انیسه؛ قهرمانِ روشنی و سلامتی

پنجشنبه 16 آذر 1391 ساعت 22:36

یاسر
از سکوت وزارت معارف و در کل از حکومت افغانستان نباید شکایت کرد. بیچاره وزیر معارف نه با تدبیر خود که به تذویر دیگران دعاخوانی برپا کرد. همین گونه رییس جمهور با صدای خود ولی با زبان دیگران ملالی (خوانش پشتو: ملاله) را قهرمان خطاب کرد.

وزیر معارف حتا نمی داند که عاملین قتل انیسه کی ها استند. او بزدلانه از شناسایی جنایتکاران چشم پوشی میکند و این نخستین بار نیست. فاروق وردک به این باور است که مکتب سوزی و قتل و کشتار کار طالبان نیست و تمام دار ودسته اش به این باور مهر تایید می زنند. وی بار ها به این نکته تاکید کرده است.
فرق فاحشی میان انیسه و ملالی وجود دارد. حمله کنندگان و حمایت گران ملالی با شفافیت به حادثه برخورد کردند. حمله کنندگان ملالی خود را معرفی کردند. او را نه در راه خدمات خیریه انسانی بلکه به اتهام تبلیغ سِکولاریزم؛ آماج رگبار قرار دادند. حمایت کنندگان ملالی از ارتش تا اجتماع پاکستان همه یک صدا به دستیاری و پشتیبانی او شتافتند، سرمایه گزاران سیاسی که در حمایت او بودند برایش کمپاین جهانی راه انداختند... و ملالی هم شد قهرمان!؟
و اما انیسه؟ قاتلان انیسه، امروز نه که هر روز می کشند، آتش میزنند و ویران می کنند و بنا به دستور باداران شان مسوولیت و عدم مسوولیت جنایات شانرا اعلان میکنند. اگر ببیند حادثه حساسیت اجتماعی را بر می انگیزد، رد میکنند واگرنه قبول. سردمداران مُلک انیسه به خاطر منافع خودشان با اشکال مختلف با این جنایتکاران "دهن جوال می گیرند"، رییس جمهور بار ها گفته است: « برادرانم سخنگوی واقعی ندارند که اخبار شان به راستی منتشر شود و اخبار این همه جنایات از آدرس آنها پروپاگندا است.» فرق دیگر انیسه و ملالی در سرمایه گزاران قهرمان سازی و غول سیاست جهانی میباشد که سر دستهء این همه جنایات است. ملت که معلوم است، مثل من یک صدا و دیگر هیچ.
حالا کی به داد انیسه میرسد؟ انیسه دانش آموز مکتب و رضاکار کمپاین واکسِن اطفال، در راه خدمت انسانی و صحت کودکان از رنجبارترین بیماری (پولیو) جان شیرین خود را نثار کرده است. انگار انیسه به همدردی نیاز ندارد، وزارت معارف پیش از اینکه به فروزانی او ارج بگذارد، امر تحقیق صادر کرده است (مگر وظیفهء معارف همین است؟) و وزارت صحت افغانستان گویا هنوز خبر(بی بی سی) را نخوانده است و هیچ واکنشی از آن وزارت مافیایی وجود ندارد. توجه باید کرد که واکنش نهادهای حکومتی بعد از این همه سر وصدای رسانه های اجتماعی اصلاً اعتبار و جایگاه اخلاقی ندارد.
انیسه برجسته ترین نمادِ هویتِ دختر افغانستانی است، خوشبختانه قصهء او به هیچ ماجرای حقوق بشری افغانستان پیوند ندارد، که چند دفتر مزد بگیر از برکتِ سر او جیب هایشان را پُر کنند. پدرود انیسه در مسیر مکتب انسانی آموزش و صحت، راه او را از همه رویداد ها جدا میسازد و راه الگو به همه دختران عدالت دوست و خیرخواه افغانستان ترسیم میکند. بی هیچ تردیدی انیسه به همدردی نهاد های که برای دردآفرینی مردم آفریده شده اند نیاز ندارد.
 انیسه برای من قهرمان "مادر زاد" است. او به همدردی نه ... حتا به انتقام نیاز ندارد. قاتل او را سال ها پیش مادرش با "داسکاله" گردن زده بود. انیسه قهرمان زادیست که مادرش پیش از آمدن و هیاهوی دروغین چهل کشور دنیا؛ با سیاهی و ستم و جهالت و جنایت مبارزه میکرد. انیسه قهرمان زادیست که در راه مادرش جان داده است، دیروز مادرش بعد از مبارزه انسانی بر ضد جهالت بر سر کشترارش شهید شد و راه روشن برای فردای دخترانش آفرید، امروز دخترش انیسه نیز در راه خدمت بشردوستانه، در راه روشنی و سلامتی انسان جان بخشید تا چراغ راه مادرش برای نسل های آینده درخشان بماند.
انیسه قهرمان آموزش و صحت کودکان افغانستان است. بی هیچ تردیدی او یک قهرمان راستین است. قهرمانی که نامش در برگه های تحسین (اما ریایی و تهی از درد) حکومت ها و سازمانهای جهانی نمی گنجد.
کوکچه پرس هردو مطلب

Shirin Naziry

www.Voiceofwomenafg.blogspot.com

voiceofwomenafg@gmail.com

http://www.facebook.com/#!/voiceofwomenafg