روزهای ۲۵ نوامبر تا ۱۰ دسامبر در سراسر دنیا زمانی برای مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده‌اند. زنانی که قربانیان خاموش و بی‌پناه شرکای عاطفی و زناشویی خویش هستند. اما مسئله خشونت علیه زنان گاهی از حوزه خانواده هم فراتر می‌رود و رد پایش را در جامعه محل کار و دانشگاه هم می‌گذارد.
مثل حادثه‌ای که در ۶ دسامبر سال ۱۹۸۹ برای زنان دانشجوی پلی تکنیک مونترال رخ داد و آنان قربانی خشم و جنون مردی جوان شدند. مردی که خشم خود از حضور موثر زنان در عرصه کار و تحصیل را با رگبار گلوله در سینه این زنان نشان داد. به همین مناسبت، روز ۶ دسامبر در کانادا به روز ملی مبارزه با خشونت علیه زنان نامگذاری شده است.
جامعه ایرانی و افغانستانی در کانادا نیز، در طی سال‌های اخیر شاهد خشونت‌های مرگبار علیه زنان بوده‌اند. در مورد آخر، در روز ۱۸ مه ۲۰۲۱، خانم زلیخا بختیار به دست همسرش در محله کت سن لوک شهر مونترال به قتل رسید. طبق تحقیقات پلیس این قتل حاصل یک اختلاف و خشونت زناشویی بود و متاسفانه دو کودک این خانواده را از نعمت مادر و پدر برای همیشه محروم کرد. این حادثه مورد یازدهم از قتل زنان در موارد خشونت خانگی در استان کبک کانادا بود.
در سال ۲۰۰۹ هم یک خانواده افغانستانی در تورنتو کانادا، با طرح یک اختلاف ناموسی و برای حفظ آبروی خانواده، سه دختر جوان ۱۳ تا ۱۹ ساله را به قتل رساندند. دولت کانادا در سال ۲۰۱۷، اعضای این خانواده را که در قتل دست داشتند برای همیشه از خاک کانادا اخراج کرد.
این نوشته به قلم رئیس یکی از انجمن‌های حمایت از قربانیان خشونت خانگی تهیه و توسط مریم ایرانی برای «مداد» ترجمه شده است. این مطلب نگاهی به مقوله خشونت بر علیه زنان و سیر تحولات آن در آمریکای شمالی، ایران و افغانستان دارد.
مریم ایرانی
No comments:
Post a Comment