رویینا شهابی
انتخابات مجلس نمایندهگان با تمام نکات برجسته و مثبتش مانند شور و هیجان مردم، مشارکت گسترده زنان و مردان و انگیزهی قابل تمرکز از بهر سهمگیری در روندهای سیاسی برای کشوری مانند افغانستان که نا امنی،
بحرانهای سیاسی متعدد، فقر و بیکاری مضاعف و بیاعتمادی جمعی نسبت به نمایندهگان مجلس را در حافظهی اجتماعی با خود یدک میکشید، برگزار شد. و همچنان با تمام بینظمیها، سوء مدیریت و نبود آمادهگی و همآهنگی کمیسیون مستقل انتخابات که هم فرصت کافی در اختیار داشت و هم منابع قابل توجه مالی و انسانی. بسیاری از شهروندان به دلیل عدم مدیریت سازنده و مؤثر کمیسیون، از حق رأیشان محروم شدند و با این که تذکرههایشان «استیکر» داشت نتوانستند یا نخواستند رأیشان را به صندوق بیاندازند.
تعداد زیادی از شهروندان هم که در زمان ثبت نام برای انتخابات یا در سفر بودند و یا به هر دلیل موفق نشده بودند تذکرهیشان را استیکر بزنند، به دلیل عدم رسیدهگی و بیتوجهی کمیسیون مستقل انتخابات و دادن یک فرصت دوباره نتوانستند نامنویسی کنند و رأی بدهند. رقم بالایی از واجدان شرایط رأیدهی به واسطه این کاستیها در کمیسیون مستقل انتخابات موفق نشدند به نامزد مورد تأییدشان رأی بدهند.
انتخابات مجلس با وصف تمام کاستیها در دو روز متوالی برگزار و به پایان رسید. با یادآوری این موضوع که انتخابات تنها مشارکت در روز رأیدهی و رأی به صندوق ریختن نیست چند نکته قابل تامل است: اول: نمایندهگانی که با رأی ما قرار است به مجلس شورای ملی راه یابند و برای آیندهی قانونگذاری و نظارت از عملکرد نهادهای دولت از جانب ما اختیاردار و تصمیمگیرنده باشند، تا چه پیمانهای با شناخت دقیق اگر نه، نسبی و قابل قبول و با آگاهی انتخاب شدهاند؟ آیا به گذشته و حال کسانی که به آنها رأی دادیم، واقف بودیم؟ چقدر در مورد دانش و آگاهی نامزدان نسبت به ماهیت و وظایف قوهی مقنن تامل صورت گرفت و رأی براساس میزان دانش و تخصص افراد در امر نمایندهگی به صندوقها ریخته شد؟ چند درصد افرادی که در صفهای طولانی رأی ایستاده بودند، رأیشان را به نحوی نفروخته بودند و یا با تحمیل کسی یا کسانی مجبور به دادن رأی به نفع کسی نشده بودند؟ چه تعداد از رأیدهندهگان بدون دریافت پول از نامزدان پولدار و تجارتپیشه رأی به صندوق ریختند؟ چه حجمی از واجدان شرایط که به پای صندوقها رفتند، به برنامهها، شخصیت و کاراکتر اجتماعی و انگیزهی نمایندهگی واقعی در مورد کاندیدای مجلس شورای ملی توجه کرده و با در نظر داشت آن رأی دادند؟ چه سهمی از رأی زنان به نفع زنانی که خود را نامزد کرده بودند، استفاده شد و چند درصد از زنانی که به کاندیدای زن رأی دادند موضوع استقلال مالی و سیاسی زنان در مبارزات انتخاباتی را مورد توجه قرار دادند و به زنانی رأی دادند که به لحاظ مالی و سیاسی به فرد یا افراد و جناحهایی وابسته نبودند.
به طور یقین که ماحصل رأی به زنان وابسته و متکی به قدرت سیاسی، نفوذ اجتماعی و قومی و منابع مالی دیگران شکلگیری، تغییر و پیشرفت صورت و روح قوانین به نفع زنان در مجلس هفدهم نخواهد بود. که اگر به این موضوع توجه و دقت صورت نگرفته باشد، در حوزه زنان نمیتوان منتظر رخدادهای مثبت و اتفاقات نیک در مجلس آینده بود چون مادامی که زنان در مجلس مستقل و آزاد از نفوذ و هژمونی مذکر به صحنه نیایند، نه تنها هیچ معجزهای رخ نخواهد داد که چهرهی همیشه مردانهی مجلس نمایندهگان نیز تغییر چندانی نخواهد کرد و صدای زنان در ولسیجرگه، همچنان صدای نارسای دوم باقی خواهد ماند و چه بسا که زنان وابسته به قدرت مردانه برای حفظ جایگاهشان در مجلس همپا و در خدمت تفکرهای افراطی و رادیکال بر خلاف مطالبات مشروع و جمعی زنان در حوزه قانونگذاری و نمایندهگی عمل نمایند. چنان که در گذشتهی مجلس هم شاهد مواردی از این دست بودیم. با وصف این که در این دور رقابتهای انتخاباتی تعداد زیادی از تاجران و صاحبان سرمایه خودشان را نامزد کرده بودند، باید تا اعلام رسمی لیست نامزدان پیروز از جانب کمیسیون منتظر ماند تا مشخص شود چند تاجر و بازرگانِ سرمایهدار این دوره اقبال راهیابی به مجلس را پیدا میکنند و گذر زمان نشان دهد اهداف مشخص اینان از تلاش مضاعف و صرف هزینههای گزاف برای تکیه زدن بر کرسی مجلس نمایندهگان چه بوده و تأثیر این آدرس بر مجلس به چه میزان و چگونه خواهد بود. باید منتظر اعلام نتایج نهایی از جانب کمیسیون ماند تا مشخص شود رأی ما صاحبان سرمایهی نابلد با کتاب قانون و اصول نمایندهگی و رهبرزادهگان فربه و نمایندهگان موروثی قدرت سیاسی و زنان تحت انقیاد مذکرسالاری و در خدمت ثروت و قدرت دیگران بوده یا قاعدههای منجمد و کلیشهای انتخاب دچار تغییر و دگرگونی شدهاند و انتخابها ارزشمحور و آگاهانه صورت گرفته است.
باید دید تشکیل مجلس هفدهم نتیجهی مسوولیتپذیری اجتماعی خواهد بود یا رأی تصادفی، سلیقهای، سمتی و قومی! باید خودمان را پس از اعلام نتایج محک بزنیم و دریابیم آیا ما فقط در حوزه شعار دادن و تظاهر کردن به توفیقاتی دست یافتهایم و ساختارهای ذهنیمان هنوز در قید معیارهای منسوخ است و از انتخابات صرفاً رأی دادن (در راستای منفعتهای ناچیز و کوتاه مدت) را آموختهایم نه آگاهانه و از سر مسوولیت انتخاب کردن را یا این که شعور جمعی یک گام دیگر به سمت بلوغ سیاسی پیش رفته است.
مضافاً این که زمانی خواهیم توانست نتیجهی واقعی انتخاب جمعی را محک بزنیم که آرای واقعی از صندوق بیرون آیند و شایعاتی از قبیل تقلب گسترده و فراگیر، اعمال نفوذ ثروتمندان و زورداران سیاسی بر کمیسیون مستقل انتخابات و این که فلان نامزد یک میلیون دالر برای برنده اعلامشدنش حاضر شده بپردازد و فلان نامزد پیش از اعلام نتیجه آن قدر از پیروزی خود مطمین است که برای کسب کرسی ریاست مجلس حاضر است بیست میلیون دالر بین نمایندهگان پیروز تقسیم کند؛ همه و همه دروغ باشند و تنها رأی شهروندان مبنایی برای قضاوت باشد.
هشت صبح
No comments:
Post a Comment