ایراد دیگر اینست که برخی شاخص ها در تعریف نابرابری جنسیتی از قلم افتاده است. حقوق جنسی عرصه ای است در آن که حقوق بشر زنان در بیشتر کشورهای جهان انکار می شود.
زنان از کودکی در این زمینه به شدت آسیب پذیرند و قربانی خشونت های گوناگون – از عروس بچگی گرفته تا قتل ناموسی – می شوند ولی در تعریف نابرابری جنسیتی هنوز شاخصی در این عرصه از زندگی زنان تعریف نشده است. این در حالیست که حقوق جنسی زنان از بنیانی ترین حقوق بشر است و بر طول عمر، کیفیت زندگی، بازده اقتصادی و توانمندی زنان به شدت تاثیرگذار است. گرچه این گزارش در تعریف میزان توانمندی زنان به درصد دخترانی که عروس بچه می شوند و زنانی که قربانی خشونت می شوند نظر دارد، اما حقوق جنسی عنوان یک بعد از نابرابری جنسیتی تعریف نمی شود.
به بیان دیگر، در طرح مساله نابرابری جنسیتی هنوز وضعیت حقوق بشر زنان مطرح نمی شود. گرچه برای جلب توجه سران کشورها و سرمایه داران بزرگ جهانی مساله نقش زنان در پیشرفت اقتصاد مطرح می شود و تاکید می شود که پیشرفت های اقتصادی در گرو کاهش شکاف جنسیتی است، ولی ابعاد مساله به طور عمده در چارچوب های اقتصادی باقی می ماند. با این وجود خوشبختانه شاهد توجه جدی در سطح جهانی به نابرابری جنسیتی هستیم و همه دولت ها و سرمایه های بزرگ به حرکت در راستای کاهش هرچه بیشتر نابرابری جنسیتی تشویق می شوند.
نکته مهم دیگری که در این گزارش توسعه انسانی مطرح می شود اینست که توجه دولت ها به سیاست گذاری و برنامه های اقتصادی کافی نیست بلکه نیاز به آگاهی رسانی و تلاش های فرهنگی وجود دارد تا خود زنان و اطرافیان آنان نیز به باور برابری جنسیتی برسند و هم بتوانند از فرصت هایی که در اختیار آنان گذاشته می شود استفاده کنند و هم برای فرصت های بیشتر و موقعیت های بهتر مبارزه کنند..
No comments:
Post a Comment