افغانستان در جمع سه کشور برتر دنیا، در فساد

تاریخ انتشار:   ۱۶:۰۹    ۱۳۹۱/۵/۱۲

در صورتی که اداره افغانستان اداره فعلی باشد و در صورتی که به کار گماشتگان، عین همین افراد و اشخاص فعلی باشد این فرمان هم فراموش خواهد شد مانند فرمان های قبل و اگر با افراد و اشخاص جدید بخواهد این اصلاحات را بیاورند ممکن است عملی شود و گرنه تنها یک فرمان سمبلیک برای جامعه جهانی است.
بانو رضایی نماینده در پارلمان کشور، در باره فرمان تازه رییس جمهور برای از بین بردن فساد اداری و ... گفت: امیدوارم تا ما شاهد مبارزه علیه فساد اداری در افغانستان باشیم اما متاسفانه این فرمان برخی از مشکلات و نواقصی را هم با خود دارد برای انکه دیر هنگام صادر شده است و ما از خیلی قبل ها شاهد این بودیم که فساد در ادارات وجود داشت که سازمان شفاف سازی بین المللی در سال 2011افغانستان را در جمع سه کشور فاسد دنیا معرفی کرد.
در کنار دیر هنگام بودن، مشکلات دیگری هم در این فرمان وجود دارد مثلا مکانیزم های اجرایی برای تطبیق این فرمان در نظر گرفته نشده است من باور دارم زمانی یک فرمان عملی خواهد شد که از قبل بسترهایی برای تطبیق فرمان آماده شود.
در نفس فرمان هم مشکلاتی وجود دارد مثل زمان، که سه ماه و شش ماه در اکثر موارد به نظر می رسد که معلوم دار حجم کاری زیادی را بعد از سه ماه و شش ماه بوجود خواهد آورد که از لحاظ عملی مشکل خواهد بود اما در کل فرمان خوبی است.
وی افزود: فساد در افغانستان توسط دکان دار افغانستان بوجود نیامده است و یا توسط شهروند عادی و معمولی افغانستان، بلکه توسط مقام های رده بالا بوجود آمده است و باید برای از بین بردنش هم از همان رده های بالا شروع کرد.
وزیر و وکیلی که امروز آغشته به فساد است نمی تواند تطبیق کننده این فرمان باشد.
باید قبل از صدور این فرمان، یک اصلاحات اساسی در افغانستان می آمد حداقل در نهادهای اجرایی کسانیکه به صورت برجسته در فساد افغانستان نقش داشتند به انزوا قرار می گرفتند و افراد جدید جایگزین می شد که گذشته سرشار از فساد نمی داشتند.
ما توقع داریم توسط مریض، مریض را درمان کنیم. رییس جمهور هنوز هم وقت دارد تا قبل از تطبیق این قانون اصلاحات را بیاورد و بعد از آن شروع به تطبیق قانون کند.
با توجه به فرمانهای قبلی رییس جمهور که اجرا نشده است چقدر جای امیدواری است تا این فرمان اجرا شود؟
خانم رضایی گفت: در صورتی که اداره افغانستان اداره فعلی باشد و در صورتی که به کار گماشتگان عین همین افراد و اشخاص فعلی باشد این فرمان هم فراموش خواهد شد مانند فرمان های قبل و اگر با افراد و اشخاص جدید بخواهد این اصلاحات را بیاورد ممکن است و گرنه تنها یک فرمان سمبلیک برای جامعه جهانی است.
اگر رییس جمهور واقعا می خواهد که این فرمان را عملی بسازد باید دو مکانیزم را در دست بگیرد اول از امروز و با صدور فرمان، اصلاحات جدی را در دست بگیرد تا زمینه ساز تطبیق فرمان شود و دوم اینکه مکانیزم های مبارزه علیه فساد اداری را دولت افغانستان باید روشن بسازد مثلا در کدام اداره چه مکانیزمی؟ توسط چه افرادی؟ و چطور پیش رود؟
توقعاتی را که جامعه جهانی داشت به هیچ عنوان در این فرمان و در فرصت باقی مانده اجرا نخواهد شد، برای اینکه فرمان دیر هنگام بوده و مکانیزم های فرمان تطبیق نشده است ولی دستاورد اندکی را هم که مردم انتظار دارند زمانی میسر خواهد شد که رییس جمهور افغانستان، ادارات موازی را خاتمه ببخشد و صلاحیت ها را برای ادارات روشن بسازد و از درون دولت افغانستان از همین امروز اصلاحات را بیاورد.
رییس جمهور در این فرمان خواسته از دادگاه عالی تا به پرونده های مربوط به غصب زمین ها، فساداداری و قتل های زنجیره ای در شش ماه آینده رسیدگی کند و رییس محکمه گفته برای رسیدگی به هر پرونده مطابق با قانون ده ماه نیاز است. نظر شما چیست؟
خانم رضایی گفت: همانطور که گفتم کاستی هایی در این فرمان وجود دارد مثلا گفته شده مسائل را در سه ماه و یا شش ماه بررسی کنید که ما بعد از این مدت شاهد یک لیست بلندی از طرف ادارات خواهیم بود که تنها خواستند به درخواست رییس جمهور عمل کنند و راست و دروغ را با هم یکی کردند.
ما در محاکم خود شاهد یکی و دو پرونده نیستیم و هزاران پرونده است که حداقل در مدت 11 سال روی هم انباشته شده است و غیر ممکن است در این مدت، ارائه داده شود مگر اینکه طوری ارائه شود که در آن عدالت به هیچ عنوان رعایت نشده باشد.
تاکید بر حکومتداری خوب چیست؟
زمانی که پارلمان افغانستان شکل می گیرد توقع مردم افغانستان این است که با نظارت های جدی فساد را در افغانستان مهار کنند اما کارکرد چند ساله افغانستان نشان می دهد که پارلمان کارکرد خوبی نداشته است و تعدادی از وکلا هم مشکوک به فساد هستند.
اگر ما توقع داشته باشیم با هیات ضعیف پارلمان می توانیم جلوی فساد را بگیریم کاملا در اشتباه هستیم. امروز فساد در دولت و حکومت افغانستان وجود دارد و مبارزه علیه فساد هم باید از همانجا شروع شود نه از دهقان افغانستان.
مردم افغانستان از چه کسی توقع داشته باشند؟
یک نقطه آغاز فشار، افکار عمومی تواند باشد و نقطه دوم فعالیت جامعه مدنی و رسانه های افغانستان و... می تواند به عنوان قوه های فشار استفاده شود و نکته بعد این است که رییس جمهور و پارلمان ملزم شناخته شدند در اعمال این قانون.
پارلمان که زمانی نظارت گر قوی می تواند باشد که خود پارلمان، با شفافیت به مردم اعلام کند که اتهامات وارد شده به پارلمان اشتباه است و اگر درست است ابتدا پارلمان از خود شروع کند.
کسانی که فرمان رییس جمهور را عملی نکنند با آنها چطور برخورد خواهد شد؟
به نظر من اگر رییس جمهور یک عزم جدی داشته باشد در این زمینه، کار بسیارخوب است و کسانی که احمال می کنند وظایف خود را، مورد پیگیری قرار دهند و بررسی شود به عملکرد آنها .
شبکه اطلاع رسانی افغانستان