آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Monday, March 13, 2017

نرگس نهان: سـرطان درد است نـه مرگ

سهیلا و داع خاموش                                                                                              
نرگس نهان را در دفتر کارش پیدا کردم. وی در حالی که دستمالی به سرش بسته و چادر طلایی‌رنگی را روی آن کشیده بود.با جدیت تمام مصروف رسیدگی  کارهایش بود.                                                                                                                                   

 موهای نورسش که از زیر چادرش بیرون زده، ابروها و مژه‌هایش که به تازگی سر رسیده و نمو کرده‌اند، همه نشان می‌دهد که وی بیماری سختی را پشت سر گذاشته است.
نرگس نهان را بانویی یافتم، هدف‌مند با عزم راسخ، پرتلاش و کارکن. به حدی که حتا سرطان نتوانست با همه قوتش وی را از پا دربیاورد، یا از کار باز دارد.
وی که در حال حاضر
۳۶ سال دارد، در سمت ریاست واحد انسجام و پالیسی ریاست‌جمهوری کار می‌کند، به گفته‌ی خودش فعالیت‌ها و پیشینه خوب کاری‌ای که در گذشته در حکومت داشته است، ‌توانسته، سهم خوبی در حکومت فعلی داشته باشد.
گذشته کاری خانم نهان در ساحه انکشاف و اصلاحات اداری و به اصلاحات مالی در حکومت افغانستان بر می‌گردد. وی کارش را در دوایر دولتی از ریاست خزاین وزارت مالیه آغاز کرده و در این بخش اصلاحات زیاد و بنیادینی را به وجود آورده است و حتا در غیاب معین این بخش، وی سرپرستی کار‌های وی را به عهده می‌گرفته است.
وی در جریان دو سالی که در وزارت مالیه کار کرده است، یک سیستم عایداتی بنیادی را پایه‌ریزی کرده که به گفته خودش تا کنون اقتصاد کشور روی آن می‌چرخد.
به گفته خودش، خانم نهان ضمن کار در وزارت مالیه، به حیث معاون پوهنتون کابل، وزارت‌های معارف و تحصیلات نیز کارهای خوب و بنیادی را انجام داده است.
او به حدی در انجام کارهایش جدی است که حتا بیماری سرطان نیز نتوانست او را از تلاش و فعالیت باز دارد. او خانمی است که با روحیه عالی توانسته است با بیماری سرطان مبارزه کند و این بیماری را از پا در آورد و در نتیجه سلامتی خود را باز یابد.
این که نرگس نهان کیست و چگونه با بیماری سرطان مبارزه کرده است، اولین پرسش را از او، این گونه آغاز می‌کنیم.
۸صبح: چه وقت به بیماری سرطان مبتلا شدید؟
نرگس نهان: نظر به فعالیت‌های خوب و مؤثری که در گذشته کرده بودم، اکنون به صفت رییس واحد انسجام و پالیسی ریاست‌جمهوری گماشته شدم. هنوز شش ماه از کارم که خیلی‌ها هم خوب پیش می‌رفت، نگذشته بود که بیماری سرطان ثدیه، گریبان‌گیرم شد و جهت تداوی اول به هندوستان و سپس راهی آلمان شدم.
۸صبح: چه وقت و چگونه متوجه شدید که به بیماری سرطان مبتلا شده‌اید؟
نرگس نهان: سال گذشته متوجه شدم که غده‌ای در یکی از پستان‌هایم در حال نمو است، ‌بعد بدون این که خانواده و یا دوستانم را بگویم، چون نمی‌خواستم پریشان‌شان بسازم، راهی کشور هندوستان شدم. سرطان علایم زیادی دارد. نه دردی را حس می‌کردم و نه وزن باخته بودم. باید به یاد داشت که چِک‌کردن وجود توسط خود خانم‌ها خیلی در تشخیص و درمان کمک می‌کند.
۸صبح: زمانی که شندید که دچار بیماری سرطان استید،‌ همان دم چه احساس کردید، ‌آیا تمام پلان‌های کاری‌ای که در ذهن داشتید و از قبل طرح کرده بودید، ‌از هم نپاشید؟
نرگس نهان: در هندوستان زمانی که چک عمومی کردم،‌ آنان برایم به صراحت گفتند که مبتلا به سرطان ثدیه هستم و باید آماده پذیرش این نوع بیماری باشم. شنیدن این که سرطان دارم از زبان داکتر واقعاً شاک عجیب و غریبی دیدم. وقتی داکتر موجودیت چنین بیماری را اطلاع می‌دهد، واقعاً مشکل است و همان دم مرگ در مقابل آدم ایستاد می‌شود. بیماری‌ام را از خانواده پنهان کردم، در ظرف سه هفته تا زمانی که تشخیص صورت گرفت و موقعیت غده سرطانی تثبیت گردید و یا این که معلوم شد که آیا قابل تداوی است یا خیر، واقعاً بسیار به مشکل گذشت. در این مدت صد‌ها سوال این که چطور به این بیماری مبتلا شدم، چرا مبتلا شدم، غده در کجا موقعیت دارد، همه سوال‌ها برطرف می‌شود و تنها یک سوال ذهن را اشغال می‌کند و آن این که آیا در جا‌های دیگر سرایت کرده است یا خیر… سپس با یک تصمیم جدی، حاضر به عمل شدم و دو روز بعد از عمل به کابل برگشتم و به کارم ادامه دادم.
۸صبح: با وجودی که می‌دانستید که به بیماری سرطان مبتلا شده‌اید، ‌آیا هنوز هم می‌خواستید با این وضعیت کار کنید؟
نرگس نهان: بلی، همان زمانی که از داکتر شنیدم که مبتلا به سرطان هستم، با خود تعهد کردم که تا هر زمانی که زنده استم، باید به کارم ادامه بدهم و کارهای جدی‌‌تری را آغاز کنم. سه هفته در کابل باقی ماندم و تا این که نتیجه از هندوستان رسید و گفت که باید درمان کیموتراپی را آغاز کنم. اما من قناعت نمی‌کردم، دوستانم هرقدر برایم می‌گفتند که در جریان تداوی ضعیف می‌شوم، باید به جرمنی بروم، من برای‌شان می‌گفتم، ‌آن قدر سخت هم که شما فکر می‌کنید، ‌نیست. آنان تأکید به این داشتند که موهایم، مژه‌هایم و ابروهایم کاملاً خواهند رفت و با چنین وضعیت چگونه کار خواهم کرد. بعد به اثر تأکید دوستانم جهت تداوی راهی جرمنی شدم.
۸صبح: در جریان تداوی که عملیه کیموتراپی هم مشکل است و انسان را ناتوان می‌سازد، هنوز هم در فکر به وجود آوردن اصلاحات در حکومت بودید؟
نرگس نهان: بیماری سرطان احساس وطن‌پرستی و انرژی کارم را زیادتر کرد. قبل از آن ترس از این داشتم که من یک دختر استم و ضمن کار باید متوجه آینده‌ام نیز باشم، ولی با مبتلاشدن به این بیماری و شاکی که دیدم، متوجه شدم که زندگی بسیار کوتاه است و همیشه مطابق به فرمولی که ما فکر می‌کنیم که جامعه برای ما تعیین کرده، مطابق همان فرمول ضرور نیست که پیش برود. هر انسانی که به دنیا می‌آید، ‌با فرمول خاص به دنیا می‌آید، حداقل همان لحظه احساس کردم که خداوند مرا به خاطر کار های بزرگ‌تری به این دنیا روان کرده است.
۸صبح: در جرمنی چه روحیه داشتید و با سرطان چگونه مبارزه می‌کردید؟
نرگس نهان: روز‌های اول تداوی واقعاً مشکل بود و با گرفتن دواها خیلی ضعیف شدم به حدی که هشت کیلو وزنم را باختم، اما با آن هم من یک راه را برای مبارزه با سرطان برگزیدم و آن این که بیشتر متوجه خوراکم باشم. روحیه خوب خود را حفظ کردم، دوستانم را ملاقات می‌کردم، هم‌چنان ‌دوستان جدیدی پیدا کردم. تفریح می‌کردم و حتا به خود تلقین کردم که بیشتر به تفریح آمده‌ام تا به درمان. از لحاظ روانی واقعاً خودم را تقویت کردم. زمانی که به کابل بر می‌گشتم دوستانم تصور کرده بودند که با یک نرگس ضعیف، ناتوان و وزن‌باخته روبه‌رو خواهند شد،‌ ولی زمانی که مرا این گونه قوی پیدا کردند، اصلاً تصور نمی‌کردند که مبتلا به سرطان بوده باشم.
۸صبح: در جریان درمان، روزی که اولین تار موی‌تان ریخت، چه احساسی داشتید؟
نرگس نهان: هیچ یادم نمی‌رود، هفته دوم تداوی‌ام بود و روز شنبه زمانی که از خواب بیدار شدم،‌ موج موهایم را دیدم که روی بالشم باقی مانده‌اند، ‌قبل از این که متأثر شوم، رفتم به حمام و شاور گرفتم، در آن‌جا نیز موهای زیادی از سرم رفتند، ولی من از قبل آمادگی این روز را گرفته بودم. بعد به آرایشگاه رفته و همه‌ی موهایم را تراش کردم. چون می‌دانستم که این‌ها پایدار نیستند و به زودی همه‌شان خواهند رفت. ناخن‌های دستم همه سیاه شدند و ناخن‌های پاهایم نیز دانه دانه در حال افتادن بودند، با این وضعیت، در اول کمی متأثر شدم، ‌اما بعد این عقیده که هر چیزی را که داریم آن را خداوند برای ما داده است و خداوند آن را از ما می‌گیرد، تن دادم. با همین عقیده با رفتن موها، ‌ابرو و مژه‌هایم قناعت کردم. این را خوب می‌دانستم که تداوی نتیجه مثبت خواهد داد، ولی این را نمی‌دانستم که بعد از تداوی که خیلی خسته و ضعیف خواهم شد، چگونه نرگسی خواهم بود. همه‌چیز را گذشتاندم، حال هم مو دارم، ‌هم ناخن، مژه و ابروهایم نیز بهتر و خوب‌تر بیرون شده‌اند.
۸صبح: زمانی که دوره‌ی درمان‌تان تمام شد و سلامتی‌تان را بازیافتید، با چه روحیه‌ای و با چه تصمیمی به کابل برگشتید؟
نرگس نهان: با روحیه‌ی این برگشتم که هنوز هم می‌خواهم خدمت کنم. قبل از بیماری اگر درصدی انرژی‌ام را وقف کارهای کوچک می‌کردم، ولی حال می‌خواهم تمام انرژی‌ام را در راستای خدمت به کشور و مردم به مصرف برسانم.
۸صبح: برنامه‌های بعدی تان به خاطر اصلاحات در حکومت چیست؟
نرگس نهان: می‌خواهم یک سلسله اصلاحات در حکومت به میان بیاید. تعهدم در بخش منسجم‌ساختن زنان بسیار بلند است، کارکردن با نسلی که مطرح‌اند، ولی ناامید استند. باید در قسمت اعتماد‌سازی آنان کار صورت گیرد. در ضمن باید در راستای برچیدن تعصب کار کنم، در طویل‌المدت می‌خواهم سیاست غلط برخی از افراد را به چالش بکشم تا همه بدانند که آیا حکومت‌داری همین است که مردم را توته و پارچه کرد؟ این سیاست غلط وقتی تغییرپذیر است که یک نسل قربانی بدهد.
۸صبح: آیا روزی فکر می‌کردید که دست به کار‌های بزرگ بزنید و اصلاحات بنیادی را در کشور به وجود بیاورید؟
نرگس نهان: اصلاً تصور این را که روزی بتوانم به فردی مبدل شوم که کارهای بزرگی را انجام بدهد، ‌نکرده بودم، ولی همیشه یک هدف را تعقیب می‌کردم و آن این که من باید دست به کار‌های مهم و ارزنده‌ای بزنم. عقیده به کار خود داشتم. با وجودی که در جریان کار یک سلسله فشار‌های کاری و فشار‌ها از سوی افراد سودجو بر من وارد می‌شد، ‌اما مبارزه می‌کردم. همیشه از خداوند می‌خواستم که مرا از عدالت و صداقت هیچ وقت مأیوس نسازد. چون این دو چیز نقطه‌ی قوتم بود. بعد‌ها اما زمانی که حکومت قبلی روحیه‌ی اصلاحاتی‌اش را از دست داد، از کار در دولت دست کشیدم و موسسه‌ای را به نام «برابری برای صلح و دموکراسی» ایجاد کردم و بیشترین فعالیت‌هایم را در عرصه دادخواهی و آگاهی‌دهی را برای زنان آغاز کردم.
۸صبح: آیا گاهی معتقد به شهرت بوده و هستید؟
نرگس نهان: شهرتی که همراه با یک پوزیشن بیاید، من عقیده ندارم، ‌ولی شهرت به این که خدمت می‌کند، ‌دل‌سوز مردم باشد، صداقت می‌کند، اگر مردم به این شهرت بشناسند، خیلی خوش دارم.
۸صبح: برنامه‌های فعلی‌تان در حکومت وحدت ملی چه است؟
نرگس نهان: در حال حاضر در عرصه ملکی‌سازی وزارت داخله، همکاری با وزارت معارف، برنامه ملی «مبایل مونی» ( استفاده از تلیفون به خاطر توزیع معاشات)، در بخش مبارزه با فساد در اداره‌ها، کار روی چهاربرنامه بزرگ برای زنان و مواردی دیگر، کارهایی‌اند که در حال حاضر تلاش روی‌شان جریان دارد که باید صورت بگیرند.
۸صبح:آیا در افغانستان بیماری سرطان ثدیه تشخیص و تداوی می‌شود؟
نرگس نهان: تداوی در این جا بسیار خوب است. یکی از خانم‌ها به نام شینکی کروخیل که از بیماری پیش‌رفته‌ی سرطان ثدیه رنج می‌برد و بعد از تداوی شفا پیدا کرد،‌ یک نهاد مبارزه با سرطان را ایجاد کرده است. در ضمن یک بخش شفاخانه جمهوریت را برای تداوی سرطان اختصاص داده‌اند. ضمن آگاهی‌دهی، زمینه‌ی تداوی نیز فراهم شده است.
۸صبح: به کسانی که مبتلا به بیماری سرطان‌اند و یا مبتلا می‌شوند، پیام‌تان چیست؟
نرگس نهان: درد یک چیز است و مرگ چیزی دیگر است. وقتی یک درد هر قدر هم که شدید باشد، نمی‌تواند سبب مرگ شود. سرطان یک درد است و اگر روحیه‌ی قوی باشد، ‌سبب مرگ شده نمی‌تواند. اگر روحیه خود را از دست بدهیم، هیچ امکان ندارد که با سرطان مبارزه کرد. خود بیماری سرطان و تداوی سرطان عادی و آسان نیست. باید بیماران سرطان روحیه قوی داشته باشند. چون بعد از تداوی سرطان یک زندگی ‌نو، فکر نو، موی نو، مژه‌ی نو، ناخن نو و خلاصه همه‌چیز نو است و خودم هم یک نرگس نو با افکار نو و زندگی نو در اجتماع داخل شده‌ام. شاید در زندگی گذشته‌ام یک سلسله کمی‌ها و کاستی‌هایی وجود داشت که در همین یک سال فرصت آن مساعد شد تا یک زندگی نو، ماموریت نو و با هدف نو برایم فراهم شود. من از این بابت خیلی خوش‌حالم.
پیامم به خانم‌ها این است که همیشه خود را خودشان چک بکنند و در صورت مشاهده‌ی اندک‌ترین تغییرات، نزد داکتر مراجعه کرده و اقدام به تداوی کنند. هر موضوعی که ما را از حالت عادی و سیستم نورمال بیرون می‌کند، ‌ باید علت آن را جست‌وجو و درمان آن کنند
.
 
 
 
 
 



Avast logo
This email has been checked for viruses by Avast antivirus software.
www.avast.com

No comments: