راننده گی زنان، هنوز در خیلی از شهر های بزرگ افغانستان، چیز تازه ای است اما در مرکز ولایت بسیار فقیر و سنتی غور در مرکز این کشور وضع کاملا فرق می کند.
شماری از زنان در مرکز این شهر رانندگی می کنند و حتا می توانید زنی را پیدا کنید که با موتورسیکلت در مسیر های بسیار خطرناک و ناهموار مناطق دور افتاده غور گشت و گذار می کند.
در گذشته، تصور رانندگی زنان در چنین ولایت محروم و دورافتاده دشوار بود اما حالا رانندگی زنان در شهر فیروزکوه مرکز ولایت غور یک کار عادی است.
انجیلا شریفی عضو شورای ولایتی غور یکی از ۵ زنی است که در این شهر رانندگی می کنند.
او که علاقمند به رانندگی است و با خیال راحت و بدون نگرانی در شهر فیروزکوه رانندگی می کند، زنان دیگر را هم به این کار تشویق می کند.
خانم شریفی می گوید : "در غور مشکلات امنیتی و فرهنگی هست اما من جرات کردم و از خود شروع کردم تا الگو شوم برای دیگر خانم ها. این حق هر شهروند است که کار کند و فعالیت کند. این یک سهولت برای مردان هم هست که زنان خودشان مشکلات شان را حل کنند."
زنان در بازارهای فیروزکوه زیاد دیده نمی شوند. اما گویا مانعی هم برای بیرون رفتن پیش رو ندارند. اینجا زنان اگر بخواهند نه تنها با خودرو حتی با موتورسیکلت هم می توانند بیرون بروند.
یگانه زن موتورسیکلت سوار در ولایت غور
یگانه زن موتورسیکلت سوار در ولایت غور
گل‌بدن مشهور به خلیفه زاده، زن بزرگسالی که می گوید شاید بیشتر از پنجاه سال داشته باشد، یگانه زنی است که در ولایت غور موتورسیکلت سواری می کند.
گل‌بدن می گوید چیزی که باعث شد او موتورسیکلت سوار شود، فشارها و ناگزیری‌های زندگی بود نه شوق موتورسیکلت.
او گفت: "شوهرم یک موتورسیکلت خرید، خرابش کرد اما یاد نگرفت. بعد به من اجازه داد تا از آن استفاده کنم."
خانم خلیفه زاده در سالهای جنگ در افغانستان به آسیب دیدگان خدمات پزشکی سنتی ارایه می کرده است. او سالهاست که زندگی چندین خانواده از نزدیکانش را تمویل و مخارج تحصیل کودکان این خانواده ها را تامین می کند.
او درآمدش را از فعالیت های اجتماعی و فرهنگی اش در یک موسسه خارجی فعال در بخش آموزش و پرورش تامین می کند.
برای این خانم سفر با موتورسیکلت در شهر و مسیرهای ناامن و ناهموار ولسوالی های غور فرقی نمی کند. او می گوید تا حال بیش از ده بار به ولسوالی دورافتاده دولتیار با موتورسیکلت سفر کرده است.
هنوز هم بسیاری از زنان به خصوص در ولسوالی های غور زندگی سختی دارند
جنگ کهنه و نو
این روزها در چغچران که به تازگی نام کهن "فیروزکوه" دوباره بر آن گذاشته شده، جنگ عادت ها و پدیده های کهنه و نو جریان دارد.
نهادهای مدنی در چند سال اخیر در این شهر با انگیزه و نیروی متناسب با مشکلاتی که دامنگیر اهالی آن است، کار می کنند.
حسن حکیمی از فعالان مدنی در غور می گوید: " چیزهایی مثل رانندگی زنان، همه نشانه تغییر و تحول اجتماعی در این شهر است. فعالیت های مدنی بر ضد مواضعی که به برخی از انسانها اجازه نمی دهند که در مورد خودشان تصمیم بگیرند یا به اختیار خود کاری بکنند به شدت ادامه دارد. این از یک آینده درخشان خبر می دهد."
با همه اینها، تصور می شود که وضعیت اجتماعی و فرهنگی مرکز غور با ولسوالی های آن کاملا متفاوت است.
در ولسوالی های غور هنوز خبرهای از دادگاه های صحرایی و برخوردهای خشن به گوش می رسد، اما شماری از فعالان مدنی و زنان درغور، از اینکه آنها حد اقل در مرکز این ولایت می‌توانند فعال باشند و آزادی و امنیت نسبی برای فعالیت های مدنی داشته باشند، خوشحال اند.
در سالهای گذشته همواره یکی از انتقادهای جدی این بوده که فعالیت های مدنی، در کلان شهرها محدود مانده و مناطق دور افتاده و روستایی، از تاثیر تغییراتی که درکلان شهرها رونما شده، به دور مانده اند.
اما در مواردی، فعالیت هایی هرچند محدود مدنی در مناطق دور افتاده و روستایی شاید نشانه این باشد که، که تکانه های تغییر هرچند آهسته و آرام اما کم کم به بیرون از شهرهای کلان نیز رسیده است.bbc
 |
This email is free from viruses and malware because avast! Antivirus protection is active.
|
No comments:
Post a Comment