چنان آتش زدی که کعبه و بتخانه میسوزد
که هم هوشیارو هم عاقل وهم دیوانه میسوزد
قیامت کردی ای ظالم دل شیخان زکف بردی
عجم و فارس و عراق و عرب اگانه میسوزد
بیا ای محتسب بنگرکه حوران بهشت اینجاست
چرا شیخان گمراه اینچنین رندانه میسوزد
اگر خیزد کفر از کعبه نماند رسم انسانی
که درمحراب ودر منبر همه مستانه میسوزد
بگو امشب بیا ای شیخ تماشا کن تو حوران را
بدور شمع رخسارش دوصد پروانه میسوزد
بده ساقی شراب ارغوانی تا کند مستم
بدست ساقی محفل چرا پیمانه میسوزد
زدست زاهدبدنام کجا آخر شوم پنهان
چرا دیوار سقف گوشه ی میخانه میسوزد
صدای چنگ ودف ناله ی سوز وگداز نی
ز آه سرمدی این گوشه ویرانه میسوزد
شعر از آقاى نورآغا "سرمدى"
No comments:
Post a Comment