چشم ‌پوشی از نقش زنان برای جلب رضایت طالبان

ظفرشاه رویی

یک نهاد تحقیقاتی حامی حقوق زنان در گزارشی در مورد مشارکت زنان در روند صلح، می‌گوید شورای عالی صلح که برای پیش‌برد تلاش‌های صلح تشکیل شده به‌منظور جلب رضایت طالبان نقش زنان را در این تلاش‌ها نادیده گرفته‌ است.
.نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و کودکان، در گزارش خود برخورد شماری از اعضای شورای عالی صلح با زنان را «بسیار ننگین و شرم‌آور» توصیف کرده می‌‌افزاید که بیشتر اعضای این شورا بخاطر جلب رضایت طالبان تلاش کرده تا به زنان نقشی داده نشود.گزارش نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و کودکان که در نتیجه مطالعات کتابخانه‌ای، بحث‌های گروهی و مصاحبه با شماری از اعضای شورای عالی صلح و کمیته‌‌های ولایتی این شورا در ولایت‌های کابل، بلخ، بدخشان و ننگرهار تهیه شده است، حاکیست که جنگ و صلح در افغانستان به‌عنوان پدیده‌های مردانه شناخته می‌شوند و از همین رو به نقش زنان در این مورد کمتر توجه شده است.محمدعلی فکور از تهیه‌کنندگان این گزارش می‌گوید که از میان شصت‌و‌نه تن از اعضای شورای صلح، پنجاه‌و‌سه تن‌شان سابقه جنگ را دارند. آقای فکور افزود که در این شورا تعداد زیادی از اعضای سابق گروه تروریستی طالبان و حزب اسلامی که به عنوان دو گروه اصلی مخالف مسلح دولت شناخته می‌شوند نیز عضویت دارند. به‌گفته‌ او، سیزده عضو سابق حزب اسلامی و دوازده عضو سابق گروه تروریستی طالبان هم اکنون در شورای عالی صلح عضویت دارند.محمدعلی فکور گفت که یافته‌های آنان نشان می‌دهد که تعدادی از اعضای شورای عالی صلح با طالبان همگرایی دارند. وی افزود: «اکثر کسانی‌که در شورای عالی صلح هستند، به‌دلیل این‌که قناعت و رضایت طالبان را حاصل بکنند، از حقوق زنان صرف‌نظر کرده یا زیرپا کنند تا بتوانند رضایت طالبان را حاصل بکنند. این مساله متاسفانه یکی از چالش‌های مهم و اساسی است. در این تحقیق ما دریافتیم که ذهنیت‌های طالبانی هم در این شورا حاکمیت دارد.»نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و کودکان در گزارش خود تاکید کرده در شورای عالی صلح برای مشارکت زنان در پیش‌برد تلاش‌های صلح فضای مناسب وجود ندارد و این مساله باعث شده تا زنان عضو شورای عالی صلح در حاشیه قرار بگیرند. این نهاد می‌افزاید که نتیجه تحقیقاتش نشان می‌دهد که بیشتر مردم نیز معتقدند که حضور چند زن در شورای عالی صلح و کمیته‌های ولایتی آن برای جلب رضایت و کمک‌های جامعه جهانی است. در این گزارش آمده است: «گمان اغلب شهروندان این است که دولت صرف برای کسب رضایت جامعه جهانی چند زن را در شورای عالی صلح عضو ساخته است. به بیان دیگر، زنان ابزاری شده‌اند که دولت از طریق حضور آنان رضایت جامعه جهانی را کسب کند تا بودجه‌‌شان را قطع نکند.»همچنین یک عضو کمیته ولایتی شورای عالی صلح نیز، در مصاحبه با نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و کودکان، برخورد شورای عالی صلح با زنان را «ننگین و شرم‌آور» توصیف کرده می‌گوید که تعداد مردان در شورای عالی صلح هفت برابر زنان هستند و به همین دلیل هیچ یک از خواسته‌های زنان در این شورا به کرسی نمی‌نشیند. این عضو کمیته ولایتی شورای عالی صلح گفته است: «ما منتظر می‌نشینیم که چه وقت یک روز تجلیل می‌شود تا ما برویم از مجرای صلح پیام‌های خود را با مردم و شنونده‌ها شریک بسازیم.»هم‌چنین زرقا یفتلی رییس نهاد تحقیقاتی حقوق زنان و کودکان، می‌گوید تلاش‌های تازه به‌منظور آغاز گفتگوهای صلح با طالبان آغاز شده نیز، نقش زنان در آن نادیده گرفته شده است. خانم یفتلی گفت در دو نشست گروه هماهنگی چهار‌جانبه که اخیرا در کابل و اسلام‌آباد برگزار شد، زنان هیچ نقشی نداشته است.زرقا یفتلی با تاکید براین‌که زنان در نتیجه خشونت‌های مسلحانه در کشور بیشتر از مردان آسیب‌ دیده‌اند، گفت که بی‌توجهی دولت در مورد نادیده گرفتن نقش زنان در تهیه «نقشه راه» برای آغاز مذاکرات صلح، آنان را بیشتر نگران ساخته است.اما، اسماعیل قاسمیار از اعضای ارشد شورای عالی، می‌گوید در راس نهادی که اشخاص با نفوذ و شناخته شده حضور داشته باشند، تلاش‌های‌شان نتیجه بخش می‌شود. آقای قاسمیار با اشاره به اعضای مطرح شورای عالی صلح، پذیرفت که بیشتر اعضای این شورا سابقه جنگیدن را دارند، اما تاکید کرد کسانی‌که در جنگ بوده‌اند باید صلح کنند.شورای عالی صلح در سال ۲۰۱۰ میلادی به‌منظور پیش‌برد تلاش‌های صلح در نتیجه فیصله یک لویه‌جرگه ایجاد شد. آن طوری‌که برخی از آگاهان می‌گویند این شورا از زمان آغاز به کارش تاکنون هیچ دست‌آوردی نداشته است. با شدت گرفتن دو باره تلاش‌ها برای آغاز مذاکرات صلح، شورای عالی صلح در حاشیه قرار گرفته و تاکنون در پیش‌برد تلاش‌های جدید نقشی نداشته است.

 

 

---

This email has been checked for viruses by Avast antivirus software. www.avast.com