ارسالی : میم آریانا

مادر قدیم گویند مرا چو زاد مادر پستان به دهان گرفتن آموخت شبها بر گاهواره ی من بیدار نشست و خفتن آموخت دستم بگرفت و پا به پا برد تا شیوه ی راه رفتن آموخت یک حرف و دو حرف بر زبانم الفاظ نهاد و گفتن اموخت لبخند نهاد بر لب من بر غنچه ی گل شکفتن آموخت پس هستی من ز هستی اوست تا هستم و هست دارمش دوست (ایرج میرزا)

مادر جدید

گویند مرا چو زاد مادر		روی کاناپه لمیدن آموخت
شبها بر ماهواره تا صبح		بنشست و کلیپ دیدن آموخت
بر چهره سبوس و ماست مالید		تا شیوه ی خوشگلیدن آموخت
بنمود تتو دو ابروی خویش		تا رسم کمان کشیدن آموخت
هر ماه برفت نزد جراح		آیین چروک چیدن آموخت
دستم بگرفت و برد بازار		همواره طلا خریدن آموخت
با قوم خودش همیشه پیوند		از قوم شوهر بریدن آموخت
آسوده نشست و با اس ام اس		جکهای خفن چتیدن آموخت
چون سوخت غذای ما شب و روز		از پیک مدد رسیدن آموخت
پای تلفن دو ساعت و نیم		گل گفتن و گل شنیدن آموخت
بابام چو آمد از سر کار		بیماری و قد خمیدن آموخت