اوج تشنه‌گی به محبت مادر و پدر: کودکی شب ‌و روزش را با سگ می‌گذراند

سید‌مرید مودودی
  جاده‌ها، کوچه‌ها وپس‌کوچه‌های کابل روزانه وشبانه شاهد گشت‌وگذار کودکانی است که ازتعلیم وسواد به دورمانده‌‌اند.عده‌ای ازاین کودکان، خانواده‌های‌شان رایادرجنگ‌های داخلی کشورازدست داده‌اندویاهم پدران‌ شان قربانی مرگ تدریجی مواد مخدر شده‌اند.

 

 

این بی‌گنا‌هان به خاطر پیدا کردن لقمه‌ای نان و سرپرستی خانواده‌‌های‌شان، مجبور به گدایی شده‌اند و یا هم مورد بهره‌کشی اقتصادی در شهر قرار گرفته‌اند.

مارکت مکرویان سوم، مربوط به ناحیه‌ نهم کابل، مکانی است که رستوانت‌ها و دکان‌هایش بیشتر اوقات تا ناوقت‌های شب جمع‌‌و‌‎جوش زیاد از مردمانی دارد که برای نوشیدن آب‌ میوه، خوردن آیسکریم و صرف غذا به این‌ جا می‌آیند. بیشتر کودکانی در این مکان دیده می‌شوند که از ناچاری و اوج فقر، دست به گدایی می‌زنند و عده‌ای هم مصروف موترشویی‌اند و یا برای مشتریان این دکان‌ها که در این مارکت برای خرید می‌آیند، اسپند دود می‌کنند و این‌گونه پولی به دست می‌آورند تا به زنده‌گی‌شان از این درک ادامه بدهند و مسوولیتی که در قبال خانواده‌های‌شان برخلاف سن‌وسال‌‌شان دارند را انجام دهند.

ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه شب است. کنار دیوار مکتب دخترانه‌ی الفتح در پیاده‌راه جاده عمومی مکروریان سوم با کودکی روبه‌رو می‌شوم. ظاهراً لباس‌های چرک و کهنه به تن دارد و با سگی می‌خواهد جای خوابش در این پیاده‌راه آماده بسازد. این وضعیت توجه مرا جلب کرد تا با‌یستم و این کودک را تماشا کنم. این کودک بالای سگی که ظاهراً در حال خواب کردن است، دراز می‌کشد و می‌خواهد بخوابد. بیشتر متعجب شدم. اما این کودک به خواب رفتنش ادامه می‌دهد و چشمانش را می‌بندد. صدایش می‌کنم که با من حرف بزند. نامش مسجدی است و از مهر و محبت خانواده اصلی‌اش به دلیل جنگ‌های داخلی در کشور محروم مانده است. ۱۵ سال سن دارد و با خانواده کاکایش در منطقه هواشناسی نزدیک به میدان‌هوایی کابل زنده‌گی می‌کند.

مسجدی می‌گوید که پدر و مادرش را از دست داده است و روزانه بوت‌های رهگذران را در این منطقه رنگ می‌کند تا برای خانواده‌ی کاکایش پول کمایی کند و سهم زنده‌گی کردن در آن خانواده را داشته باشد. در حالی که در چشمانش اشک حلقه می‌زند، لبخند بر لب دارد و می‌گوید: «با این سگ خوشحال استم، ازش نمی‌ترسم، اذیتم نمی‌کند، همیشه همراهم است. شب‌هایی که به خانه نمی‌روم و از کار می‌آیم، پیدایش می‌کنم و با ‌هم می‌خوابیم. هر‌وقت از خواب بیدار شوم، این سگ‌ هم بیدار می‌شه.»

مسجدی ۱۵ ساله از مکتب باز مانده و ناگزیر است برای ادامه‌ی زنده‌‎گی، هر روز از خانه‌ی کاکایش با بکس پشتی بیرون شود و تا شام‌ بوت رنگ کند، تا بتواند به زنده‌گی‌اش در آن خانه ادامه بدهد. او تشنه‌ی مهر و محبت عاطفی خانواده اصلی‌اش است؛ آرزویی که هیچ وقت برای او دست‌یافتنی نیست. به دلیل نداشتن پدر و مادر، نا‌امیدی در چهره و صدای لرزانش حس می‌شود. 

‌فرهنگ، رسوم، قوانین شهرنشینی و آداب معاشرت ابتدایی در زنده‌گی کودکان در مرحله ابتدایی دانش‌آموزی،‌ آموزش داده می‌شود، اما کودکانی نظیر مسجدی به دلیل نرفتن به مکتب، ممکن است حتا دست به اعمال خلاف قانون هم‌چون دزدی، راه‌زنی و جرایم دیگر بزنند تا از این طریق بتوانند پولی به دست بیاورند و برای امرار حیات خود و خانواده‌های‌شان به مصرف برسانند. بر بنیاد آمار‌های حکومت، ۴۴ درصد کودکان از رفتن به مکتب‌ محروم‌اند.

این در حالی است که محمدسرور دانش، معاون دوم ریاست جمهوری، نخستین قانون پشتیبانی از کودکان را روز یک‌شنبه، ۱۵ ثور ۱۳۹۸، معرفی کرد. آقای دانش در سخنانش در این محفل گفت: «حمایت از حقوق کودکان» در ۱۶ فصل و ۱۰۸ ماده تدوین شده بود و پس از این‌که شورای ملی موفق به تصویب آن ‌نشد، حکومت استرداد این قانون را مطالبه کرد و بعد از استرداد آن طی یک فرمان تقنینی توسط رییس جمهور کشور این قانون به تصویب رسید و اکنون این قانون نشر جریده رسمی کشور گردیده ‌است.

معاون دوم ریاست جمهوری افزود که در ۹ ماه اول سال ۲۰۱۸، بیش از ۵۰۰۰ کودک و نو‌جوان در افغانستان کشته و زخمی شده‌اند و این سال، خونین‌ترین سال برای کودکان بوده است.

حق حیات، داشتن تابعیت، ثبت تولد، تغذیه با شیر مادر، دسترسی به خدمات صحی، داشتن خانواده و منع جدایی از والدین، حفاظت و حمایت در برابر بهره‌کشی اقتصادی و جلوگیری از استفاده کودکان در اعمال جنسی و فحشا، بخش‌های اساسی این قانون را شکل می‌دهد که تمامی ادارات دولتی مکلف به رعایت آن شده‌اند.

 در همین حال جمشید رسولی، سخنگوی لوی‌سارنوالی، می‌گوید که اداره‌‌ای در لوی‌سارنوالی تحت نام ریاست عمومی سارنوالی اختصاصی رسیده‌گی به تخلفات کودکان فعالیت می‌کند. این اداره کودکانی را که سن‌شان میان ۱۲ الی ۱۸ سال است و فاعل در جرمی هستند، مجرم می‌شناسد و در دارالتأدیب‌ها یا مراکز اصلاح و تربیت کودکان نگهداری می‌کند تا این کودکان تعلیمات ابتدایی فرهنگی و سواد‌آموزی را الی ختم پرونده جرمی‌شان فرا گیرند. به گفته رسولی،هر کسی که سنش پایین‌تر از ۱۸ باشد،مطابق قانون،کودک شمرده می‌شود.8 صبح