مساله نژاد درآمریکای معاصر،ازنظر تونی موریسون،برنده جایزه ادبی نوبل

راضیه اقبالسه شنبه 30 اکتبر 2012 - 09 آبان 1391 بی بی سی
گذشت زمان و نسل های جدید، داروی درمان نژادپرستی در آمریکاست
ده ها سال است که تونی موریسون یکی از غول های ادبیات آمریکا به شمار می رود. از نظر بسیاری، او نویسنده ملی این کشور است.

با وجودی که تونی موریسون ۸۱ سال دارد، برنامه کاری او آنقدر فشرده بود که ما نتوانستیم در آمریکا او را ملاقات کنیم. ولی موفق شدیم در ویلای اورلیای آکادمی آمریکا، که در بالای بلندترین تپه مشرف به شهر رم قرار دارد، به دیدار او نایل شویم.

ما در سالن این ساختمان که قدمت آن به قرن ۱۷ برمی گردد و زمانی قرارگاه ژنرال گاریبالدی بوده با خانم موریسون ملاقات کردیم از ژنرال گاریبالدی به عنوان قهرمانی که ایتالیا را یک پارچه ومتحد کرد، یاد می شود

ما به اتفاق تونی موریسون زیر یک چلچراغ بسیار مجلل نشستیم و در باره بسیاری مسائل از جمله ویژگی های نوشته های او، تاریخچه آمریکایی های آفریقایی تبار و نیز بردگی صحبت کردیم و با نظرش در باره باراک اوباما، آشنا شدیم. او باراک اوباما را تحسین می کند.
تونی موریسون، نویسنده ای است که با نوشتن رمان بدعت گذار خود موسوم به "دلبند" طرز صحبت و تفکر آمریکا درباره بردگی را عوض کرد. داستان این کتاب در باره مادری است که کشتن دخترش را به این که او از بردگی رنج ببرد، ترجیح می دهد.
خواندن این کتاب در دبیرستان ها و دانشکده های آمریکا اجباری است و این خود موفقیتی فوق العاده برای یک نویسنده در قید حیات، محسوب می شود.
تونی موریسون، که تمام آثار او تا به حال در باره اتفاقات تاریخی بوده، می گوید اکنون بر روی یک رمان مربوط به زمان حال کار می کند که موضوع آن درباره یک رئیس جمهور آمریکایی آفریقایی تبار است.
او می گوید هنوز افکار خود را به روی کاغذ نیاورده چون موضوع این کتاب به دلایل زیادی بسیار پیچیده و مشکل است.
خانم موریسون در بیان این دلایل می گوید: "یکی از شخصیت های اصلی داستان یک روشنفکر است و من تا به حال کتابی در این باره ننوشته ام. دلیل دیگر این است که من دنیای معاصر را کاملا درک نمی کنم."
تونی موریسون تا کنون صرفا تجربه های آفریقایی های آمریکایی تبار را از دید کسی که در داخل آمریکا زندگی می کند، بررسی کرده است.
ولی با وجود این که ممکن است فکر کند دنیای کنونی را کاملا درک نمی کند، اظهار نظرهایش در باره مسائل مربوط به نژاد، که یک تهدید بالقوه مهم برای جامعه آمریکاست، از اهمیت زیادی برخوردار است.

هنگامی که پرسیدم آیا به نظر وی انتخاب باراک اوباما به عنوان اولین رئیس جمهوری آفریقایی تبار آمریکا اهمیتی بیش از یک جنبه نمادین دارد،او به تشریح این موضوع پرداخت که چگونه راستگرایان برای بدنام کردنش تلاش می کنند.
تونی موریسون پس از لحظاتی که به فکر فرو رفته بود در باره مادر و مادر بزرگ سفید پوست باراک اوباما که هر دو فوت کرده اند، صحبت کرد.
تونی موریسون در سال ۱۹۹۳ موفق به دریافت جایزه ادبی نوبل شد
" نمی دانم اگر هنگام پیروزی باراک اوباما در انتخابات، مادر و مادر بزرگش که هر دو اهل کانزاس هستند زنده بودند و در کاخ سفید زندگی می کردند یا به آنجا سر می زدند، چه پیش می آمد؟ نمی دانم در آن صورت اظهار نظرها چگونه می بود. شما چه می گفتید."

سیاه زیباست
تونی موریسون اولین رمان خود موسوم به " آبی ترین چشم" را هنگامی نوشت که دبیر بنگاه انتشاراتی "رندام هاوس" بود.
این کتاب در باره دختر جوان سیاه پوستی است که آرزویش داشتن چشمان آبی رنگ است. انگیزه نوشتن این کتاب، شعار "سیاه زیباست" بود که در جریان جنبش حقوق مدنی، دردهه ۱۹۶۰ در آمریکا اهمیت زیادی پیدا کرده بود.
تونی موریسون در این رمان در صدد توجیه این موضوع است که به چه دلیل یک دختر جوان سیاه پوست آرزویش داشتن چیزی است که سبب خواهد شد زشت و بی ریخت جلوه کند.
ولی او اذعان دارد که اکنون جوانان سیاه پوست اعتماد به نفس پیدا کرده اند و نظر جوانان سفید پوست هم نسبت به فرهنگ سیاه پوستان عوض شده است.
تونی موریسون، می گوید فرهنگ کنونی مملو از موسیقی، رقص و آواز آمریکایی- آفریقایی است و به همین جهت جوانان سفید پوست هراسی ندارند، احساس ناراحتی نمی کنند وسیاه پوستان را جدا از دیگران نمی دانند.
او می افزاید: " من می دانم که این موضوع در مورد نسل مسن تر صدق نمی کند و آنان از اینکه یک سیاهپوست کشور را اداره می کند هراس دارند. آنان می توانند از عهده یک سیاه پوست کودن بر آیند ولی نه یک سیاهپوست واقعا باهوش."
تونی موریسون که دهه ۸۰ زندگی اش را پشت سر می گذارد، مظهر عقل و متانتی است که حاصل تجربیاتش در دنیایی است که دوران کودکی اش را در دهه ۱۹۳۰ در آن سپری کرده است. شخصی که اجدادش برده بودند ولی آنقدر عمر کرده که شاهد ورود یک آمریکایی آفریقایی تبار به کاخ سفید باشد.