15.04.1391 رادیو آزادی
شماری از فعالان حقوق زن و کمسیون امور زنان ولسی جرگه می گویند که خشونت های خانواده گی سبب افزایش طلاق در کشور گردیده است.
لت و کوب زنان از سوی شوهر، نفقه ندادن، بیکاری و اعتیاد به مواد مخدر از عواملی خوانده می شوند، که به گفته شماری از حقوق دانان بالاخره به جدایی زن و شوهر می انجامد. برای تهیه این گزارش با چند زنی صحبت کردم، که می خواستند از شوهران شان طلاق بگیرند.
این زنان همه تازه عروسان بودند. از چهره های شان به خوبی می توانست فهمید، که در مدتی که با شوهران شان زنده گی کرده اند، با چی رنج و دردی رو به رو بوده اند. این زنان می گفتند، که لت و کوب شوهر و نفقه ندادن، آنان را واداشته تا راه جدایی را انتخاب کنند.
«شانزده ساله بودم که همرای این آدم ازدواج کردم، خیلی کار های خلاف کرد، دختر می آورد در خانه، حالا می خواهم طلاق بگیرم.»
«نام من طیبه است، شوهرم ظلم می کند چرسی است، مرا نان و آب نمی دهد، مرا لت و کوب می کند. مرا فامیلم به همین آدم دادند از اول هم خبر نداشتم که این شخص چگونه آدم است. حالا این شخص چرسی و پودری است، شوهرم هم پدر خود را لت و کوب می کند و هم مادرش را، آنان از ترس چیزی گفته نمی توانند، وقتی برایش می گویم کار کن مرا می زند، دو و سه شب گرسنه می مانم پس از آن مرا لت و کوب می کند و خانه پدرم روان می کند. می خواهم طلاق بگیرم و از گیر وی خلاص شوم.»
«ظلم و جبر را تحمل کردم اما نه توانستم، مرا زیاد لت کردند. شوهرم، ایورم، خشویم و ننویم. شوهرم یک شخص عیاش و زن باز است، من مرگ می خواهم، این بار دوم است که در خانه شوهر خودکشی می کنم، من طلاق می گیرم.»
در این حال کمسیون امور زنان ولسی جرگه نیز افزایش خشونت های خانواده گی را از عوامل ازدیاد طلاق می داند. فوزیه کوفی رییس این کمسیون در این مورد بیشتر می گوید.
«کسانی که در کمسیون امور زنان ولسی جرگه مراجعه می کنند، بیشتر خواهان طلاق هستند، ما در قسمت آگاهی خانم ها زیاد تلاش کردیم و زنده گی خانواده گی آنان به معیاری نیست که خانم آموخته است، به همین خاطر خشونت ها مروج می شود و آمار طلاق بلند می رود، با وجودی که ما زیاد تلاش می کنیم که در برخی موارد طلاق ها کم شود البته از طریق تطبیق قانون، اما خود خانواده ها علاقمند طلاق هستند.»
اما شماری از فعالان حقوق زن می گویند، اگر بالای یک زن ظلم و ستم صورت می گیرد، و ادامه زنده گی با شوهر برایش طاقت فرسا می شود، جدایی از این وضعیت راه حل بهتر است.
نرگس نهان رییس عمومی موسسه برای صلح و دیموکراسی:
«دین مقدس اسلام برای شان این انتخاب را داده است که زنان تصمیم بگیرند که آیا شوهری که دارند اگر برای شان نفقه نمی دهد، آنان حق این را دارند که طلاق بگیرند و در عین زمان قوانین افغانستان هم این اجازه را برای زنان داده است، اما مشکلات خورد و ریزه که می تواند با تفاهم حل شود، هیچ وقت نباید گپ به طلاق بکشد، اما اگر مشکل به جایی می رسد که شوهر زن را نان داده نمی تواند و بالایش خشونت می کند و زن متوجه می شود که زنده گی اش در خطر است، پس به حیث یک مسلمان فرض است که جان خود را نجات دهد.»
اما شماری از علمای دین آگاهی دادن برای خانواده ها و به خصوص زن و شوهر را یکی از راه های جلوگیری از طلاق می دانند.
حسین جعفری یکی از علمای دینی:
«اگر زنان به حقوقی که خداوند به آنان داده است آگاه باشند، و جامعه را متوجه حقوق خدا دادی زن به عنوان انسان در جامعه تفهیم کنیم، و مرد ها هم از حقوق زنان آگاه باشند و زنان هم از حقوق مردان آگاه باشند، یعنی اگر یک زن و مرد در یک جامعه انسانی و اسلامی از حقوق همدیگر آگاه باشند و به آن احترام بگذارند، شاید بهترین راه برای رفع خشونت علیه همدیگر باشد.»
در این حال، کمسیون مستقل حقوق بشر می گوید، زمانی که زنان مراجعه کننده به این کمسیون تقاضای طلاق دارند، از پیامد های ناگوار پس از طلاق با آنان صحبت می شود. به گفته دفتر ساحوی کمسیون مستقل حقوق بشر، پس از چندین بار صحبت با خانواده هایی که خواهان جدایی اند، مشکل بین آنان حل می گردد و زنده گی مشترک شان دوباره آغاز می شود.
به گفته عالمان دین، طلاق زمانی مطرح می شود، که میان زن و شوهر ناسازگاری وجود داشته باشد و هم زن و شوهر کفو همدیگر نباشند.
لت و کوب زنان از سوی شوهر، نفقه ندادن، بیکاری و اعتیاد به مواد مخدر از عواملی خوانده می شوند، که به گفته شماری از حقوق دانان بالاخره به جدایی زن و شوهر می انجامد. برای تهیه این گزارش با چند زنی صحبت کردم، که می خواستند از شوهران شان طلاق بگیرند.
این زنان همه تازه عروسان بودند. از چهره های شان به خوبی می توانست فهمید، که در مدتی که با شوهران شان زنده گی کرده اند، با چی رنج و دردی رو به رو بوده اند. این زنان می گفتند، که لت و کوب شوهر و نفقه ندادن، آنان را واداشته تا راه جدایی را انتخاب کنند.
«شانزده ساله بودم که همرای این آدم ازدواج کردم، خیلی کار های خلاف کرد، دختر می آورد در خانه، حالا می خواهم طلاق بگیرم.»
«نام من طیبه است، شوهرم ظلم می کند چرسی است، مرا نان و آب نمی دهد، مرا لت و کوب می کند. مرا فامیلم به همین آدم دادند از اول هم خبر نداشتم که این شخص چگونه آدم است. حالا این شخص چرسی و پودری است، شوهرم هم پدر خود را لت و کوب می کند و هم مادرش را، آنان از ترس چیزی گفته نمی توانند، وقتی برایش می گویم کار کن مرا می زند، دو و سه شب گرسنه می مانم پس از آن مرا لت و کوب می کند و خانه پدرم روان می کند. می خواهم طلاق بگیرم و از گیر وی خلاص شوم.»
«ظلم و جبر را تحمل کردم اما نه توانستم، مرا زیاد لت کردند. شوهرم، ایورم، خشویم و ننویم. شوهرم یک شخص عیاش و زن باز است، من مرگ می خواهم، این بار دوم است که در خانه شوهر خودکشی می کنم، من طلاق می گیرم.»
در این حال کمسیون امور زنان ولسی جرگه نیز افزایش خشونت های خانواده گی را از عوامل ازدیاد طلاق می داند. فوزیه کوفی رییس این کمسیون در این مورد بیشتر می گوید.
«کسانی که در کمسیون امور زنان ولسی جرگه مراجعه می کنند، بیشتر خواهان طلاق هستند، ما در قسمت آگاهی خانم ها زیاد تلاش کردیم و زنده گی خانواده گی آنان به معیاری نیست که خانم آموخته است، به همین خاطر خشونت ها مروج می شود و آمار طلاق بلند می رود، با وجودی که ما زیاد تلاش می کنیم که در برخی موارد طلاق ها کم شود البته از طریق تطبیق قانون، اما خود خانواده ها علاقمند طلاق هستند.»
اما شماری از فعالان حقوق زن می گویند، اگر بالای یک زن ظلم و ستم صورت می گیرد، و ادامه زنده گی با شوهر برایش طاقت فرسا می شود، جدایی از این وضعیت راه حل بهتر است.
نرگس نهان رییس عمومی موسسه برای صلح و دیموکراسی:
«دین مقدس اسلام برای شان این انتخاب را داده است که زنان تصمیم بگیرند که آیا شوهری که دارند اگر برای شان نفقه نمی دهد، آنان حق این را دارند که طلاق بگیرند و در عین زمان قوانین افغانستان هم این اجازه را برای زنان داده است، اما مشکلات خورد و ریزه که می تواند با تفاهم حل شود، هیچ وقت نباید گپ به طلاق بکشد، اما اگر مشکل به جایی می رسد که شوهر زن را نان داده نمی تواند و بالایش خشونت می کند و زن متوجه می شود که زنده گی اش در خطر است، پس به حیث یک مسلمان فرض است که جان خود را نجات دهد.»
اما شماری از علمای دین آگاهی دادن برای خانواده ها و به خصوص زن و شوهر را یکی از راه های جلوگیری از طلاق می دانند.
حسین جعفری یکی از علمای دینی:
«اگر زنان به حقوقی که خداوند به آنان داده است آگاه باشند، و جامعه را متوجه حقوق خدا دادی زن به عنوان انسان در جامعه تفهیم کنیم، و مرد ها هم از حقوق زنان آگاه باشند و زنان هم از حقوق مردان آگاه باشند، یعنی اگر یک زن و مرد در یک جامعه انسانی و اسلامی از حقوق همدیگر آگاه باشند و به آن احترام بگذارند، شاید بهترین راه برای رفع خشونت علیه همدیگر باشد.»
در این حال، کمسیون مستقل حقوق بشر می گوید، زمانی که زنان مراجعه کننده به این کمسیون تقاضای طلاق دارند، از پیامد های ناگوار پس از طلاق با آنان صحبت می شود. به گفته دفتر ساحوی کمسیون مستقل حقوق بشر، پس از چندین بار صحبت با خانواده هایی که خواهان جدایی اند، مشکل بین آنان حل می گردد و زنده گی مشترک شان دوباره آغاز می شود.
به گفته عالمان دین، طلاق زمانی مطرح می شود، که میان زن و شوهر ناسازگاری وجود داشته باشد و هم زن و شوهر کفو همدیگر نباشند.
www.Voiceofwomenafg.blogspot.com
No comments:
Post a Comment