تاریخ در وطن من بار بار تکرار می شود

تاریخ گواهی می دهد که : اکثریت جنگ ها ، بدبختی ها ، آواره گی ها ، فاجعه ها و المناک ترین اتفاقات ناگواری که در جامعۀ بشری به وقوع پیوسته ، معمولاً انگیزه های مذهبی و دینی داشته است و درین کوره زار ها ، یگانه قشری که بیشترین لطمه و صدمات جسمی و روحی را متحمل شده ، طبقۀ مظلوم زن بوده و می باشد

 

عرب ها رغبت بیشتری به داشتن پسر نسبت به دختر ، به منظور شمشیر زنی در میدان های جنگ داشتند ، بدین ملحوظ از تولد دختر شرم و میگویند : حتا زنان را زنده بگور میکردند و زنانی را که به اسارت می گرفتند به عنوان کنیز و یا در بازار های برده فروشی به معامله می گذاشتند .

* در دوران خلفای بغداد ، به خصوص خلفای اموی ، از سر زمین ماه طلعتان خراسان ، بیشمار زنان را به اسارت بردند ، تا جائیکه هیچ حرم سرای تازیان ، بدون یک برده و کنیز زیبا روی خراسانی نبود ، حتا خود هارون رشید ، کنیزی را به زنی گرفت ، که مامون خلیفه عباسی از بطن همین کنیز به دنیا آمد .

1400 سال از وحشیگری های زن ستیزانۀ اعراب می گذرد ، سوگمندانه باید بپذیریم . زن در دوران قدیم برای یک بار، شیشه عمرش را با زنده به گور کردن می شکستند ، با تأسف فراوان ارمغان عصر طلایی حاضر در جهان و به ویژه در کشور های اسلامی ، خشونت عیله زن ، با خشن ترین و وحشیانه ترین شیوه ها و توأم با تجاوز بوده است .

در جنگ های مذهبی ، زن بعد از اسارت ، به عنوان کنیز از وی بهره کشی جنسی و یا به معامله خرید و فروش گذاشته می شد و نا خواسته از طرف زن ، به قید نکاح اجباری می در آمد .

همچنان در جنگ های غیر مذهبی ، که بیشترین شان جنبه های اقتصادی داشت ، در هنگام کشور گشایی ها ، سیطره جویی ها ، ارتشیان به قراء و قصبات هجوم برده و به زنان تجاوزات دسته جمعی انجام داده اند .

بطور نمونه یاد آور می شوم : در جنگ های اول و دوم جهانی که تمام کار های با مشقت به دوش زنان افتید ، جنگجویان با استفاده از وقت ، به بیرحم ترین سلوک ، دست به تجاوزات گسترده ی زدند .

* 6090 زن لهستانی ، در جنگ دوم جهانی اجباراً از سر زمین شان به کشور ایران تبعید شدند ، این زنان در نهایت فقر و تنگدستی تن به ازدواج های غیر رسمی وحتا خود فروشی زدند .

آواره ای می نویسد :

آنانیکه از میهن شان بزور تبعید شدند

دلتنگ بازگشت ، به آشیانۀ شان بودند

اما بیعدالتی و بینوایی سائید شان

پس ناچار اینجا در خاک بیگانه ، خود را فروختند .

آری ... عزیزان ! .

* روسها به محض ورود به آلمان ، به روستا ها و شهرها هجوم بردند و به بانوان از ده سال به بالا تجاوز کردند .

* نظامیان یونان و روم از تجاوز کردن به عنوان حربۀ نظامی استفاده نمودند .

* آلمان ها به زنان بلژیکی بطور گسترده ای تجاوز کردند .

* در حدود دوصد هزار زن کره ای ، چینی ، فلپینی مجبور ساخته شدند تا در جنگ جهانی دوم ، برای سربازان جاپانی به عنوان تسکین دهندۀ شهوات جنسی کار کنند و هر یک زن مجبور بود ، تا برای سی سرباز جاپانی خدمات جنسی انجام دهند .

* سربازان چاپانی در مسیر فتح شهرها ، به تمام زنان ، که در حدود هشتصد هزار تخمین زده شده تجاوز کردند .

* در بوسنی هرزگوین ، به بیشتر از بیست هزار بانوان مورد تجاوزات بسیار وحشیانه صربها قرار گرفت .

* عراقی ها هنگام فتح کویت ، به پنجهزار زن کویتی تجاوز کردند و در جنگ عراق ، روزانه ده ها زن ربوده می شد و به بازار های تن فروشی امارات متحده و سوریه ، که قیمت یک باکره ده هزار دالر و از غیر باکره دو هزار دالر تعین شده بود ، خرید و فروش می شدند .

* در جنگ سودان ، بطور متوسط هر روز 40 مورد تجاوز به زنان ثبت شده .

* در جنگهای داخلی یوگندا کشور افریقایی ، به پنجصد هزار زن ، به خشن ترین شکل تجاوز شد .

* در الجزایر دختران و زنان جوان ، به عنوان بردۀ جنسی به کار گرفته شدند .

* در زمان جنگ های مجاهدین در افغانستان ، در مسیر جاده ها ، در روستا ها و حتا در مراکز شهر ها ، دامن با عفت زنان لکه دار گردید و در کمپ های مهاجرین در پاکستان با دلالی ارباب دوست محمد خان کمشنر پشاور، ده ها و صد ها دوشیزۀ افغان برای عرب ها به فروش رسید و زنان بی سرپرست را اجباراً به محافل عیاشی شبانۀ خود می کشانیدند . در حالیکه این وحشی صفتان دون همت ، سنگ اسلامیت را نیز بر سینه می کوفتند .

* در سال های 1980 و 1984 در جنگ های خاور دور ، هزاران زن در اردو گاه ها ، مورد تجاوز جنسی واقع گردید .

پاکستان در جهان یگانه کشوریست که بیشترین آمار قتل های ناموسی دارد و در سال های جنگ کشمیر زنان به طور مرتب آماج خشونت ، تجاوز ، شکنجه آزار و قتل قرار گرفتند و 75 هزار مورد تجاوز در طول در گیری های کشمیر ثبت شده .

* در جنگ امریکا و ویتنام ، از ثمرۀ تجاوزات مکرر سربازان امریکایی ، هزاران کودک دنبال پدران گمنام شان هستند .

* در آغازین روز های جنگ فلوجه ، 73 زن را با شلیک گلوله به سر های شان ، بقتل رسانیدند.

* سربازان امیر عبدالرحمن خان ، آغاز حملات شانرا علیه هزاره ها ، با تجاوز بر زن یک پهلوان هزاره ، در پیش چشم شوهرش شروع کردند ، شدت جنگ و خشونت به حدی بود که کاتب مورخ دربار نوشت : نا چار دختران را به معرض فروش آورده ، سپاهیان را گرم بازار هزاره ساخته و زنان رایگان در وقت محاربه به دست آوردند . فساد اخلاقی و بی ناموسی چنان رونق گرفت که ، سر بازان و افسران نظام ، شب و روز را به مستی و عشرت میگذرانیدند ، ناموس هزاره ها از دختر و پسر و زن ، بدون کدام ترس و باز خواست ، از سوی نیرو های اشغالگر مورد تعرض قرار گرفت .

آری ... هموطن من !! .

امیرعبدالرحمن خان به بهانۀ حکومت اسلامی ، خرید و فروش زنان هزاره را قانونی اعلان و از فروشنده ها مالیه اخذ کرد و آنانیکه به خاطر حفظ ناموس شان راه هجرت در پیش گرفتند ، در میسر راه ها ، توسط جواسیس این امیر خون آشام ، مورد تجاوز و غارت واقع گردیدند .

این بود فشرده ای از عوامل ناگوار جنگ ، بر پیکر زنان .

نا گفته نباید بگذریم که ، تنها تجاوز نبود ، در جنگ دوم جهانی ده ملیون زن ، به شمول کودکان شان از بین رفتند و یک ملیون دو صد هزار زن اختطاف و بعد از تجاوز ، اکثریت شان مفقود گردیدند . در حملۀ امریکا به ناکازاکی ، در حدود 70 در صد کشته شده گان را زنان تشکیل می دادند .

با آنچه که گفته آمدیم ، باین نتیجه می رسیم که ؛ جنگ در مقاطع مختلف تاریخ ، تاثیرات مُخرب و خورد کننده ای بر پیکر نیمی از جامعۀ جهانی داشته است .

کشور ما در طول تاریخ ، شاهد جنگ های متعددی بوده ، که ذکر همه ی آن مصیبت ها ، در حوصلۀ این مقال نیست .

در سه دهه اخیر جنگ های خانمانسوز در کشور مان ، اثرات ناگوار روحی ، عاطفی ، جنسی و اقتصادی بر روی زنان به جا گذاشته ، طبق آماری که سازمان های حقوق بشر ثبت کرده اند ، چهل در صد مرگ و میر زنان باثر حملات انتحاری و ماین های تعبیه شده است که 31 در صد ، نسبت به سال های قبل افزایش را نشان می دهد .

گروپهای افراطی غیر مسوول و طالبان وحشی ، از وسایل غیر قانونی جنگی ، خلاف تمام نورم های بین المللی و بشری ، به وعلاوۀ سنگسار ، قتل ، نکاح اجباری صغیره ها ، شلاق زدن ، که تمام قواعد حقوق بین المللی و اصولی زنان را با قلدری و شماتت زیر پا کردند . من فکر میکنم که تاثیرات روحی و روانی ازین قیبل شکنجه ها ، به مراتب خطرناکتر و تکان دهنده تر از زنده به گور کردن است .

قرار آمار سازمان های بین المللی ، در جنکهای سی سالۀ افغانستان ، در حدود یکنیم ملیون کشته ، هشتصد هزار معلول و بیشتر از یک ملیون بیوه به جا مانده ، زنانیکه نان آوران خود را درین جنگ های بی مفهوم از دست داده اند ، ناگزیرشدند به خاطر زنده ماندن خود ، به اعمال گوناگونی دست بزنند ، برخی دست اطفال شان را گرفتند ، به روی جاده ها دست به تگدی آبرومندانه دراز نمودند . در زمان امارت سیاه طالبان ، زنان چنان فراموش شدند که گویا خداوند مخلوقی را بنام زن خلق نکرده بود . آن ها خروج زنان را از منزل بدون محرم شرعی حرام و اجازه ندادند ، این دون صفتان نمی دانستند که زنان بیوه و بی سرپرست از چه مدرکی تامین معشیت شبانروزی خود را نمایند . گرسنگی ، عدم تغذیۀ درست ، نبود درس و تعلیم ، زندانی بودن در چارچوب خانه ، نکاح های اجباری به ملیشه های طالبی ، عرصه را برای زنان تنگ و تنگتر ساخت ، زنان از امکانات رفتن به مراکز صحی محروم بودند. تعداد کثیری از زنان ، در نهایت بیچاره گی رو به مهاجرت گذاشتند. با درد و دریغ ! که در مسیر راه ها ، نسبت نبود پول کافی نیز در امان نبودند و عده ای تن به خود فروشی دادند و در نهایت امر ، اثرات بسیار بد و جبران نا پذیری به غرور شان به جا گذاشته است.

با این همه ستمکاریها بر زن ، آیا باور کردنیست !! . که ما در عصر پر درخشش طلایی حاضر و قانونمندی حقوق بشر، بدون خشونت علیه زنان زنده گی داریم ؟ .

اما جای خوشبختیست که در قرن حاضر، زنان هوشمند تر شده میروند ، ایجاد جنبش های روشنفکری تا حدودی جلو تجاوزات را گرفته ، اما دلقک های مذهبی ، به شکلی از اشکال ، از سوراخ های دیگری وارد معرکه می شوند . شما در جریان هستید که فتوای « فرع و اصل » شورای علمای افغانستان و تائید رئیس جمهور ما ، به طالب بچه هایی که هنوز رشد فکری نکرده اند ، سندی را پیشکش کرد که در اجرای آن به طالب بچه ها دست بالایی دادند . آیا شورای علمای ما خود عامل به وجود آورندۀ خشونت علیه زن نیست ؟ .

پس بصراحت گفته می توانیم که ، افزایش آمار زنان بیوه ، خشونت های خانواده گی و سنت های نا پسند قبیلوی ، بی تدبیری ملا ها و از دست دادن عزیزان خانواده ، که عامل اصلی آن جنگ است ، زنان را به افسرده گی شدید مبتلا و رنج می دهد و باثر همین افسرده گی است که ، زنان یا به مواد مخدر رو می برند و یا دست به خود کشی می زنند . قرار راپور ماه حوت سال گذشته وزارت خارجه ، دو ملیون چارصد هزار زن در افغانستان از ناحیۀ افسرده گی رنج می برند و 2300 تن از زنان دست به خود کشی زده اند .

در اخیر با یک اعتراض و هوشداریه ، به سر منشی سازمان ملل متحد به عرض می رسانم .

جلالتمأب محترم !! .

طوریکه شما در جریان هستید ، قوای ناتو بنابر فیصلۀ و تصمیم گیری های شورای امنیت سازمان ملل متحد ، برای از بین بردن القاعده و طالبان و نابودی کشت و قاچاق مواد مخدر به افغانستان آمدند ؟ . القاعده و طالبان درجای شان هستند ، کشت مواد مخدر افزایش یافته وحشت و عمل تروریستی روز تا روز شدت بیشتر می یابد . چه تغییرات مثبتی در زنده گی زنان خسته از جنگ ما به وجود آمد

به یاد داشته باشید که عواقب وخیم بعدی و مسوولیت عام و تام به دوش شما خواهد بود و مردم افغانستان به خصوص زنان ، شما را هرگز و هیچگاهی نخواهد بخشید . بااحترام

نگارنده : ل . کریمی استالفی