آوای زنان افغانستان

آوای زنان افغانستان

Saturday, March 21, 2015

مصالحه با مخالفین چطور

احمد سعیدی
اگر رهبری حکومت وحدت ملی با وعده های مقامات پاکستانی بخاطر پروسه  صلح در افغانستان باور مند است بهتر است هرچه زود تر این حکومت طرح را بخاطر تفاهم و مذاکره با مخالفین ارایه نماید، در ضمن به همکاری حکومت پاکستان از مخالفین دولت افغانستان تقاضا بعمل آید تا آنها نیز دیدگاه خود را در مورد مصالحه و مذاکره  اعلان نمایند،
 
 
نه تنها مصالحه در افغانستان برای همه  افغانان وجامعه جهانی که در افغانستان حضور دارند امر حیاتی شمرده می شود. بلکه برای کشور های منطقه و فرا منطقه نیز ختم جنگ در افغانستان یک ضرورت انکار ناپذیر پنداشته می شود
ضرورت مصالحه
هدف پروگرام صلح در جمهوری اسلامی افغانستان واضیح است مردم  ما میخواهند جنگ قطع شود. وطی سه دهه یی که جنگ در کشور ما ادامه دارد خساراتی انگفتی به ملت ما وارد گردیده است. انسانها کشته می شوند بر تعداد چادر های سیاه زنان ومادران ما هر روز افزوده میشود وتاریخ ما زجر آلود وخونین تر میگردد. نسل کنونی افغانها از این جنگ، جنگ مشکل تری را ندیده بودند، هر روز که میگذرد سر نوشت همه انسانها ومردم ما را این جنگ به مخاطره می اندازد، خوبترین استعداد ها  را به خاک وخون میکشاند ثروت های ملی را به آب می اندازد اطفال را از رفتن به مکتب محروم می سازند چگونه ذهنیت نسلها را مسموم میکند، چگونه انسانها را از اعتقاد وامید محروم می نماید، چقدر خانوار ها را ورشکست میسازد ما وجامعة جهانی که در افغانستان حضور دارند بهای بزرگی را برای جنگ میپردازیم در واقع اگر بگوئیم ما مجبوریم از هر دو افغانی یا دو دالری که بما کمک می شود یا از مالیات خود بدست می آوریم اضافه تر از نیمی آن را مصرف جنگ می سازیم. جنگ ونظامی گری مصارف زیادی ضرورت دارد غیر از ویرانگری دیگر هیچ تحفه ندارد با این مصارف هنگفتی که در راه جنگ در افغانستان به مصرف می رسد بجای این مصارف میتوان چندین هزار مکتب وشفا خانه ساخت یا چند هزار فابریکه اعمار نمود ویا جلو ده ها بیماری کشنده را گرفت، ما معتقد یم که اجتناب از جنگ وبرادر کشی وخون ریزی ممکن است جنگ راه حلی تضاد های سیاسی نیست ما باید بطور قطع مخالف آن دیدگاهها باشیم، که اعمال جنگ وقهر سازمان یافته را جز ارکانیک سیاست میدانند، جاییکه میتوان باب مذاکره ومفاهمه را گشود در آنجا باید به دروازه های جنگ قفل زد، نیاز کشور ما که در آن طی سه دهه جنگ دهها وصد ها هزار انسان تلف وزخمی ومعیوب گردیده وخساراتی هنگفتی به اقتصاد وفرهنگ ومردم ما وارد شده است. چنین است:
ما باید به صراحت خاطر نشان بسازیم که زادگاه ما نباید بعد از این به قبرستان فرزندان آن مبدل شود. جنگ برای چه؟ کی ثمرات این جنگ را بر میچیند عقل وخرد وجدان انسانی حکم میکند که بجنگ وبه سفیر گلوله ها باید پایان داد، در قرآن کریم آمده است که والصلح الخیر ترجمه: صلح بهتر است . حکومت وحدت ملی مکلف است  اصول واهداف مش مصالحه را بر مبانی ساده وقابل فهم برای همه ترتیب یعنی قطع آتش ( امتناع از مبارزة مسلحانه وخونریزی برای حل مسایل امروز وفردای کشور تأمین نماینده گی عادلانة نیرو ها در ساختار سیاسی وزنده گی اقتصادی عدم تعقیب افراد بخاطر فعالیت های سیاسی قبلی حفظ وتقویت عنعنات اسلام بمنظور تأمین صلح وامنیت رشد بعدی دستاورد های که طی سیزده سال گذشته حاصل گردیده حکومت باید بتواند حل سیاسی این مسئله را از طریق مصالحه ملی صرف به شکل کمپلکس مطرح نماید وهمزمان در استقامت های داخلی وخارجی پیشگام شود.
مصالحه با کی ؟
تا هنوز اکثریت مردم افغانستان نمیدانند  که مصالحه با کی در کجا چطور در بدل چه؟ قیمتی انجام می شود. حکومت مکلفیت دارد تا به این سوالات جواب ارایه نماید ،درست است که امروز در کشور ما امید هر طبقه هر قشر وهر فرد وطندوست افغان درین حقیقت تجلی میابد که به نفاق وخانه جنگی واین جنگهای تحمیلی باید خاتمه داده شود از این روست که ما برای هر نیروی وطندوست پیشنهاد مصالحه مینمائیم بهتر است حکومت هرچه زود تر اعلان کند مصالحه با تمام افغانها چه در داخل وچه در خارج صرف نظر از اختلافات خصومت ها وآزرده گی های گذشته باید مطرح باشد. حکومت باید واضح به مردم بگوید ما میخواهیم با گروپ های مصلح مخالف هم گروپ های فعال وهم گروپ های در حالت پاسیف وبی طرفی با نیرو های سیاسی اپوزیسیون که حاضر به سازش با قدرت مردم اند با شخصیت های برجسته رژیم های گذشته وهمچنان احزاب راست وحتی چپ وگروپها ودست های تحریک طالبان که متمایل باشند مش مستقلی را تعقیب نمایند با احزاب وگروپها وفریکسون های سیاسی مصالحه وگفتگو نمائیم همچنان سران قبایل، سران قبایل وشخصیت های با اعتبار محلی را در مناطق قبایل وهمچنان در آن طرف خط نام نهاد دیورند به مصالحه دعوت میکنیم ما همه افغانهای خارج از کشور را به عودت ومصالحه برادرانه فرا بخوانیم ما گروپ های میانه رو وتند رو را عاری از هر نوع گونه تنگ نظری سیاسی وتمایل به مشروط ساختن مصالحه وادار نسازیم بلکه با تفاهم ودیالوگ باور داریم کسانیکه علاقه مند باشند وخود را برای تحقق وایجاد حکومت وحدت ملی آماده سازند حکومت وحدت ملی میتواند در ترکیب درست وارد سحنه عمل گردد:
اتخاذ تدابیر لازم:
مشوره من بخاطر مصالحه در برگیرنده ای نکات ذیل است. پیشبرد مش مصالحه ملی در عرصه های داخلی وخارجی به شکل کمپلکس آن دارای جوانب سیاسی، اجتماعی، اقتصادی وبین المللی است در قدم اول ما ضرورت به اجماع ملی داریم بعداً به اجماع منطقوی و فرا منطقوی نیز داریم، حکومت افغانستان باید تدابیر سیاسی را برای تحقق مصالحه ملی پیشبینی کند این تدابیر به نظر ما مشخص بوده وخصلت عملی دارد وامکانات تحقق مصالحه را در کشور میتواند مساعد سازد از دیدگاه ما نقاط عمده وبرجسته عبارت اند:
الف: اعلام آتش بس از طرف دولت جمهوری اسلامی افغانستان وقوت های بین المللی در افغانستان طوریکه عملیات محاربوی را متوقف ساخته وقطع آتش را آغاز گر شود مجموعه تدابیر به آتش بس ومتارکه در صورت موضوع مثبت جانب مقابل تا مدت چهار الی پنج ماه باید ادامه پیدا کند این مهلت در صورت رعایت طرف مقابل میتواند تمدید گردد. وآهسته آهسته به آتش بس دایمی ونیل به صلح پایه دار مبدل گردد.
ب: ایجاد ارگانهای مصالحه یعنی کمیسیون های فوق العاده از قریه تا ولایت و کمیسون عالی فوق العاده مصالحه در افغانستان که اینها همه دارای صلاحیت های لازم برای تطبیق پروسه مصالحه ملی وفرا خوان جرگه های صلح باشند.
ج: ایجاد زون های صلح در کشور ،  که باشنده گان آن از امتیازات مشخص دولتی مانند حق ایجاد ارگانهای محلی روز های خاص دعوت ها وتضمین امنیت وعقد موافقت نامه با گروپهای مخالف که آماده مصالحه اند داشته باشند.
د: تامین شرایط دیدار ها ومردم با ارگانهای دولتی گشت وگذار در ساحه حاکمیت دولت که مخالفین هیچ نوع تشویشی احساس نکنند همچنان توسعة باز سازی وایجاد مراکز توزیع اموال مورد نیاز اولیه مراکز صحی ومشوره های طبی وغیره.
ذ: اعلام عفو محبوسین که صادقانه از اعمال گذشته خود علیه دولت دست برداشته وپشیمان شده باشند.
ط: تدابیر سیاسی بخاطر تحقق مصالحه ملی درکشور با ایجاد شرایط لازم برای نظر خواهی عمومی مردم روی طرح قانون اساسی جدیدی با در نظرداشت اینکه طرفهای مخالف نیز بتوانند پیشنهادات خویش رادر زمینه ارایه دارند، تا تکمیل گردد. اندیشه مصالحه باید طور تدوین گردد که موقف جمهوری اسلامی افغانستان را یک کشورمستقل غیر منسلک وبی طرف تضمین کنند واین امر بتواند با نظریات طرف مقابل نیز تطابق پیدا کند در اینجا نقش مهم در مصالحه با اقوام وقبایل وسران قوم زیاد تر تعلق میگیرد بخصوص سران قبایل میتوانند در جهت ستر سرحدات با پاکستان به ما یاری برسانند شرایط واقعی برای دیالوگ یک امر ضروری است باید بدانیم که دنیا امروز حوادث افغانستان را زیر عینک زره بین دارند وموفقیت در مصالحه میتواند مارا از این آزمون سر فراز بدر آورد. باور ما این است که تعداد زیادی از مخالفین اگر باور مند شوند که ما میتوانیم سهم عادلانة در امور سیاسی واجتماعی عهده دار شویم مشکلی پیشروی ما هم از طرف نیرو های داخلی وهم از طرف نیرو های خارجی ایجاد نمی گردد، به مصالحه ما باور مند میشوند تضمین عدم تعقیب همه عفو سراسری به استثنای موارد خاص بخصوص کسانی که در لست سیاه نباشند. حفظ وتوسعه عنعنات تاریخی ملی وفرهنگی کشور ما وغیره یکی پی دیگری میتواند ما را زیاد تر کمک کند نیرو های بین المللی وقوت های حاکمیت موجود در قدم اول باید معتقد به مصالحه وآشتی ملی گردند، و یک اندیشه ویک هدف گام بردارند میتوان دستآورد های بزرگتری را به میان آورد از دیدگاه ما معضله افغانستان هیچ گاه وهیچ وقت ازطریق جنگ حل وفصل شده نمی تواند مصالحه وآشتی ملی یگانه انترنیتیفی جاری در شرایط موجود بوده میتواند در غیر آن جنگ زور گوئی هم برای افغانستان وهم برای جامعه جهانی نهایت زیان آور است طرح واستراتیژی خرد مندانه بخاطر صلح وآشتی ملی میتواند ما را به طرفی رهنمائی شود که فردای تابناکی را هم بما هم به نیرو های بین المللی ارمغان بیاورد خونریزی افغانها بخصوص جوانان رشیدی که در قوت های مسلح مصروف خدمت اند، که بخاطر تامین صلح، دیموکراسی وعدالت اجتماعی در افغانستان خدمت می کنند جایگاه مشخص خود را دارد . اگر ما خود طرح علمی و منطقی در مورد مصالحه نداشته باشیم تمام هست و بود این کشور را آگاهانه یا غیر آگاهانه به دامان پاکستانی ها بی اندازیم مذاکره و مصالحه با مخالفین هرگز نتایج مطلوبی را ببار نخواهد آورد.  
 
 
 
 



This email has been checked for viruses by Avast antivirus software.
www.avast.com

No comments: