هر دو پستان تفتيده‌ي سيمرغ را.
يكي از فرزندان لكاته را به ياد آور
پسرمان را
آن كه پشت دستش را بارها
در ايوان خالي بوسيدم.
نودونه ترانه‌ي مفتم را كه از گنجشكهاي هار دزديده بود
در بنفشه‌ي پوكت پيچاند
تا به آسمان پادشاه بيندازد.
اي خدا بسوزان
بسوزان مرا
بسوزان
بسوز.
No comments:
Post a Comment