The voice of Afghanistan women: چگونه دختری از بیرجند، مدعی مدال در ریودوژانیرو شد

کلاس دوم راهنمایی در شهرستان بیرجند، وقتی اعلان مسابقات تیراندازی را روی دیوار مدرسه دید تصمیم گرفت شرکت کند.

ناگهان خودش را قهرمان استان دید و سپس قهرمان دانش آموزان کشور.

مادرش مربی تیراندازی بود و چه بهانه‌ای بهتر از این برای فعالیت مستمر. او پس از شرکت در مسابقات آزاد تیراندازی در ورزشگاه آزادی، از سال ۸۹ به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت شد.

اولین دفعه‌ای که خارج از کشور شلیک کرد، رقابت‌های قهرمانی آسیا در چین بود و کسب نشان طلا. پدرش درباره مشکلات این پیشرفت سریع، به ایسنا گفت: "هیچ حمایتی از طرف مسئولان انجام نشد و تمام هزینه‌ها به عهده خانواده بود. ۲۲ میلیون تومان برای اسلحه، هشت میلیون تومان برای لباس و سه میلیون برای هر جفت کفش." به این‌ها اضافه کنید هزینه‌ رفت و آمد مکرر نجمه از تهران به بیرجند را.

لیگ می‌تواند بخشی از هزینه‌های ورزشکاران را تامین کند اما نجمه می‌گوید وقتی عملکرد تیراندازی در بخش بانوان بهتر بوده، نمی‌دانم چرا در لیگ آقایان مبلغ قراردادها بالاتر است.

نجمه برای درخشش در المپیک نوجوانان آماده بود اما تفنگش آنجا دیر به دستش رسید و به عنوانی بهتر از چهارمی دست نیافت. یک هفته در نانجینگ بود اما در عمل بیکار و بی تمرین؛ چون خطوط هواپیمایی قطر مانع از ارسال به موقع سلاح‌ها شده بود. سارا هورنانگ از سوییس قهرمان المپیک نوجوانان شد و نجمه چهارم. همین اتفاق در گرانادا و مسابقات قهرمانی جهان هم تکرار شد.

سارا هورنانگ که ۵۰ روز بزرگتر از نجمه است، به قهرمانی رسید و رقیب ایرانی‌اش در رده چهارم ایستاد. دوئل بعدی در ریودوژانیرو برپا خواهد شد.

نجمه در بازیهای یونیورسیاد به میزبانی کره جنوبی موفق شد نخستین مدال طلای کاروان ورزش ایران را کسب کند. اوج درخشش او نیز بازیهای آسیایی اینچئون بود که نشان زرین را به گردن آویخت.

در حالی که به عنوان عضو تیم ملی جوانان قرار نبود به بازیهای آسیایی اعزام شود اما به لاسلو سوچک، مربی تیم ملی ایران، گفت حاضرم به عنوان نفر ذخیره بروم: "راضی بودم حتی با هزینه شخصی اعزام شوم اما برایم مسابقه انتخابی گذاشتند و من هم به ترکیب اصلی رسیدم."

پاداش نشان طلا در بازیهای آسیایی برای مردان و زنان ایرانی ۱۵۰ سکه طلا بود. او می‌گوید: "برای نقره تیمی هم قرار بود ۳۰ سکه بگیریم اما فقط یک و نیم سکه گرفتم. مسئولان برای مدال تیمی ارزشی قائل نشدند. قول می‌دهند اما عمل نمی‌کنند." پس از ناکامی در رقابتهای گزینشی المپیک ۲۰۱۶ به میزبانی کره جنوبی، به دلیل آنچه مشکلات مالی فدراسیون عنوان شده بود، سفر این تیم به جام جهانی آمریکا لغو شد.

نجمه معتقد بود نرفتن به آمریکا به زیان تیم ایران بوده، زیرا سطح جام جهانی پایین بود و تیراندازانی که آن‌جا سهمیه گرفتند، با رکوردهای پایین به ریو رسیدند.

مجموعه مسابقات کسب سهمیه رو به پایان بود و دختران تیرانداز ایرانی نمی‌خواستند رویای حضور در دهکده بازیها را نقش بر آب ببینند. جام جهانی در آذربایجان، آخرین فرصت بود؛ جایی که نجمه توانست سهمیه بگیرد.

او هنگام برگزاری المپیک ۲۰ ساله خواهد بود، از جوان‌ترین اعضای کاروان ایران. جالب اینکه مسن‌ترین عضو کاروان نیز رقیب او در تفنگ بادی ۱۰ متر است: الهه احمدی ۳۳ ساله.

نجمه می‌گوید: "از همان سال ۸۸ که تیراندازی را شروع کردم، الهه الگوی من بود. عکس‌هایش در بازیهای آسیایی را روی دیوار اتاقم زده بودم. از ابتدا او را دوست داشتم. حتی حالا که رقیبیم از او الگوبرداری می‌کنم. هم به لحاظ اخلاقی و هم در تیراندازی چیزهای زیادی به من یاد داد."

بسیاری از رشته‌های المپیکی و ورزشکارانی که سهمیه گرفته‌اند از وزارت ورزش ناراضی هستند اما نجمه می‌گوید: "گودرزی وزیر ورزش و هاشمی رییس کمیته المپیک، من را با عنوان دخترم خطاب می کنند و بارها جلوی مسئولان گفته‌اند که نجمه دختر ماست. آن‌ها همیشه به من لطف داشته اند و این صحبتها برای من روحیه بخش است."

نجمه خدمتی معتقد است از لحاظ تکنیک مشکلی ندارد. او تنها تفاوتی که بین خود و رقبایش احساس کرده، شرایط روانی است. حتی برپایی اردوهای خارجی را هم ضروری نمی‌داند، به شرط اینکه مهمات کافی برای تمرینات در اختیار داشته باشند. زیرا اغلب اردوها را فقط برای تامین فشنگ می‌روند.

طی این سالها و در مسیر صعود به ریو، اتفاقاتی افتاده که باعث آسیب روحی‌اش شده. مثلاً در اردوی تیم ملی، الهام هاشمی به عنوان مربی رابط کلامی‌اش با لاسلو سوچک بود. از منظر مسائل روحی و فنی نیز الهام را تکیه‌گاه خود می‌دانست: "شبی که در اینچئون قهرمان شدم الهام گفت باید برای مربیگری به سنگاپور برود. خیلی بهم ریختم و بعد از بازیهای آسیایی به شدت افت کردم. حدود دو ماه نمی‌توانستم تمرین کنم."

دوری از الهام باعث شد ناگزیر زبان انگلیسی‌اش را تقویت کند و حالا بهتر از گذشته با سرمربی مجارستانی تیم ملی ارتباط می‌گیرد. او درباره سوچک گفت: "خیلی برای ما زحمت می‌کشد. یک پایش در فدراسیون است و پای دیگر در تمرین. خیلی از مشکلات ما را حل کرده و به خاطر ما همیشه حرص می‌خورد. اگر تلاش‌های لاسلو نبود خیلی از اردوها و مسابقات را نمی‌رفتیم."

از جمله رفتارهای دلسوزانه لاسلو سوچک در تعهدش به تیم ملی ایران، جمع‌آوری فشنگ در اردوها و مسابقات خارجی است. برخی تیراندازان خارجی بر حسب قوانین کشورشان نمی‌توانند مهمات باقی مانده را برگردانند. لاسلو این فشنگ‌ها را برای تمرین شاگردانش در ایران جمع آوری می‌کند.

نجمه درباره معضل کمبود گلوله به ایسنا گفت: "رقبای ما باورشان نمی‌شود مشکل فشنگ داریم. رییس فدراسیون هندوستان در بازیهای یونیورسیاد گفت شما با گفتن این حرف‌ها می‌خواهید خیال حریفان را آسوده کنید که کمتر تمرین کنند."

درخشش نجمه در رویدادهای جهانی و قاره‌ای باعث شد شب تولدش یک سلاح از شرکت آلمانی والتر، هدیه بگیرد. او در این باره می‌گوید: "برای شرکت‌ها مهم است که با سلاح آنها مدال بگیری؛ خود من هم دائماً سلاح تیراندازان مدال آور را چک می‌کنم." نجمه خدمتی تجربه حضور در المپیک نوجوانان، بازیهای آسیایی و بازیهای یونیورسیاد را دارد که مسابقات بزرگی هستند و در قالب المپیکی برگزار می‌شوند. اما درباره المپیک تابستانی می‌گوید: "وقتی اسم المپیک می‌آید ذوق می‌کنم."

با وجود الهه احمدی و نجمه خدمتی، دو رقیب و رفیق در تیم ملی و ماده ۱۰ متر تفنگ بادی، ورزش ایران به کسب نخستین مدال توسط دخترانش در تاریخ المپیک‌ها دل بسته.