آيا او را ديده ايد؟

( انتشـارات عـفـو بين الملل بخـش هـلند )

قسـمت دوم

خشونت در برابر زنان

برگردان به دری از: ج.  پلوشـه

با حقايق تکان دهـنده حاوی از خشـونت در مورد زنان در همه جا ميتوان برخورد: در حرفهای شـاهدان در برابر دادگاه بين المللی برای يوگوسـلاويا، در گزارش ها درمورد زندانيان ايالات متحده امريکا تا جمهوری دموکراتیک کانگو، در پرونده های پناهجويان مبتلا به تشـویش های روانی، در گزارش های دادگاه ها در هلند، در خبرهای دریافت شـده از کمپ های پناهجويان، در گزارش های کميسـيون های سـازمان ملل و قبل از همه در گزارش های سـازمان های حقوق بشـر.

0ــ امنيسـتی انترنيشـنل در زير جمع بسـت از گزارش های بالا را در تکرار شـونده ترين اشـکال خشـونت در برابر زنان ارايه می دارد:

	زنان به پيمانه ای بزرگ قربانيان درجه اول  خشـونت ( بويژه خشـونت از نقطه نظر جنسـيت ) هنگام بازداشـت، یا زمان بازرسی در ادارات و پسـت های پليس و زندان ها انــد.
	تجاوز جنسی بر زنان معمولا بطور آگاهانه يک بخشی از اسـتراتيژی جنگی را تشـکيل ميدهــد.
	زنان به وسـيله دولت ها و يا اجتماع  بخاطر عدم مراعات احکام در باره جامه و تن پـوش و يا روابط جنسی بشـدت مجازات ميشـوند.
	دختران جوان و زنان که متهم به لکه دار نمودن نام يا ناموس خانواده اند، مورد سـتم و آزار جسـمی قـرار می گيرند. صدمه ای فزيکی می بينند، معيوب می شـوند و يا به قـتـل میرســند،
	سـالانه دو ميليون دختر جوان ختنه ميگردند.
	زنان قربانيان تجارت ( ترافيک و قاچاق ) انسـان اند. تجارت انسـان که درآ ن ميان قاچاق زنان پس از قاچاق مواد مخدر و سـلاح از عمده ترين منابع تامین کننده درآمد بزرگ جنایات سـازمان داده شـده بين المللی به شـمار میرود.
	عده غير قابل شـمار زنان در سراسر جهان از تمام طبقات، سـران عقاید مذهبی متفاوت و متعلق به نـژاد های مختلف، متحمل درد و رنج خشـونت مردان خانواده و همسـران خويش اند.
	در اکثر موارد خشـونت عليه زنان بدون مجازات باقی می مانند. زيرا با تاسـف بيشـترين موارد خشـونت يا جدی تلقی نمی شـوند و يا اينکه طبيعی پنداشـته ميشـوند.

خشـونت در برابر زنان بوسـيله خانواده، اجتماع و دولت ها اعمال ميگردد ( خشـونت خانوادگی، اجتماعی و رسمی با مجوز قانون و ظابطه ها که توسـط دولت ها تحميل ميگردند . در تمام اين موقعيت ها نه اينکه خشـونت بطور مسـتقيم در برابر زنان انجام ميگيرد و اجازه داده ميشـود بلکه اين وضعـيت خود در شـکل دادن و تقويت سـيسـتماتيک جو تبعـيض آمیز ایکه خشـونت در برابر زنان در آن جوانه زده و رشـد می کند، ميگردد.

خشـونت در برابر زنان در اشـکال متنوع زیرین تبارز می نمايــد:

خشـونت خانوادگی: (*) در برابر زنان در خانواده به اشـکال زيرين خشـونت بر می خوريم:  قتل ( از جمله بخاطر جهیزيه، بارداری نامشروع  و نوعيت کودک )؛ خشـونت فزيکی که در اشـکال خشـونت جنسـی و تجاوز ظاهر ميگردد؛ خشـونت به هدف جریحه دار نمودن احسـاسـات زن در اشـکال تهدید کردن و بی ارزش و بی مقدار جلوه دادن زن؛ مانع شـدن از دسـت یابی به غـذا و مراقبت های بهداشـتی؛ ایجاد موانع در برابر زن در دستیابی به آموزش، کار؛ اعمال فشـار تا سـرحد محروم سـاختن از دسـت یابی به کودکان و غیره. ( در اين جا تکیه بر عام ترين اشـکال خشـونت اسـت. بدین جهت برخی اشـکال بيشـتر در کشـور های اسـلامی با سـاختار عقب مانده اجتماعی دیده می شـود، در اين جا مورد بحث قرار نگرفته اسـت. م. ).

خشـونت اجتماعی: در برابر زنان در اشـکال سـوزانيدن زنان پس فوت شـوهران؛ قتل های ناموسی؛ سـوزانيدن زنانی که قدرت پيشـگويی و فال بينی دارند؛ همراه با خشـونت جنسی و سـاير اشـکال خشـونت که جامعه آنرا مجاز ميشـمارد، تبارز می نماید. چنانکه ختنه دختران خورد سـال؛ خرید و فروش زنان؛ وادار سـاختن زنان به تن فروشی؛ ایجاد فضای ترس و خوف در عرصه کار و موارد بيشـمار ديگر را می توان نام بــرد.

خشـونت در برابر زنان از جانب دولت ها: اين نمود خشـونت بيشـتر در اشـکال خنثی سـازی و سـقط جنين اجباری؛ اغماز خشـونت گروه های مردم و اشـخاص در برابر سـايرين ( بر مبانی مذهب، ايديولوژی های سـياسی و برتری گرایانه ملی و قبيلوی. م ) که منجر به نابودی ديگر گروه ها ( شـامل مردان و زنان ) ميگردد، توسـط دولتها؛ شـکنجه و تعذيب زنان در زندان ها به  تجاوز جنسی که یکی از فجیع ترين اشـکال خشـونت به حسـاب مي رود، می انجامد. اين بیرحمانه ترين و تحقیر آميزترين برخورد مقامات دولتی به شـمار میرود.

خشـونت در برابر زنان در وضعـيت جنگی و برخوردهای مسـلحانه باید در يک کته گوری جداگانه مورد بررسی قرار گيرد. در زمان جنگ و برخورد های مسـلحانه تجاوز و خشـونت های جنسی عليه زنان معمولا به هدف تحدید و تخويف وهم صدمه زدن و مجازات دسـته^ء مخالف مدنظر اســت . يعـنی بخشی از اسـتراتيژی جنگی طرف های در گير به حسـاب می آييد.

از تجاوز جنسی معمولا به حيث وسـيله به منظور تصفیه های قومی کار گرفته ميشـود. در اين ميان در عین برخورد های مسـلحانه از باردار سـاختن اجباری و وادار سـاختن به تن فروشی اجباری به حيث وسـيله برای پیش برد جنگ در برابر گروه های مخالف کار گرفته ميشـود.

هشـتاد و پنج درصد قربانيان درگيریها و رویاروئی های مسـلحانه^ء کنونی را شـهروندان غير مسـلح که زنان بخش اعظم آنرا تشـکيل ميدهـند، می سـازند. در نتیجه جنگ ها عده ای بي شـمار مردم سـر زمين  خويش را در سراسر جهان ترک می گويند. در ميان اين بیجا شـدگان و پناهجويان هشـتاد در صد را زنان تشـکيل می دهند. زنان پناهجو با ترک محل و روسـتای خويش آسـيب پذيرترين گروه را می سـازند. چنین نتیجه ای را تحقیق و مطالعه در مورد يک کمپ پناهجويان در تانزانيا که بيسـت و شـش در صد آنرا زنان بورندی سـاکن در آن می سـازند، تجربه کرده اند.

جامعه ملل در 1978 روز 8 مارچ را به عنوان روز جهانی زنان به رسـميت شـناخت و اعلام داشـت. اين روز خیلی قـبـل در يک کنفرانس زنان در کوپنهاگ در سـال 1910 اعلام گرديده بـود.

در آغاز شـعار حق رای برای زنان در اين روز پـيوسـته جای مرکزی را احراز نموده بود  بعداً توجه بيشـتر به سـاير اشـکال نابرابری در برابر زنان و نتایج آن معطوف گرديده. بدین نحو مساله خشـونت عليه زنان بیش از پیش در راس اجندای مبارزات زنان قرار گرفت.

به منظور بذل توجه بيشـتر به مبارزه عليه خشـونت در برابر زنان " روز " ديگر انتخاب گردید. در سـال 1981 جلسـه فمنيسـت های حوزه  امریکای لاتین و کارابين روز 25 نوامبر را به عنوان روز مبارزه عليه خشـونت در برابر زنان اعلام داشـت. اين روز برای ارزش گذاری به خاطره ای خواهران ميرابال  Mirabal که در سـال 1960 بوسـيله گروه امنيتی Trujillo در جمهوری دومنيکين به هلاکت رسـيده بودند، مسمی گردید. و جامعه ملل در سـال 1999 تاريخ 25 نوامبر را روز جهانی متوقف نمودن خشـونت در برابر زنان مسمی نمود.

در اعلامیه 1993 ملل متحد در مورد " رفع خشـونت در برابر زنان " به تعریف زير در اين مورد بر میخوریم:

هر عمل خشن که بر " جندر " ( جنسـيت ) استوار بوده و منتج  به صدمات جسمی، جنسی و يا روانی که موجب درد و رنج زنان گردد. به علاوه تهدید وسـيله اعمال خشـونت آمیز، فشـار يا ظاهراً اختیاری ولی در واقع با سلب آزادی و اختیار زن ولو در خفا و يا در ملا عام واقع می شـود، خشـونت نام دارد.

ادامه دارد---

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(*) با آنکه در سـرزمين هند از سـال 1961 جهیزیه بر اسـاس قانون ممنوع اسـت ولی در اکثر دهات اگر به نظر خانواده داماد جهیزيه عروس کافی نباشـد، می توانسـتند عروس را بکشـند. اين امر به داماد اجازه می داد تا از جهیزیه جديد بهره مند شـود.

باردار داري های نا مشـروع که در اکثر موارد ناخواسته و در نتیجه تجاوز مردان ديگر بر زنان تحميل ميگردد، موجب قتل دختران جوان و هم زنان شـوهـر دار ميگـردد.

نوعيت کودک ( در اکثر موارد تولد دختر ) در حالیکه خانواده منتظر پسـر هسـتند، موجب قتل زن ميگـردد.