گلچهره یفتلی
تا زمانیکه قطره اشک در چشمان زنان جاریست من هشتم مارچ نخواهم داشت إإإ
سلام و درود به همه مادران مهربان ،خواهرا ن عزیز و زنان بینوای وطن عزیزم افغانستان :
امسال نیز هشتم مارچ فرا رسید اما من با تاء سف نمیدانم بکدام رو وکدام
دستااوردی را به شما خواهران عزیز وطنم تبریک ومبارک باد بگویم. خواهران ، مادران مهربان : خیلی سعی کردم تا از لابلای مطبوعات واز گزارشهای منابع مدافعین حقوق زنان ، از گزارش واجراات محاکم خلاصه هیچ بهانه نیافتم که آن را به عنوان تحفه ناچیز خدمت تان پیشکش نمایم ، برعکس در همه صفحاتی از جستجو ام به گوش وبینی بریدن ها ، به سنگسارها ، به فروشات خواهرانم در مقابل حیوانات وغیره غیره به اسم ونصب وادرس ها ی معیین مواجه شدم ، باالاخره شر میدم صفحه را بستم وبا خود سوگند یاد کرده : تا زمانیکه قطره اشک درچشمان زنان جاریست من هشت مارچ نخواهم داشت إإإ . امید است مادران وخواهرانم مرا به بزرگواری شان ببخشند
1 comment:
من کاملاء به نظر خواهرم گلچهره جان یفتلی مسوول بنیاد همیآری زنان افغانستان موافق هستم.درست است روز هشتم مارچ روز همبستگی بین اللملی زنان است این یک دست آورد تاریخی ونماینگر تاریخ مبارزات زنان جهان میباشد، زنان کشورهای متمدن آزادی ودغدغه های موقف امروز شان را محصول مبارزات همین روز هشتم مارچ میدانند . اما فراموش نکنیم نماینده های همین کشور های متمدن با همه ساز وبرگ نظامی وآخرین دست آوردهای علمی وفرهنگی شان بدون هیچگونه محدودیتهای رسمی در همه امور افغانستان دست باز دارند وروابط شان درهمه عرصه ها باز وتاءمین است ، اما ما وشما هر روز شاهد دها نقض حقوق زن نه در سطح پائین بودن حقوق مادی ، نه در سطح حقوق باز نشستگی ویاحقوق میعاد زایمان وغیره حقوق مادی ، بلکه صحبت ما وادعای ما در سطح فجیع ترین فجایع از قبیل سر برین ، گوش وبینی بریدن ، وتجاوز به اطفال تحت سنین 4،5،6 ... ، سنگسار قرون 4،5،6 که درهمین صفحه شما خواننده های عزیز انواع واقسام ظلم واستبداد را به چشم وسر مشاهده مینماید که یکی آنهم دور از واقعیت وحقیت نیست واین فجایع درموجودیت وتحت سایه همین کشور های مدافعین حقوق بشر وسینه چاک های دیموکراسی ودفاع از حقوق زن صورت میگیرد هر روز ودر هر جا به نماینده گان شان صحبت ومذاکراتی دارند ، دفتر ونماینده گی باز میکنند . اما کجاهستند این نهادهای حقوق بشر ، مدافعین ُازمانها وانجمنهای کمک به زنان ؟ ؟؟ .در طول این ده سال یکبار هم صدای اعتراض یکی ازاین نهاد هاراآنطوریکه کار آمد وموثر بوده باشد احساس نکردیم . به جز از گزارشها ، آمارها در شروع ویادر ختم سال ارایه میدهندمثل اینکه اینها وظیفه سر شماری را دارند که امسال چند سر بریده ، چند گوش وبینی و، وچه تعداد هم سنگسار وتجاوز جنسی شده واصلا هم به عاملین جرم وجنایت دخل وغرضی ندارند. جلسات وگردهمآیی ها نیز به شکل فرمولتی ، نمایشی وگزارشی دیگر کدام نتایج در بهبود بخشیدن وضعیت رقتبارزنده گی بیشتر از ده ملیون زن درجامعه نداشته است .دوستان عزیز از نظر من جامعه جهانی ، نهادهای دفاع از حقوق بشر منجمله دفاع ازحقوق زنان درطول این ده سال اگر دلسوزانه وموثرانه فعالیت های شان را هدفمندانه از طریق تهدید وتحت فشار دادن عاملین ، قاتلین ،ناقضین حقوق زنان ، ایجاد مراکز اشتغال زایی برای زنان ، ایجاد کورسهای سواد آموزی ، ایجاد مراکز بررسی حقوق ژنان ، ایجاد پناه گاه های زنان بی سر پرست و ده ها تدابیر موٍثردیگر انجام میداد حتمن نتائج مثبت وثمر بخش درقیبال میداشت . امروز مسوولین با داشتن چند تن زن در کابینه ویا هم تعدادی زنان در پارلمان ویا باز بودن مکاتب به روی اناث از جمله دست آوردهای خود میدانند وجامعه جهانی هم ان را به دیده قدر مینیگرند ، از نظر من اینهاهمه اکت وژست های مجازی ، ظاهر فریبی وعوامفریبی است . ایا شما خواننده گان عزیز چند فیصد مطمئین هستید که مسوولین ودولتمداران فعلی واقعن میخواهند ویامیخواستند بدون فشار جامعه جهانی این تشکیلات وکمیت زنان را در امور دولت داری شان آگانه بپذیرند ؟ اگر یک لحظه تصور کنید پس از 2014 جامعه جهانی ازکشور خارج شوند ایا یکی از این تشکیلات ونفوذ زنان را درامور دولت داری خواهید دید ؟ من معیاردستآوردهارادر کسرت تعدادزنان درتولید، اشتغال زایی، خود کفایی ،بالابردن شعورسیاسی وداشتن سواد برای بیان عقاید واندیشه هایش ماندگار وسازنده میدانم .تا زمانیکه معیار های فوق تحقق نپذیرد زن از محیط خانه خارج شده نخواد توانست ، از حقوقش دفاع کرده نمیتواند واشک هم از چشمانش خشک نخواهد شد وهشت مارچ هم نزد زن افغانستان مفهومی نخواهد داشت ، بناء خواهرم خانم "یفتلی"را حق به جانب میدانم تا به اشک زنان میهنش سوگند یاد کنند . با احترام "حقیار " .
Post a Comment