بانوصالحه یوسفی درسال 1312 خورشیدی درباغبان کوچه کابل چشم به جهان گشود. اودرسال 1319 خورشیدی شامل مکتب اندرابی گردیده وسپس مکتب متوسطه و ثانوی را در لیسه ملالی تمام و به اخذ شهادت نامه بکلوریا نایل گردیده است.
بانو یوسفی متعاقب آن شامل دانشکده سیانس شده ، بعد ازفراغت ازدانشکده به امورمقدس آموزگاری آغازنموده ومدت 3 سال درلیسه زرغونه مقیم بوستان سرای کابل،مدت 2 سال به حیث مدیرۀ نمایشات عرفانی درموسسه نسوان وهم چنین مدت 25سال درلیسه رابعه بلخی مشغول تدریس مضمون بیولوژی بوده وچندین هزاردانش آموزرا به جامعه تقدیم نموده است.
بانو یوسفی درسال 1346 شمسی با یک گروپ آموزگاران جهت دیدن مکاتب عازم مملکت فلپین گردیده وهمچنین درسال 1347 جهت فراگیری تطبیقات بیولوژی ، با استفاده از یک بورس تحصیلی یک سال به پاریس رفته بود. اودرمدت 30 سال خدمت صادقانه به اخذ مدال های پوهنه و رشتین مطلا نایل آمده است .
بانو یوسفی درسال 1333 شمسی با محمد اسحق یوسفی که از یک خانواده دانشمند بود ، ازدواج نموده،همسرش نیزفارغ التحصیل دانشکده سیانس بوده اونیزهمانند صالحه عمرخود را درخدمت معارف کشورصرف نموده وازآموزگاری آغاز تا به ریاست پلان وزارت معارف خدمت نموده.
ثمره ازدواج شان یک دختر، لیلا یوسفی که فعلا داکتر طب دراستراسبورگ و یک پسربنام وحید یوسفی مشغول تجارت وهمچنین دارای 5 نواسه می باشند.
بانو یوسفی درسال 1984 در اثرجنگ ها ومشکلات داخلی مانند دیگرهم میهنان عزیزم راهی مهاجرت شده ودرشهراستراسبورگ فرانسه مسکن گزین شدند. اودرنخسین سال های اقامت درفرانسه شامل کورس های زبان دریونیورسیتی سیانس هومن گردیده وسپس درانستیتوت بوتانیک لوی پاستوربا پروفیسورالزاسی به پژوهش یکی ازنباتات پرداخته است. با گذشت زمان درلابراتوارلیسه کاتولیک به نام« نوترودم» شامل کارشده. شغل او درین لابراتواربیولوژی فزیک و کیمیا تهیه مواد تطبیقات بوده که به دانش آموزان صنوف 12 مواد درسی تهیه می نموده.سال های پرثمرزیادی بدین منوال گذشته، تا بانو یوسفی به سن 65 سالگی یعنی دوره بازنشسته گی رسیده وطبق قانون فرانسه به تقاعد سوق داده شده است.
بانویوسفی ، بانوی فعال وپرتلاش پس ازتقاعد بازهم بیکار ننشسته به مطالعه کتاب های مختلف و فراگیری کامپیوتر آغازنموده است. "اکنون او همه امورمربوط به کمپیوتررا خودش به تنهایی انجام میدهد." بانو یوسفی درضمن مدت یک و نیم سال متصدی صفحه بیولوژی درمجله بانوبوده . اکنون به تازه گی ها، کار خود را با صفحه وزین وپربیننده آوای زنان افغانستان آغازنموده است. اوامیدواراست تا ازین بتواند طریق مصدرخدمت کوچکی، به بانوان ستم دیده میهنش شود.
بانو یوسفی درسال 1346 شمسی با یک گروپ آموزگاران جهت دیدن مکاتب عازم مملکت فلپین گردیده وهمچنین درسال 1347 جهت فراگیری تطبیقات بیولوژی ، با استفاده از یک بورس تحصیلی یک سال به پاریس رفته بود. اودرمدت 30 سال خدمت صادقانه به اخذ مدال های پوهنه و رشتین مطلا نایل آمده است .
بانو یوسفی درسال 1333 شمسی با محمد اسحق یوسفی که از یک خانواده دانشمند بود ، ازدواج نموده،همسرش نیزفارغ التحصیل دانشکده سیانس بوده اونیزهمانند صالحه عمرخود را درخدمت معارف کشورصرف نموده وازآموزگاری آغاز تا به ریاست پلان وزارت معارف خدمت نموده.
ثمره ازدواج شان یک دختر، لیلا یوسفی که فعلا داکتر طب دراستراسبورگ و یک پسربنام وحید یوسفی مشغول تجارت وهمچنین دارای 5 نواسه می باشند.
بانو یوسفی درسال 1984 در اثرجنگ ها ومشکلات داخلی مانند دیگرهم میهنان عزیزم راهی مهاجرت شده ودرشهراستراسبورگ فرانسه مسکن گزین شدند. اودرنخسین سال های اقامت درفرانسه شامل کورس های زبان دریونیورسیتی سیانس هومن گردیده وسپس درانستیتوت بوتانیک لوی پاستوربا پروفیسورالزاسی به پژوهش یکی ازنباتات پرداخته است. با گذشت زمان درلابراتوارلیسه کاتولیک به نام« نوترودم» شامل کارشده. شغل او درین لابراتواربیولوژی فزیک و کیمیا تهیه مواد تطبیقات بوده که به دانش آموزان صنوف 12 مواد درسی تهیه می نموده.سال های پرثمرزیادی بدین منوال گذشته، تا بانو یوسفی به سن 65 سالگی یعنی دوره بازنشسته گی رسیده وطبق قانون فرانسه به تقاعد سوق داده شده است.
بانویوسفی ، بانوی فعال وپرتلاش پس ازتقاعد بازهم بیکار ننشسته به مطالعه کتاب های مختلف و فراگیری کامپیوتر آغازنموده است. "اکنون او همه امورمربوط به کمپیوتررا خودش به تنهایی انجام میدهد." بانو یوسفی درضمن مدت یک و نیم سال متصدی صفحه بیولوژی درمجله بانوبوده . اکنون به تازه گی ها، کار خود را با صفحه وزین وپربیننده آوای زنان افغانستان آغازنموده است. اوامیدواراست تا ازین بتواند طریق مصدرخدمت کوچکی، به بانوان ستم دیده میهنش شود.
No comments:
Post a Comment