1391/24/8 خبرگزاری اریکا
بخاطر آوردن صلح در افغانستان، بارها سرگردانی در پاکستان صلاح الدین ربانی رییس شورای عالی صلح افغانستان با هیاتی راهی پاکستان شد تا حمایت پاکستان را جهت بهبود روند صلح در افغانستان بدست آورد.
این در حالی است که حامد کرزی با انتقاد شدید از پاکستان، طالبان را مار دانست و از آن کشور خواستار پایان دادن به پرورش و تربیت این مارها را نمود
خانم فوزیه کوفی نماینده مردم در مجلس نمایندگان ،
در برنامه آماج در پاسخ به این سوال که آیا شورای عالی صلح توانایی متقاعد سازی پاکستان برای حمایت صادقانه از روند صلح در افغانستان را دارد؟ گفت : با در نظر گرفتن عمق بحران در روابط افغانستان و پاکستان و کل آسیای جنوبی و یاد آوری دلایل و اهداف شکل گیری گروه طالبان به این نتیجه گیری می رسیم که پاکستان به آسانی حاضر به از دست دادن آخرین مهره برای پیاده سازی برنامه ها و بازی های سیاسی خود در منطقه نمی شود؛ چرا که طالبان آخرین امید بقای سیاسی پاکستان است.
اگر فرض عمومی بر عدم همکاری پاکستان با کشور ما در روند صلح باشد، سفرهای مکرر مقامات افغانستان به چه معنا است؟
اگر نگاهی گذرا به پروسه صلح و مذاکره در سال های اخیر داشته باشیم بدیهی است که دنبال کنندگان (پیگیران) یک پروسه اعم از افراد یا نهادها به دنبال نقاط ضعف و قوت این روند هستند و برنامه های بعدی خویش را بر اساس آن تنظیم می کنند؛ افغانستان در سه سال اخیر عمده ترین چیزی که از دست داده اعتماد مردم است.
فوزیه کوفی، امتیاز دهی همه روزه به طالبان و در مقابل حملات زنجیره ای این گروهک تروریستی به رهبران افغانستان را از دلایل سلب اعتماد عمومی از روند صلح برشمرد و تأکید ورزید: ادامه این مذاکرات حاصلی جز اتلاف وقت و زایل شدن منابع و انرژی دولت افغانستان نتیجه دیگری نخواهد داشت.
پیشنهاد وی به وزارت خارجه، ایجاد و تقویت مرکز مطالعات استراتژیک منطقه ای برای ترسیم و برنامه ریزی سیاسی در برابر کشورهای منطقه و سایر کشور های مداخله گر توسط نخبه ها بود؛ که رییس جمهور نیز طبق این طرح و برنامه هایی که بدور از سلایق سیاسی و بر اساس منافع ملی افغانستان، دین خود را ادا نماید.
این نماینده پارلمان، جنگ افغانستان و طالبان را یک جنگ تحمیلی دانست که توسط منطقه به ما تحمیل شده است و با اثبات مردم عامی بعنوان قربانیان اصلی این جنگ؛ ما به یک راه حل منطقه ای نیاز داریم پاکستان موظف است در همکاری با پروسه صلح دخیل گردد. (این نه تنها به معنای امتیاز دهی به پاکستان نیست بلکه به معنای وارد آوردن فشار بیشتر برای حل منازعات تاریخی بین این دو کشور می باشد)
فوزیه کوفی، سهل انگاری و سطحی گرفتن عمق و دامنه این اختلافات یعنی نسبت دادن آن بین دو قوماندان یا اپوزوسیون را مشروعیت بخشیدن به خواسته های پاکستان خواند؛ چرا که این کشور در مجامع بین المللی همواره مدعی بوده است که جنگ افغانستان یک جنگ قومی قبیله ای بیش نیست و ما (مقامات پاکستانی) در حال میانجی گری بین طرف های جنگ هستیم.
وی در همین راستا تصویر و ریشه بزرگتر جنگ افغانستان را جنگ استخباراتی و مداخله کشور های منطقه و ابرقدرت های جهان عنوان نمود، بنابر این افغانستان نیاز به مرور مجدد بر سیاست و پروسه صلح دارد یعنی از ترکیب و ایجاد شورای عالی صلح تا چگونگی جلب اعتماد مردم و تعیین سطح دخالت نهاد های دیگر و اپوزیسیون در روند صلح تماما نیاز به بازنگری دارد.
با توجه به اینکه یک جانب این مذاکرات طالبان هستند، دلیل پاسخ مثبت ندادن طالبان به فریاد های صلح چیست؟
یک باور عمومی حاکی از تشویق حامیان بین المللی این گروهک تروریستی برای ادامه دهشت افگنی در خاک کشور ما وجود دارد.
یعنی استراتژی صبر و انتظار تا خروج کامل نیروهای ناتو از افغانستان در 2014، آیا این واقعیت دارد؟
عضو مجلس نمایندگان، چند دلیل را برای ناسازگاری طالبان و اختلال در روند صلح برشمرد که از آن جمله
ابهام در شناختن دشمن حقیقی پشت پرده،
فرض طرف مذاکره قراردادن طالبان تحت رهبری ملاعمر از زمان مجاهدین و حکومت داکتر نجیب،
میانجیگری سازمان ملل متحد و در نهایت حالت تضرع دولت افغانستان از طالبان، فرا منطقه ای بودن معضل طالبان و دیگر گروهک های تروریستی را می توان نام برد
Shirin Naziry
No comments:
Post a Comment