم عصای شان را گم کرده و دوازده سال دیگر زمام امور کشور را بدست طالب بچه چپن پوش داده کشور را در لبه پرتگاه تباهی و نابودی قرار دادند

 
 
 
اینجا چنین شهر خربوزه است که مردم با شهامت آن پوزه ابرقدرت روس را به زمین مالیده و قشون سرخ روسی را که از هیبت آن خواب راحت از چشمان مردمان اروپای شرقی پریده بود سرافگنده و شرمسار از خاک شان بیرون کردند
ولی اینجا چنین شهر خربوزه است که مردم بی شهامت آن اختیار مرگ و زندگی خود و اولاد شان را بدست مداری پارک زرنگار و جمبوره های سگباز و کیسه مال آن سپرده اند و بی تفاوت نظاره گر خرابی و بربادی کشور شان بدست طالبچه مداری و برادران انفجاری و انتحاری او می باشند.
 
اینجا چنین شهر خربوزه است که پولیس ملی و اردوی ملی آن با قبول خطرات جانی دشمنان قسم خورده این خاک را دستگیر می کنند ولی گلها برو رئیس جمهور آن دوباره آنها را از زندان رها کرده به سنگر دشمنان وطن می فرستد
 
اینجا چنین شهر خربوزه است که گلها برو رئیس جمهور آن دشمنان و قاتلان فرزندان این وطن را برادر خطاب کرده و نعش مولوی رقیب سرگله طالبان را از پشاور تا تخار ذریعه جرخبال های شخص خانمش انتقال میدهد ولی برای انتقال جنازه های شهیدان گلگون کفن اردوی ملی تا خانه هایشان حتی خری لنگی هم وجود ندارد که فامیل های بیچاره شهیدان مجبور می شوند جنازه های فرزندان شان را خود تا خانه هایشان انتقال دهند.
 
و اینجا چنین شهر خربوزه است که گلها برو رئیس جمهور آن به جرم خیانت ملی بجای مجازات به دریافت لقب بابای ملت مفتخر شده و قصری شاهانه ای هم در ارگ ریاست جمهوری بدست می آرد.
 
با تقــــــــــــديم حـــــــــــرمت
حقــــ(شـــمس الحــق)ــــانی
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

No comments: