مریم غمگسار - بی بی سی
سه شنبه 06 نوامبر 2012 - 16 آبان 1391 جوانان افغان برای فرار از دغدغه ها و مشکلات روزمره، مکان های زیادی برای رفتن ندارند. اما به تازگی، قلیان سراها توانسته شماری از جوانان افغان، به ویژه زنان را دور خود جمع کند.
این باعث شده که هر روز به شمار قلیان سراها در کابل افزوده شود.
شاید دود کشیدن خیلی ها برای مردم افغانستان تازگی ندارد. حداقل برای نسل های گذشته که "چلیم" دود می کردند. ولی پدیده تازه وارد قلیان، چند سالی است که علاقمندانی بخصوص در بین قشر جوان پیدا کرده است.
اکنون قلیان به آرامی به یکی از بخش های اصلی رستوران ها در افغانستان تبدیل می شود و درآمد خوبی هم برای صاحبان این رستوران ها دارد.
گریز از سنت های دست و پاگیرجوانان افغان می گویند که فضای آرام این قلیان سراها، دور از هیاهوی روزمره، مکانی را برای آنها فراهم کرده تا لحظاتی با هم گپ بزنند و به قول خودشان نگرانی ها را از خود دور کنند.
اکثر مشتریان یکی از این رستوران ها در کابل، دختران جوان هستند، دخترانی که دور از نظارت خانواده و سنت های دست و پاگیر جامعه، سر از قلیان سراها در می آورند.
"" اولین دودی که کشیدم برای از یاد بردن دردی بود، دردی ناکامی در امتحان دانشگاه.""
شبنم ۲۲ ساله یکی از این دختران است. او گاهی با دوستانش به این قلیان سرا می آید و نخستین تجربه اش از دود قلیان را هنوز به خاطر دارد:" اولین دودی که کشیدم برای از یاد بردن دردی بود، درد ناکامی در امتحان دانشگاه."او هنوز به یاد دارد که سرش در اولین تجربه قلیان چطور می چرخید.هرچند قلیان فرق چندانی با چلیم ندارد اما در این قلیان ها برعکس چلیم های سنتی، از تنباکو استفاده نمی شود. به گفته جامعه شناسان به دلیل نبود مکان های تفریحی، جوانان افغان به عنوان یکی از معدوحدود سرگرمی های خود به قلیان سراها روی می آورند.سمیه، دختر دیگر افغان، چند سال است که به این قلیان سراها سر می زند. او دوست دارد همیشه مواد مخلوط شده آب پرتقال و نعنا را دود کند. سمیه برخلاف بعضی باورها، معتقد است که دود قلیان برای صحت مضر نیست: "قلیان با سیگار فرق دارد و برای همین فکر کنم ضرر نداشته باشد."
اکثر مشتریان یکی از این رستوران ها در کابل، دختران جوان هستند، دخترانی که دور از نظارت خانواده و سنت های دست و پاگیر جامعه، سر از قلیان سراها در می آورند.
"" اولین دودی که کشیدم برای از یاد بردن دردی بود، دردی ناکامی در امتحان دانشگاه.""
شبنم ۲۲ ساله یکی از این دختران است. او گاهی با دوستانش به این قلیان سرا می آید و نخستین تجربه اش از دود قلیان را هنوز به خاطر دارد:" اولین دودی که کشیدم برای از یاد بردن دردی بود، درد ناکامی در امتحان دانشگاه."او هنوز به یاد دارد که سرش در اولین تجربه قلیان چطور می چرخید.هرچند قلیان فرق چندانی با چلیم ندارد اما در این قلیان ها برعکس چلیم های سنتی، از تنباکو استفاده نمی شود. به گفته جامعه شناسان به دلیل نبود مکان های تفریحی، جوانان افغان به عنوان یکی از معدوحدود سرگرمی های خود به قلیان سراها روی می آورند.سمیه، دختر دیگر افغان، چند سال است که به این قلیان سراها سر می زند. او دوست دارد همیشه مواد مخلوط شده آب پرتقال و نعنا را دود کند. سمیه برخلاف بعضی باورها، معتقد است که دود قلیان برای صحت مضر نیست: "قلیان با سیگار فرق دارد و برای همین فکر کنم ضرر نداشته باشد."
قلیان و آسیب اجتماعی
اما همه جوانان با او هم نظر نیستند. برخی معتقدند، که حضور دختران در قلیان سراها به جز آسیب اجتماعی، تاثیری دیگری ندارد. به گفته حسن رضایی جامعه شناس در کابل، بعضی از افراد به زنانی که به این اماکن سر میزنند به دیده حقارت نگاه می کنند.
آقای رضایی می گوید که "این دید بالاتر از هر لتی و برخورد فیزیکی و یا بدتر از هر نوع خشونتیست، که با زنی که قلیان دود میکند در اجتماع صورت میگیرد."
این جامعه شناس، آسیب پدیده قلیان را فراگیر عنوان کرده و از دولت می خواهد تا در ایجاد اماکن تفریحی برای زنان اقدامات لازم را انجام دهد.
گفته می شود که قلیان با بازگشت مهاجران افغان از ایران، پای خود را به رستوران های افغانستان باز کرده است.
اما همه جوانان با او هم نظر نیستند. برخی معتقدند، که حضور دختران در قلیان سراها به جز آسیب اجتماعی، تاثیری دیگری ندارد. به گفته حسن رضایی جامعه شناس در کابل، بعضی از افراد به زنانی که به این اماکن سر میزنند به دیده حقارت نگاه می کنند.
آقای رضایی می گوید که "این دید بالاتر از هر لتی و برخورد فیزیکی و یا بدتر از هر نوع خشونتیست، که با زنی که قلیان دود میکند در اجتماع صورت میگیرد."
این جامعه شناس، آسیب پدیده قلیان را فراگیر عنوان کرده و از دولت می خواهد تا در ایجاد اماکن تفریحی برای زنان اقدامات لازم را انجام دهد.
گفته می شود که قلیان با بازگشت مهاجران افغان از ایران، پای خود را به رستوران های افغانستان باز کرده است.
Shirin Naziry
No comments:
Post a Comment