بی‌بی‌سی هشتم مارچ 2013
پس از روزها انتظار برای مصاحبه با زینت کرزی بانوی اول افغانستان سرانجام موفق شدیم که به قصر ریاست جمهوری افغانستان برویم.
دو نفر ما را به خانه زینت کرزی رهنمایی کردند، خانه کوچکی که تفاوت زیادی با خانه های مردم عادی افغانستان ندارد.
خیلی خوشحالم که شما را از نزدیک می‌بینم، خوش آمدید. من برای آینده افغانستان، شرایط فعلی برای تمام خانم‌های افغانستان و برای دختران افغانستان خیلی خوشبین هستم، به ویژه برای خانم‌ها و دختران جوانی که تحصیل می‌کنند، آنها آینده روشنی در پیش دارند.
از خود بگویید شما در چه شرایطی به مکتب/مدرسه و دانشگاه رفتید و در چه وضعیتی بزرگ شدید؟راستش، ما در شرایطی بزرگ شدیم که در افغانستان جنگ بود، در تمام مدتی که من مکتب و فاکولته/دانشکده را تمام کردم در افغانستان جنگ بود.
آیا برای خانواده تان مهم بود که دانشگاه را تمام کنید؟
بسیار زیاد، خانواده ما یک خانواده روشنفکر است. پدرم ۳۵ سال در بخش معارف افغانستان کار کرد، مادرم و تمام اعضای خانواده ما بسیار روشنفکر بودند و در خصوص آموزش دختر و پسر خود زیاد کوشش می‌کردند.
شما مدتی در پاکستان مهاجر شدید، از تجربه خود در مهاجرت بگویید.
دوری از وطن و مهاجرت در وطن دیگران و بیگانه‌ها سخت است، دعا می‌کنم که هیچ وقت مردم افغانستان بار دیگر محتاج کشور بیگانه‌ها نشوند که از وطن خود دور شوند.
دوری از وطن و مهاجرت در وطن دیگران و بیگانه‌ها سخت است، دعا می‌کنم که هیچ وقت مردم افغانستان بار دیگر محتاج کشور بیگانه‌ها نشوند که از وطن خود دور شوند.
"زندگی سخت" در ارگ
با توجه به این همه تدابیر شدید امنیتی، زندگی در ارگ چطور است؟
"در سیاست نه، (آقای کرزی) نه مشوره می‌کند و نه من نظر می‌دهم، اما در خصوص مواردی که به مسلک من ارتباط داشته باشد مثلا صحت، تعلیم و تربیه و موضوعات مربوط به خانم‌ها با من مشوره می‌کند و من هم نظر می‌دهم."
زینت کرزی
(با لبخند) بسیار سخت، بسیار سخت است.
سختی های این زندگی در چیست؟ آیا این که نمی توانید آزادانه بیرون بروید و خرید کنید؟
واضح است که همین طور است.
شما کدام زندگی را دوست دارید، داخل قصر یا بیرون قصر؟
بیرون قصر، چون در بیرون از قصر زندگی بسیار عادی و بسیار خوب و آرام است و من آنرا ترجیح می‌دهم.
به یاد می‌آورید که گاهی آقای کرزی برای شما هدیه گرفته باشد؟
(خنده) از وقتی که رئیس جمهوری شده برای من تحفه (کادو) نخریده اما پیش از این که رئیس جمهوری شود همیشه برای من تحفه می‌آورد، هم به سلیقه من و هم به سلیقه خودش.
آقای کرزی گاهی با شما در کارهای خانه کمک می‌کند؟
بله، اگر وقت داشته باشند، آنها آنقدر مصروف هستند که از ۸ صبح می‌روند تا ۸ شب، ۱۲ ساعت در دفتر می‌باشند.
شوهر شما گاهی فرصت می‌یابد که با شما و بچه ها در حیاط ارگ قدم بزند؟
او بسیار مصروف است، گهگاهی پیش می آید که در حیاط ارگ با هم قدم بزنیم.
ظاهر نشدن در رسانه ها
من امروز دختر قشنگ شما ملاله را دیدم، با توجه به اینکه در شرایط کنونی افغانستان گاهی برای دختران ارزش کمتر قایل می‌شوند آیا شده کسی به شما گفته باشد که اینبار اگر دختر است، انشالله بار بعدی پسر خواهد بود؟
بله (خنده) واضحا، شنیده‌ام اما شخصا برای من و پدرشان، پسر و دختر اصلا مطرح نیست. هر دو را هم پدرش دوست دارد و هم من.
نقش شما در امور اجتماعی ظاهرا کمرنگ است، فکر نمی‌کنید که می توانید به عنوان بانوی اول افغانستان برای سایر زنان افغان الگو باشید؟
افغانستان ۳۰ سال جنگ را پشت سر گذاشته و فرهنگ و عنعنات مردم افغانستان هنوز آماده نیست، من هیچگاهی در رسانه‌ها ظاهر نشدم و در سفرهای زیادی نبودم چون فکر می‌کنم که ما به وقت بیشتری نیاز داریم.
یعنی فکر می‌کنید که زنان افغانستان و به ویژه شما نمی‌توانید به راحتی فعالیت اجتماعی داشته باشید؟ چه چیزی مانع فعالیت های اجتماعی شما است، سنت یا نا امنی؟
هر دو، من فعالیت‌هایی دارم، با خانم ها در تماس هستم، با تمام خانم هایی که فکر می‌کنید و با آنها می بینم اما این کارم رسانه‌ای نیست و نمی‌خواهم که رسانه‌ای باشد.
اگر کسی می خواهد برای مردم و کشورش کاری کند می‌تواند آنرا بدون پوشش رسانه‌ای هم انجام دهد، مهم این است که آدم کار کند. من به عنوان بانوی اول افغانستان، وظیفه خود را تا جایی انجام داده‌ام.
آیا درست است که شوهر تان به دلایلی از جمله سنت های رایج در جامعه افغانستان برای شما اجازه کار در بیرون از خانه را نمی‌دهد؟
نه این درست نیست، همه می‌دانند که آقای کرزی روشنفکر و دانشمند است و من هم خانمی هستم که درس خوانده‌ام، چنین موضوعی نباید در اذهان عامه باشد که مثلا از خاطر افغانیت نباید چهره زن ها نمایان باشد اما باید آهسته آهسته قدم برداریم، با بسیار هوشیاری و به آهستگی باید پیش برویم چون هنوز به وقت نیاز داریم.
با سایر زنان چطور در ارتباط هستید، آیا گاهی به ولایات و ولسوالی‌ها برای بررسی وضعیت زنان سفر می‌کنید؟
سفر نکرده‌ام اما با خانم ها همیشه در ارتباط هستم، می‌آیند و آنها را از نزدیک می‌بینم، به ویژه با زنانی که فعال هستند همیشه در تماس هستم.
در گذشته بانوان اول افغانستان از جمله ملکه ثریا و ملکه حمیرا با شوهران خود به سفر های خارجی می رفتند، شما چرا نمی‌روید؟
شرایط فعلی افغانستان تا شرایط آن زمان که ملکه ثریا و ملکه حمیرا زندگی می‌کردند بسیار زیاد تفاوت دارد، یعنی اصلا قابل مقایسه نیست و به وقت نیاز است، خدا مهربان است و آهسته آهسته همه چیز دوباره به حالت اولی خود بر می‌گردد.
"آقای کرزی از وقتی که رئیس جمهوری شده برای من تحفه نیاورده اما پیش از این که رئیس جمهوری شود همیشه برای من تحفه می‌آورد."
زینت کرزی
شما زندگی خود را با زندگی بانوان اول جهان چطور مقایسه می‌کنید؟
شرایط افغانستان با شرایط دیگر دنیا؛ اروپا، آمریکا و سایر کشورهای آسیایی خیلی فرق می‌کند، به همین دلیل فکر می‌کنم که شرایط زندگی من با آنها باید فرق داشته باشد، چون شرایط فرق می‌کند.
آقای کرزی گاهی با شما در مورد مسایل دولتی مشورت می‌کند یا هیچ وقت به مشورت های شما گوش داده است؟
در سیاست نه، نه مشورت می‌کند و نه من نظر می‌دهم، اما در خصوص مواردی که به مسلک من ارتباط داشته باشد مثلا صحت، تعلیم و تربیه و موضوعات مربوط به خانم‌ها با من مشورت می‌کند و من هم نظر می‌دهم.
گاهی شده که تصمیم یا عملکرد رئیس جمهوری افغانستان برای شما قابل قبول نبوده باشد؟
من در تمام موارد از آقای کرزی راضی هستم در تمام امور، چون خدمتی که آقای کرزی در ده سال گذشته برای مردم انجام داده بی سابقه است، بیرق‌ما(پرچم) در تمام دنیا تا اروپا، آمریکا و تمام ممالک عربی و آسیایی به اهتزاز در آمد، وحدتی که برای مردم افغانستان آورد کلان دستاورد است.
مردمی که پارچه پارچه بود، همه یکجا شدند، مثلا ارگان‌های امنیتی ما از بیخ و بنیاد از بین رفته بود، معارف نبود، ببینید که معارف و تحصیلات عالی ماشاالله پیشرفت کرده است، تهداب گذاشته شده و آینده خوب در پیشرو است، (با لبخند) نه تنها من بلکه تمام ملت افغانستان باید راضی باشند.
شما هیچ گاهی چادری/برقع پوشیده اید؟
بله، (خنده) بسیار جالب بود. من وقتی برقع پوشیدم که درسم تمام شد و باید از کابل به قندهار می‌رفتم در آن زمان شرایط ایجاب می‌کرد و باید چادری/برقع می‌پوشیدم.
مصاحبه شما را در روز جهانی زن پحش می کنیم، می خواهید در این مورد چیزی بگوئید؟
من روز ۸ مارچ را به تمام زنان افغانستان تبریک می‌گویم و از خدا برای آنها صلح و آرامش آرزو می‌کنم و می‌خواهم که در کشور صلح همیشگی برقرار شود. به نظر من وقتی صلح داشته باشیم خانم‌ها به راحتی زندگی می‌کنند. آرزو دارم که تمام ملت افغانستان به ویژه زنان خوش و آرام باشند.
No comments:
Post a Comment