The voice of Afghanistan women: چپاولگري،قانون ستيزي،مردم آزاري ومصلحت گرايي

( عملکرد حاکميت کرزي درآينه ي ارقام وحقايق ) بخش دوم (استاد صباح )
امارتکان دهنده و تأمل برانگیزفساد گسترده اداری، اختلاس های کلان، کشتارغیرنظامیان ، افزایش بی سابقه خشونت علیه زنان، اختلافات پوچ احزاب، آوارگی جوانان در کمپ های غربی، گسترش فقر و فحشا، خودکامگی حکومت و از همه مهمتر دخالت های کشورهای منطقه در تعیین و تبیین سیاست و امنیت افغانستان، معنای واژه استقلال را زیرسوال برده است.بلي !آنهایی که سال ها اهداف شخصی و تنظيمي وعقده ها و حقارت های شخصی واقعیت هارا وارونه جلوه داده اند وبارديگردندان های خونپورو تیزراسخت تربه هم بفشارند

تامردم رابيشتربه کام نيستي ونابودي ببرند ،آيااينست رعايت حقوق انساني ودفاع ازحقوق بشر؟.تحقيقات كه موسسات داخلي وخارجي منتشرنموده - بطوراوسط روزانه هفت نفرازافراد غير نظامي قرباني حملات تروريستي مخالفين وخودسري نيروهاي خارجي ميشوند كه اين قربانيان را اكثرآ اطفال و زنان تشكيل ميدهند . چرادولت وريس جمهورگروپهاي تروريستي وانتحاري رابرادرخطاب ميکند ومگرريس جمهوردرجنايات آنان شريک است؟ . قواي خارجي که روزانه ده ها جرم وجنايت راانجام ميدهند ، پس چرا مهر سكوت برلبهازده ميشود تاگريبان شانراگرفت ومورد سوال قرارداد؟ قدرتمداران نميخواهند اين کارراانجام بدهند زيرامنافع شخصي ومعاشات دالري شان به خطر مواجه ميشود .

چرا كشورهاي كه داد از حقوق بشر ميزند ،اطفال بي گناه كشورراقرباني ميكنند .؟

امروزآنانيکه داد از حقوق زن ميزند وزنان بي گناه مارا تحقيروتوهين وتلاشي ميكنند .

کسانيکه داد ازعدالت ميزند اما به سردمداران كشورهدايت ميدهند كه به نوكران خارجي معاش بالاتر از ۲۰۰۰دالر ۱۰۰۰۰دالر ميپردازند درحاليكه مامور،معلم وکارمندان پايان رتبه عمري درپشت ميز سپري نموده اما امروز به معاش ۶۰۰۰الي ۸۰۰۰ افغاني دولت برايش قايل ميشود .

آياهمين عدالت است وهمين مساوت وحقوق انسان. ؟؟؟

چرا امروز دركشور فساد اداري بي داد ميكند درحاليكه مقامات بلند پايه که اکثرآجنايتکاران جنگي اند به اساس معامله گيري تمام داروندارکشوررابه يغماميبرند، چرا کسي لب بازنميکندومجرم وجنايتکارراسرزنش نميکنند.؟

خسته ام از توبه های سَرسَری

از هوای نفس و از دیو و پری
دوستـــانِ دشـمـنـم در یـاوری

مــادرانِ بـدتـر از نـامـــادری.
عده ای خوابند، پس بیدار کو؟

عده ای مست اند، پس هوشیار کو؟
بهري نجات وطن غازي وسردار کو؟

ازبراي حفط کشورلشکربسيار کـــو؟.
مال مردم مال بابايت است! نه؟

وقـف خــرج انتـخـابـات اســت! نه؟
جرم تو لازم به اثبات است! نه؟

مردنت بهترازين حيات است! نه؟.

حکومت طالبان از تاسیس درکابل الی سقوط آن در ماه اکتوبردوهزارويک- پنج سال را دربرگرفت یکی ازسیاه ترین وبدنام ترین دوره های تاریخ شمرده میشود . نسل کشی ، و زیرپا نمودن حقوق زنان ، بستن دروازه های مکاتب ، خصومت با علم ، فرهنگ ، هنر وهر آنچه با تمدن وانسانيت ارتباط داشت دربرنامه کار ي آنانقرارداشت . هدف نهایی طراحان پروژه طالبان راخلع فرهنگی وازبین بردن دست آوردهای معنوی کشورما تشکیل میداد . انفجار در سفارتخانه های امریکا درکینیا وتانزانیا درسال نوزده نودوهشت وبخصوص حادثه تروریستی يازده سپتامبردوهزارويک- در امریکا که طراحی آن توسط بخش عربی طالبان صورت گرفت ، جهان را متوجه وخامت اوضاع وحکومت طالبان نمود وسرانجام کشورهاي غربي رامصمم ساخت تا ایندستگاه تروریستی را ازمیان بردارد.

بااندوه فراوان ايالات متحده آمريکا باازبين بردن طالبان يکبارديگربدنام ترين چهره هاي جنگ وتفنگ را با اسلحه جديد وبا ميليون ها دالروارد زندگي مردم مظلوم وبي دفاع افغانستان نمود . گويي اين مردم ستم ديده بايد هميشه باکشتن ، بستن ، بردن ونابود شدن زندگي نمايند . بارفتن طالبان فقط چهره عوض شد . برنامه کارروزانه ، سياست هاي محلي ، انديشه بنيادگرايي ، جنگ وتفنگ ، بردن و کشتن ، قنداق کاري ، به زندان انداختن هما ن بود که درزمان طالبان جريان داشت ،ولي با دوتفاوت : يکي اينکه اين زنداني ساختن وبردن وتسليم دادن بي گناهان به خارجيان ودرزندان هاي بيگانه ها صورت گرفت ودوم تغيردستاربه پکول بود . آمريکايان با سياست هاي دودمنشانه خويش بازهم همان پکول پوشان فراري که شهررا به ويرانه وکابل را به غمخانه تبديل نموده بودند بلاي جان مردم گردانيد . جاه طلبي رهبرا ن وفرماند هان نيروهاي به اصطلاح جهادي تنها اهرم مصيبت باربودکه استعمارمي توا نست درين راه ا زآن بهره برداري نمايد . بسیاری از افرادی که در جریان جنگ ها در افغانستان به انواع مختلف حقوق آنان زیر پا شده و بسیاری از آنان اعضای خانواده های خود را از دست داده اند، معتقدندکه برنامه عدالت انتقالی قربانی معاملات سیاسی شده است و مدعی این هستند که تا زمانیکه به خواست آنان از سوی حکومت و نهاد های مسئول رسیدگی لازم صورت نگیرد، به اعتراضات در آینده هم ادامه می دهند. دولت طی اين سال ها اقدامات جدی و موثری برای حمایت از حقوق بشر در کشور انجام نداده است و این بی علاقگی دولت به حمایت از حقوق بشر باعث شده که زورمندان به صورت پی در پی از زور، ترس و وحشت استفاده کنند و زمینه افزایش موارد نقض حقوق بشر را فراهم آورند.

حتی مسئولین کمیسیون حقوق بشر در افغانستان نیز بر این موضوع اذعان دارند که اراده سیاسی برای تامین و حمایت از حقوق بشر در حکومت متاسفانه به شکلی که انتظار می‌رفت دیده نشده است. توقیف‌های خودسرانه پولیس و عدم رعایت طرزالعمل‌های قانونی در توقیف افراد ،افزایش خشونت بر علیه زنان، محاکمه نشدن متقلبین و ناقضین حقوق بشر، تعلل در رسیدگی به دوسيه های جرمی و ... همه از مواردی است که شاهد این مدعاست.کسانیکه حقوق بشر را در افغانستان نقض کرده اند ، امروز اکثر شان صاحب قدرت و چوکی در دولت است. اگر کسی بخواهد انها را محاکمه کند ، آن افراد باید خود همین ناقضین حقوق بشر باشد. باید آنها خودشان، خودشان را محاکمه کنند. چون قدرت بالاتر از آنها در افغانستان وجود ندارد. و آنها هم حاضر به محاکمه ای خودشان نیستند. ازین خاطر است که محاکمه جنایت کاران در افغانستان صورت نگرفته است.

یوناما در گزارش نیمه سال گذشته خود درباره حمایت از غیرنظامیان در درگیری‌های مسلحانه در افغانستان اعلام کرد که در نیمه اول سال، خشونت‌های ناشی از درگیری به مرگ دوازده صد غیر نظامی و زخمی شدن دوهزار غیرنظامی، شامل نوصدوپنجاه زن و کودک، منجر شده است. به علاوه ، خشونت‌های ناشی از درگیری نزديک به صدوبيست هزار نفر را در افغانستان آواره کرده است که حدودآهجده هزارنفر آن‌ها جديدا آواره شده‌اند. طالبان، که رسماً اعلام کرده‌اند به حمله علیه کسانی‌که براساس حقوق بین‌المللی بشردوستانه به عنوان غیرنظامی مورد حمایت قرار دارند ادامه خواهند داد، مسئولیت هشتادفيصد از تلفات غیرنظامی را به عهده دارند. حمله علیه مدارس به ویژه افزایش یافته و بر دسترسی کودکان به آموزش تأثیر گذاشته است. در آپریل دوهزارودوازده، صدوپنجاه دختر متعلم در اثر آلودگی آب آشامیدنی در ولایت تخار مسموم شدند. در چند سال گذشته ، موارد زیادی از اسید پاشی به زنان و دختران در راه مکتب گزارش شده است. در اگست سال گذشته، سر یک دختر شش‌ساله و یک پسر دوازده ساله در دو مورد جداگانه در مناطق زیر کنترول طالبان قطع شد. سرهفده غیرنظامی دیگر در ولایت هلمند قطع شد. سوهیر بالحسن، رئیس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، ميگويد : دولت افغانستان باید به سرعت درباره این‌گونه قتل های هولناک تحقیق کند، مسئولان آن‌ها را به دست عدالت بسپارد و ارائه جبران مؤثر به قربانیان را تضمین کند.» همان طور که شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه هزاروسه صدوبيست وپنج خود تأکید کرده است، بسیار مهم است که تمام کشورها موازین حقوق بین‌المللی بشردوستانه و حقوق بشر را به طور کامل درباره زنان و دختران به کار بگیرند و اقدام‌های ویژه‌ای برای حمایت از زنان و دختران در برابر خشونت‌های جنسی در درگیری‌های مسلحانه به اجرا بگذارند.در طی سال گذشته، باشندگان محلی نگرانی‌های خود را درباره استخدام ناقضان حقوق بشر به وسیله پلیس افغانستان به طور منظم نزد هیات کمک‌رسانی سازمان ملل در افغانستان ابراز کرده‌اند. دلایل محکمی وجود دارد که طالبان به طور فزاینده در میان نیروهای افغانستان رخنه می‌کنند و موجب افزایش حمله‌ها به نیروهای بین‌المللی و افغانستان می‌شوند. گیسو جهانگیری، مدیر بنیاد آسیای آزاد، گفت: با توجه به فجایع اخیر، جامعه بین‌المللی باید براساس تعهد خود در کنفرانس توکیو درباره افغانستان در تاریخ هشت جولای دوهزارودوازده به نظارت دقیق بر وضعیت حقوق بشر در افغانستان ادامه دهد. شورای حقوق بشر سازمان ملل مسئولیت جلوگیری از نقض حقوق بشر را در هر جا که رخ دهد به عهده دارد. باعث تأسف است که این شورا درباره این جنایت‌های فجیع سکوت کرده است.در گزارشیکه در ماه می دوهزارودوازده منتشر شد، فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و بنیاد آسیای آزاد توصیه‌هایی را به دولت افغانستان، سازمان ملل، کشورهای عضو ناتو و دادگاه بین‌المللی جزایی ارائه کردند.

متاسفانه در نتیجه حضور ده ساله خارجيها ، غیرنظامیان بارها و بارها در بمباران های کور قربانی شده اند و وضعیت معتادین در سطح پایتخت، نشان دهنده این است که آمار اعتیاد، در میان مردم به دلیل کشت وافر مواد مخدر، رو به افزایش است. اروپائیان که عضو ناتو هستند و به اجرای تعهدات خود در افغانستان پای بند نمی باشند، موجب ظلم مضاعف شده است. آمار نیروهای نظامی افغانستان به رقمی نزدیک به دوبرابر، افزایش یافته؛ اما سیاست های سلطه طلبانه و عدم مسئولیت پذیری آنان ،آینده مردم ما را درهاله ای از ابهام فرو برده است.

با توجه به شواهد موجود، ارمغان حضور ناتو در افغانستان چیزی جز ویرانی و کشتار نبوده و اخبار مربوط به بازداشت و شکنجه ی افراد غیر نظامی و آزارو اذیت مردم و بمب باران مناطق مسکونی به بهانه ی تخریب ادوات طالبان و القاعده همه مشکلاتی است که حقوق اولیه و طبیعی انسانی را به شدت نقض می کند.اغلب نهادهای بین المللی همانند سازمان دیده بان حقوق بشر علیرغم وابستگی به غرب، تعداد زیاد تلفات غیرنظامیان را تائید کرده و خواستار حفاظت از جان غیرنظامیان در عملیات نظامی شده اند. آنان از وضعیت حقوق بشر در افغانستان ابراز نگرانی کرده و خارجيهارا به عدم رعایت موازین بین المللی و بخصوص بد رفتاری و شکنجه زندانیان متهم کرده اند.

شاهدبوديم نظامیان خارجي پس از قتل مردم غیر نظامی و بخصوص کودکان، انگشتان قربانیان خود را می برند و با آنها بازی می کنند. درسال سيزده نود محکمه نظامی واشنگتن ،شاهد اعترافات تکان دهنده یکی از پنج عضو تیم کشتار غیر نظامیان در افغانستان بود. آنان به جمع آوری مجموعه ای از انگشتان بریده شده غیر نظامیان و کشتار وحشیانه کودکان با استفاده از بم دستي در ولایت قندهار اعتراف کرده بودند. در این جنایت ، جرمی مورلاک، سر دسته سربازان با یک سرباز دیگر بر سر چگونگی کشتن یک پسر ي مسابقه می دهند. آنها این پسر را صدا می کنند و در فاصله پنج متری وی، همزمان مورلاک نارنجکی را به سوی وی پرتاب کرده و هولمز با اسلحه اتوماتیک خود شش گلوله به سوی وي شلیک می کند. در این مسابقه هولمز برنده می شود چون گلوله‌های شلیک شده توسط اسلحه او، موجب مرگ اين پسرشده بود.

خودکشی، تجاوز به زنان و کودکان و خودسوزی قبل از حضور نیروهای آمریکایی، پدیده ای جدید و ناآشنا برای افغان‎ها بود اما اکنون پس از ده سال حضور این کشور در افغانستان، این گونه مسائل از حوادث عادی در افغانستان به شمار می‌رود.با آن که افغانستان سه ونيم دهه جنگ و خونریزی را سپری کرده است اما در این مدت هیچگاه پدیده‎هایی مانند خودسوزی را به خود ندیده بود اما اکنون این کشور در ردیف اول فهرست ناامن‌ترین کشور‎ها برای زنان و کودکان قرار دارد. یک روزنامه ناروی در نوشته است که استمرار حضور گروه‎های تروریستی القاعده و طالبان در مناطق مختلف افغانستان این کشور را به خطرناک‌ترین منطقه برای زنان تبدیل کرده است. حملات مداوم تروریستی که اصلی‌ترین قربانیان آن را زنان و کودکان تشکیل ‌می‌دهد، در کنار عدم امنیت اجتماعی و منع تحصیل از جمله مشکلات جاری زنان افغان محسوب می شود. در سال گذشته سازمان ملل آمار تجاوز جنسی در افغانستان از سوی رسانه‌ها را پایین‌تر از میزان واقعی آن دانست. نماینده حقوق بشر سازمان ملل در افغانستان اعلام کرد آمار تجاوز جنسی در افغانستان کمتر از میزان واقعی است و بخش وسیعی از این تجاوزها به دلیل گزارش نشدن، پنهان می‎ماند.

در زمان اشغال افغانستان توسط شوروی سابق، حقوق بشر درافغانستان بدین شکل پایمال نمی‌شد، زیرا آنان بیشتر از آمریکایی‌ها به انسانیت و کرامت انسانی پایبند بودند.اکنون نسل جوان افغانستان با آشنایی به ابتذال فرهنگی غربی، یک نوع احساس خود بیگانگی می‎کند که در نتیجه یا زندگی برای آنها بی مفهوم شده و به خودکشی و خودسوزی دست می زنند و یا به وحشی‌گری و تجاوز به مال و ناموس دیگران می پردازند. کمتر روزي است که در ؛ رسانه های داخلی و خارجی، از حملات انتحاري، انفجارات و يا حملات راکتي، به يکي از نقاط کشور، خبر ندهد. در حاليکه انتظار مي رفت با تشکيل پارلمان و تنفيذ هرچه بهتر قانون؛ دولت ، به بخشي از چالش هاي موجود در مقابل خود، فايق آيد؛ اما ديده مي شود که تشديد نا امني ها، باعث ايجاد چالش عمده اي در مقابل دولت، شده است.کابل پايتخت کشور که در آن نيروهاي پرشمار داخلي و خارجي تامين کننده امنيت، وجود دارند نيز از گزند نا امني ها، مصئون نمانده و بطور پراکنده اما هشدار دهنده اي، مورد حملات انتحاري و فير راکت قرار مي گيرند. اگرچه تا کنون، ارگان هاي دولتي تامين کننده امنيت، شامل وزارت دفاع ،داخلهوامنيت ملي، تشديد حملات انتحاري و تخريبي از سوي مخالفين را، نشانهء تضعيف و اضمحلال آنان دانسته و مدعي اند که آنان به دليل عدم برابري در مواجهه مستقيم با دولت، دست به اين کار ها مي زنند.

درگيري وبي نظمي ها نشان مي دهد که امنيت، روز به روز خراب تر شده مي رود. بديهي است که اگر دولت به حل اين مشکل اساسي فايق آمده نتواند، در تطبيق پروسه هاي باز سازی و نوسازی، به کاميابي نخواهد رسيد. در کشوري که تمام زير ساخت هاي اجتماعي و اقتصادي آن، در دوران جنگ سي وپنج ساله تخريب شده و مردم کشور، براي قادر شدن به گذران زند گي آبرومندانهء خويش، نياز شديد به کار در راستاي باز سازي دارند؛ امنيت وسرزنش سران جنگ وتفنگ ضرورت شماره اول به حساب مي آيد. در صورتيکه اين مشکلات بطورعاجل مرفوع نگردد بسيار مشکل خواهد بود تا حرکت هاي لازم ديگر، در عرصه هاي باز سازي و احياي مجدد و قادر ساختن مردم به پيداواري ضروري، صورت بگيرد.تخريب اوضاع امنيتي در کشور، سبب شده است تا کرزي، نتواند در برابر اوضاع نا بسامان امنيتي، واکنش نشان ندهد. کرزي که اغلب، در سخنراني هايش از باز سازي و کارکردهاي دولت سخن مي گويد، در سفر هاي خويش ، با اينکه کوشش مي کند تا در جلب اعتماد مردم، از کارکردهاي دولتش چیزی بگوید؛ اما نمي تواند منکر وضعيت نا بسامان امنيتي گردد.

ازجانب ديگرازهر دو نفرافغان، يک بيکار مي باشد. اين بيکاري سبب مي شود تا عايد مردم صفر گردد و مردم را مجبور نمايد تا به آساني دعوت هرکسي را براي تحصيل پول قبول نمايند، حتي اگر دعوت هايي مبني بر صدمه رساندن به منافع ملي و عدم تحکيم ثبات باشد.در کنار بيکاري، چيزي دیگریکه مشکلات مردم را بیشتر کرده ، گراني و بلند رفتن روزانه نرخ مواد استهلاکي است. نبود فابريکه هاي توليدي در داخل کشور و متکي بودن افغانستان به واردات حتي براي تامين مواد ضروری چون آرد و روغن و گندم، سبب مي گردد تا نرخ ها در نوسان و رو به صعود باشد. اين مسئله، مردم را در يک تنگنا قرار مي دهد و مجبور مي شوند تا دست به سرقت، تخريب يا هر کاري بزنند که براي شان روزنه اي براي به دست آوردن نان و خرچ خانه، باشد..سالهاست که پس از سرازیر شدن دهها ملیارد دالر در افغانستان فساد اداری گسترده و عمیق، اداره های افغانستان را فلج کرده است و کمکهای جهان به افغانستان تاراج شده است. فساد اداری که ریشه ای اصلی اش تبعیض قومی و عدم رعایت شایسته سالاری است بیشتر از همه در کادرهای کلیدی ادارات وجود دارد و بزرگترین فساد، تقرَر وزیران کابینه و والیان ولایات و رؤسای ادارات براساس قومیت و گروه گرایی و قوم بازی است نه تخصص و تعهد کاری و وحدت و منافع ملی.

روزنامه گاردين دريکي ازشماره هاي اخيرخويش مينويسد:گزارشي جنجال برانگيز از سوي سازمان ملل که خيلي وقتها مسکوت مانده بود، نشان مي دهد برخي سياستمداران و مقامات بلندپايه افغانستان متهم به سازماندهي کشتار، شکنجه، تجاوز و ساير جنايات جنگي هستند… اين گزارش قرار بود منتشر شود اما انتشار آن به دليل حساسيت افشاي اسامي مقامات و فرماندهاني که هنوز در راس قدرت هستند، چندين بار به تاخير افتاد. يک مقام اروپائي که از ذکر نامش خود داري کرد گفت: کرزي تصميم هائي ميگيرد که براي ثبات در کوتاه مدت موثر ميباشد اما در دراز مدت برخلاف منافع بازسازي افغانستان خواهدبود و در نتيجه حمايت بين المللي از کرزي رو به زوال ميباشد که اين در آينده ها يک شکاف و خلا واقعي بوجود خواهد آورد.خانه هاي مردم در شبها دزدي ميشود و در روزها سرمايه مردم در وزارت خانه ها به يغما برده ميشود. من واقعاً متاسفم.

یدبان حقوق بشر در گزارش جدید خود، وضعیت کشور را از نگاه رعایت حقوق بشری، گسترش فساد، ادامه جنگ و ناامنی و کشتار غیرنظامیان بسیار نگران کننده توصیف کرده است. نبود حاکمیت قانون، وجود یک حکومت ناتوان، افزاش تلفات غیرنظامیان و دست داشتن شماری از مقامات بلند پایه حکومت از جمله نیروهای پولیس و دادگاه ها با فساد، خشونت در برابر زنان، ضعیف بودن نهادهای عدلی و قضایی و شکنجه زندانیان، از عواملی است که وضعیت حقوق بشر را در افغانستان به شدت نگران کننده ساخته است. هرچند افغانستان تا پیش از این جزء اولین کشورهایی بود که آلوده به فساد است و اولین کشوری است که بیشترین مواد مخدر را تولید می کند و اولین کشوری است که بیشترین آمار بیکاری را در خود دارد و نیز اولین کشوری است که کمترین رعایت قانون را دارد و سرانجام این بار افغانستان به اولین کشوری تبدیل شده است که در آن بیشترین نقض حقوق بشر در آن صورت می گیرد و این مقام اولی جدیدی است که افغانستان از مسیر معکوس و منفی آن در سال جاری کسب کرده است.

در طول ده سال گذشته آمار تلفات انسانهای غیر نظامی که به هزاران و شاید دهها هزار نفر می رسد، خود روایت گر قساوت و بی رحمی جنگ در افغانستان است و رعایت حقوق انسانی افراد غیرنظامی و مجروح اصلا در قاموس گروههای افراطی چون القاعده و طالبان نمی گنجد.

تا کنون طالبان در حملات خود هیچ ابایی از تلفات افراد غیرنظامی در حملات انتحاری و چریکی خود نداشته است، طوری که براساس آمارها و گزارش های که هر سال از سوی نهادهای مختلف منتشر می گردد، نشان میدهد که هشتاددر صد تلفات افراد غیر نظامی توسط طالبان بوده است و این خود نشان میدهد که طالبان در حملات انتحاری و حملات نظامی خود هیچ ابایی از تلفات غیر نظامیان ندارند و در طول دو دهه آشوب و خونریزی که به پا کرده است، هیچ گاهی حتی از کشته شدن غیر نظامیان معذرت خواهی نیز نکرده است. در تداوم جنگ نه تنها گروه طالبان حقوق بشر را زیر پاگذاشته بلکه نیروهای دولتی و خارجی نیز مرتکب نقض بشر در جنگ و نبرد با طالبان شده است.

بر اساس آمارهای داده شده از سوی یونیسف هم اکنون شش میلیون کودک با خطرهای گوناگونی مانند سوء استفاده های جنسی، کارهای شاقه، استفاده در حمله های انتحاری و جاسوسی روبرو هستند.

آماری که وحشت ناک ترین رویه را برای کودکان گزارش می کند و افغانستان در مقام بد رفتاری و عدم حمایت از حقوق کودکان نیز مقام اول را در جهان دارا میباشد. تضییع حقوق زنان در کشور نیز کمتر از وضعیت حقوقی نابسامان کودکان در کشور نیست. حقوق و آزادی های زنان در افغانستان در گردباد سنت های قبیله ای گم شده است و برای زنان در طول ده سال پیشرفت قابل ملاحظه ای صورت نگرفته است. مقامات بلند پایه دولتی می گویند، که رسیده گی به وضعیت زنان افغان یکی از اولویت های اساسی کار آنان است و باید ناقضین حقوق بشر به خصوص ناقضین حقوق زنان در این کشور مورد محاکمه قرار گیرند.

اما این ناقضین نه تنها محاکمه نمی شوند بلکه هرسال میزان خشونت ها در کشور بالا می رود و این نشان می دهد که تفکرات مردسالاری تا چه حد در کشور ما از استحکام برخور دار است که بجای ایجاد تغییر و تحول آمار خشونت ها علیه زنان نسبت به سال های گذشته هرسال بالاتر می رود. همین موضوع سبب شده است که بیشترین نگرانی دیدبان حقوق بشر در گزارش جدیدش از وضعیت حقوق بشردرافغانستان، در مورد زنان باشد.

دیدبان حقوق بشربا اشاره به پیشرفت های نسبی زنان در کشور، وضعیت آنان را بدتراز پیش می داند و می گوید نداشتن مصونیت قانونی، تهدید از سوی طالبان و دیگر گروه های مسلح و زندانی شدن دختران و زنان به اتهام فرار از خانه از سوی حکومت، ازدواج های اجباری و مرگ و میر مادران هنگام زایمان که در هر ساعت یک مادر باردار می میرد از مشکلات جدی زنان در افغانستان است.

درطول چند سال گذشته کارشناسان بارها نسبت به عملکرد نیروهای ملیشه ای هشدار داده بودند، اما دولت اهمیشه از آنان حمایت کرده است در گزارش جدید دیدبان حقوق بشر عملکرد نیروهای فرماندهان محلی و ملیشه ای را زیر سئوال برده و گزارش داده است که حکومت افغانستان و جامعه جهانی به مشکلات امنیتی رسیدگی درست نکرده است زیرا بسیاری از فرماندهان محلی و ملیشه ها از حقوق مردم سوءاستفاده کرده اند و این افراد و فرماندهان آنان در سوء استفاده های بزرگی دست دارند. حکومت افغانستان برای کشانیدن فرماندهان محلی و ملیشه ها به دادگاه ناکام بوده است و نیز نتوانسته اند آن مقام های بلند پایه دولتی را که آلوده به فساد هستند به محکمه بکشاند.

آنچه در این گزارش بیشتر مایه نگرانی است این است که این نهاد گفته است که با خروج نیروهای خارجی از افغانستان در سال دوهزاروچهارده وضعیت حقوق بشر بیش از گذشته در افغانستان نقض خواهد شد. هرچند تا پیش از این وقتی از حکومت افغانستان در مورد نقض حقوق بشر و گسترش فساد در کشور انتقاد می گردید، حکومت فورا بخشی از فساد و نقض حقوق بشر را به گردن خارجی ها می انداخت، اما اکنون کارشناسان بدین باورند که با خروج نیروهای خارجی از افغانستان، در کشورما بیشتر از گذشته فساد ونقض حقوق بشر گسترش خواهد یافت.

ديده بان حقوق بشر و عفو بين الملل ازکرزي ،‌ خواستند به منظور جلب دوباره اعتماد مردم روابط خود را با جنگ سالاران افغان قطع کند. ديده بان حقوق بشر در بيانيه اي اعلام کرد جنگ سالاران، جنايتکاران و آنهايي که به حقوق بشر ضربه مي زنند نبايد در سمت هاي مهم در دولت ملي و محلي يا نيروهاي امنيتي منصوب شوند. دراين بيانيه به نقل از براد آدامز مسئول ديده بان حقوق بشر در آسيا آمده است کرزي و حاميان بين المللي وي بايد بفهمند که همين حالا اعتماد مردم افغان را دوباره بدست بياورند وگرنه اين امر هرگز اتفاق نخواهد افتاد.

عفو بين الملل نيز به نوبه خود ازکرزي خواست احترام به حقوق بشر و برقراري دوباره حکومت قانون را اولويت دور دوم رياست جمهوري خود قرار دهد. مدير منطقه آسيا - اقيانوس آرام عفو بين الملل در بيانيه اي اعلام کرد افغان ها همچنان به ما مي گويند که از سو زمامداري، فساد شايع، نظام قضايي ناکارآمد و فقدان احترام به حقوق بشر رنج مي برند. مسئولان دولت و نمايندگان مظنون به نقض حقوق بشر و ارتکاب جنايات جنگي از مصونيت بي شرمانه ايي برخوردارند. و مسئوليت اعمال خود را برعهده بگيرند.

همچنان ماد يديم قبلآسخنگوی دفتر نمايندگی ملل متحد يوناما در يک کنفرانس خبری در کابل گفت که آلودگی رو به افزايش مقامات اين کشور به انواع فساد، تهديدی برای حاکميت ملی و امنيت در افغانستان است.ادوارد گفت: "از جامعه جهانی نبايد انتظار داشت که از ادارات و مسئولان آغشته به فساد پشتيبانی کند و اين موضوع برای مردم عادی نيز قابل پذيزش نيست." به گفته ادوارد فساد و نا امنی دو روی يک سکه است و جايی که فساد باشد در آنجا نا امنی نيز وجود دارد.ادامه فساد در حکومت به کاهش حاکميت دولت مرکزی در اين مناطق منجر خواهد شد. او گفت اگرچه افغانستان در يک مرحله گذار قرار دارد ولی ممکن نيست از کنارمسايل مهمی چون فساد، مواد مخدر و اداره ضعيف به آسانی گذشت. وجود فساد اداری در دستگاه حکومت از آن دسته انتقادهای است که حکومت پس از طالبان به رهبری رييس جمهور کرزی همواره با آن مواجه بوده است؛ آنچه که حکومت کرزی از نخستين روزهای تشکيل متعهد به مبارزه با آن شده بود.ولی در حال حاضر اين مشکل به جای کاهش، رو به افزايش نهاده است.

دوام اين حالت در کنار نارضايتی مردم نگرانی برخی سازمان های جهانی را نيز برانگيخته است.موضوع فساد در دستگاه حکومت به يکی از بحث های محوری مطبوعات غربی نيز تبديل شده چنانچه در يکی از شماره های اخير روزنامه واشنگتن پست در مطلبی از خريد و فروش پست های بلند دولتی در افغانستان خبر داده شده است.بسياری افغان ها به اين نتيجه رسيده اند که اگر جلو فساد گرفته نشود و اصلاحات لازم به وجود نيايد آنچه در چهار سال گذشته دولت و مردم به دست آورده اند به آسانی از دست خواهد رفت.

اخيرآ شماری از رهبران سابق جهادی که در گزارش ماه قوس سازمان جهاني نظارت حقوق بشر متهم به نقض حقوق بشر شده بودند؛ در کابل گردهم آمدند و پیرامون گزارش اخیر سازمان نظارات بر حقوق بشر؛ به بحث و مشوره، پرداختند و دخالت شان در جنايات جنگي را رد كردند.

آنان انتشار اين گزارش را توطئه‌ اي عليه مجاهدين توصيف و خواهان محاكمه تهيه ‌كنندگان اين گزارش شدند.در اين نشست كه شماري از سران جهادي و برخي نمايندگان مجلس حضور داشتند، بر تشكيل گردهمايي مسالمت ‌آميز مردمي در ولايات در اعتراض به گزارش سازمان مزبور تاكيد شد.برهان‌الدين رباني در رابطه ‌با گزارش سازمان نظارت بر حقوق بشر گفت كه بايد عليه تهيه‌ كنندگان اين گزارش اقامه دعوا شود.وي با اشاره به اينكه در گزارش به حيثيت ملي افغان‌ها تجاوز شده افزود: هر فردي از اين دار و دسته و لانه جاسوسي آنها گزارش را تهيه كرده بايد محاكمه شوند.

اين سازمان نه بر اساس احساسات اسلامي و يا دفاع از حقوق بشر بلكه بر اساس وظيفه اطلاعاتي دشمن عليه جنبش آزادي ‌خواهي ملت‌ ها فعاليت مي كند.رباني اين گزارش را توطئه توصيف كرد و افزود: شماري از افراد داخلي و خارجي در تهيه گزارش ياد شده دخالت دارند.همچنين رسول سياف نيز گفت كه اين ‌گزارش آسيبي به مجاهدين و مردم وارد نخواهد كرد بلكه باعث همبستگي بيشتر و وحدت ميان آنها خواهد شد.چندي قبل ديدبان حقوق بشر در گزارشي اعلام كرده بود: اگركرزي عدالت را حاكم نسازد، روند تحكيم امنيت در كشور شكست خواهد خورد.در گزارش تاكيد شد كه وقت آن است افرادي كه در جنگ ‌هاي داخلي ودر وقوع جرايم جنگي دخالت داشتند به دادگاه احضار شوند.در گزارش ديدبان حقوق بشر از حكومت افغانستان انتقاد و گفته شد در عوض اينكه پايمال‌ كنندگان حقوق بشر و مجرمان جنگي به دادگاه احضار شوند، آنان بكار گرفته شدند.

درگزارش از عبدالرسول سياف ، برهان‌الدين رباني ، محمد قسيم فهيم ، محمد اسماعيل خان ، و محمد محقق نام برده شده است.براساس اين گزارش ، گلبدين حكمتيار رهبر حزب اسلامي ، ملا محمد عمر، ملا دادالله و مولوي جلال‌الدين حقاني از گروه طالبان متهم به جنايت ضد بشري نيز مي ‌باشند.پس از انتشار اين گزارش دولت افغانستان مطالب سازمان نظارت برحقوق بشر را در مورد شماري از شخصيت‌ هاي جهادي كشور نادرست اعلام كرد.این جلسه در پشت دره های بسته در هتل انترکانتینانتال؛ برگزار شد. اما در سالهاي گذشته موسسات داخلى و جهانى حقوق بشر مكررأ گفتند كه نا قضين بزرگ حقوق بشر در چوكى هاى رسمى افغانستان كار مى كنند. اما تاكنون كسى مشخص نام فردى را ياد نكرده بود.مقامات در پاسخ به اين اتهامات هميشه گفته اند كه اين سخنان صرف اتهامات است و عليه اين افراد اسناد و شواهد وجود ندارد. اما اخيرأ رئيس بخش آسيا در سازمان حقوق بشر هيومن رايتس واچ برات آدمس از افرادى كه به گفته او عملأ به جنايت جنگى و جنايت عليه بشريت متهم مى باشند نام برد.

اخيرأ كرزى هم اعلام نمود كه برنامه اى را تحت نام عدالت انتقالى روي دست گرفته است كه طبق آن با مجرمين جنگ در افغانستان و جنگ عليه بشريت برخورد صورت خواهد گرفت.

اما مقامات دولتى نگفتند كه اين برنامه چه وقت آغاز مى شود و كدام افراد به كرسى عدالت كشانده مى شوند. اما برات آدمس در صحبت تلفونى خود با راديوى آزادى مهر سكوت را در ين مورد شكسته و نام اين افراد را كه به جنايات عليه بشريت و جنايات جنگى متهم مى باشند با صراحت به زبان آورد. آدمس در صحبت هاى خود از كرزى خواست كه يك محكمه خاص را تشكيل دهد تا جنايتكاران جنگ در آن حضور يابند.او همينطور گفته است كه بعد از سقوط طالبان حكومت افغانستان و حاميان بين المللى آن به ناقضين حقوق بشر و قاچاقبران مواد مخدر تكيه كرده است.او گفته است كه در ظرف بيست سال گذشته مردم افغانستان شاهد شديد ترين جنايات در اين كشور بودند. تا يك وقتى خارجيان بر اين مردم بمبارد مى كردند و بعدأ در جنگ هاى تنظيمى توسط افغانها بمباران شدند. آدمس مى افزايد كه طبق يك گزارش اين سازمان در اوايل دهه نود ميلادى براى ويرانى كابل قدم عمدى و منظم برداشته شد و اين يك جزو كوچكى از جريانات افغانستان است.يك عده افرادى كه مسوول اين اعمال بودند به يك ترتيبى از گذشته پاك شده و حالا در چوكى هاى بلند حكومت و پارلمان نشسته و از مصئونيت هم بهره مند شده اند.

اين حالت براى مردم افغانستان قابل قبول نيست. ( افغانهاى كه ما با آنها صحبت كرديم گفتند كه اين موضوع براى شان غير قابل قبول مى باشد. آنها ميدانند كه كى كشور شان را ويران كرد ، آنها اين افراد را كه به جنايات عليه بشريت و جنايات جنگ دست زده اند مىشناسند و اعتبار آنها به حكومت و به پارلمانى كه به چنين افراد مقام ، قدرت و حيثيت داده است كمتر مى شود.)ازعقيده عدالت بخاطر جنايت هاى گذشته حمايت مى كند اما او با تهديد افرادى مانند سياف روبرو شده و عقب نشينى كرده است.آدمس ، كرزى را تشويق مى كند از محاكمه چنين افراد ترس نداشته باشد : واقعأ اميدوارم كه اعلام برنامه عدالت انتقالى يك علامتي باشد كه رئيس جمهور حقيقتأ به اين گفتار متعهد است و به قبول خطر در اين راه آماده مي باشد.عقيده ما اينست كه اين افراد نمي توانند كرزى را به سقوط روبرو سازند، آنها در حقيقت بازنده خواهند بود به شرطى كه كرزى به حمايت جامعه جهانى در مسئله جنايات با آنها برخورد نمايد.