: نمونه شعرمحترمه سعیده عنقا

 

ارسالی: احمد سعیدی

 نمونه شعر دختر گرانمایه محترم مولوی صاحب شراف الدین از ولسوالی تولک ولایت غور به تخلص (عنقا)

که واقعأ درآسمان شعر و ادب عقاب گونه پر گشوده همچو (مستوره)و(مهجوره)درکوچه باغهای دانش و فرهنگ با گامهای متین و استوار در حرکت است

 

 (عنقا)تمام علوم متداوله را همچون علم تفسیر ,حدیث,فقه,صرف,نحو,منطق,اصول وغیره را نزد پدر عزیز وغمخوار آزادمنش و علم دوست خود تحصیل نموده است

نمونه شعر محترمه (عنقا):

 

سـاقیـا خالـی مـده در دسـت مـن پیـمـانـه را          ورنـه بــر هـم میـزنــم هنـگامـه میـخـانـه را

قدسیـان دلـرا خـریـدار انـد از بهـر وصـال          ورنه با یک جـو نمی خـواهنـدایـن ویرانه را

سـوز آهـم گرشبـی از سینه ام بیـرون شـود           درشرارش غرق بیـنـی شمع وهم پروانـه را

لاله های سـرخ روزی خـاک راآتـش زننــد           خـونـدم از تـاریـخ ایـن افسـانـه مــردانـه را

اخگـر سـوزنـده ام در زیـر خاکستـر نهــان           با دمـت من زنده گردم سوزم این کاشانه را

ای نشا نت بی نشـان ای عاشقانت بی شمـار          آشنا را دوسـت داری چون کنـی بیگـانـه را

ای خوشا روزی ایازان را بشاهی بر کـننـد           کیست تا شاهان برد این حرف بی باکانه را

رمز هستی را چون من هرگز نمیداند کسی           حیـف کـس نشـنـیـد پیـغــام دل دیــوانـــه را

من غمترا همچو(عنقا)کردم اندر دل نهان

تا که نـامحـرم نـدانـد راز ایـن افسـانـه را