" مرا با درد عشق آشنا کن ... بگذار خون از قلبم بچکد "
زنان شاعر در افغانستان با بمب عشق و دلدادگی به استقبال زندان می روند
يكشنبه 27 شوال 1432هـ - 25 سپتامبر 2011م
دبی – آمال هلالی
زنان شاعر در افغانستان در یک اقدام جسورانه و بی سابقه برنامه " شعرخوانی " را به صورت هفتگی در کابل برگزار می کنند تا از فضای سیاسی و اجتماعی کشور خود بگویند.
این برنامه که برای هشتمین سال متوالی برگزار می شود تعدادی از نخبگان و شاعران برجسته زن را دور هم گرد می آورد.
فرحناز شاعر جوان پشتونی قصیده اش را اینگونه آغاز می کند :" مرا با درد عشق آشنا کن ... با اشک چشمان سیاهت به من سلام کن ... بگذار خون از دلم بچکد .. ما زنان پشتون در راه عشق زندان و مرگ را به مبارزه می طلبیم. "
فرحناز می گوید زنانی که در افغانستان به شعر روی می آورند با خطر دست وپنجه نرم می کنند."
طوبی ندا دیگر شاعر افغان اعتقاد دارد اقد ام زنان به شعر و نویسندگی ماجراجویی است. او می گوید هنگامیکه اولین رمان خود را در دوره طالبان منتشر کرد با مشکلات زیادی روبه رو شد.
رمان او داستان زنی را روایت می کند که می خواهد در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد اما با مخالفت سرسختانه همسر تندرو خود مواجه می شود. همسر قهرمان دادستان ، او را به خانه نشینی مجبور می کند اما دیدار با یک جوان فیزیکدان همه چیز را عوض می کند و درب آرزوها را به روی او می گشاید.
طوبی می گوید پس از انتشار این رمان جنجال برانگیز مورد تهدید قرار گرفت و خانواده او که در یکی از استان های تحت کنترل طالبان به سر می بردند از وی اعلام برائت کردند. اما او نویسندگی را کنار نگذاشت.
او افزود :" مردم انیجا گمان می کنند نوشتن مخصوص مردان است. و فقط مردان می توانند احساسات خود را بگویند و زن باید ساکت باشد."
طوبی تاکید می کند : دین خودم اسلام را دوست دارم ، با حکومت اسلامی موافقم ، اما با حکومت طالبان مخالفم. اسلام و طالبان دو چیز هستند و تفاوت ها زیاد است."
گزارشگر لوموند در مورد رنجی که شاعران زن افغان در دوره طالبان با آن روبه رو بودند می گوید : " یک زن شاعر در غزنی که او را از نوشتن بازداشته بودند اقدام به خودسوزی کرده بود و به زندگی خود پایان داد."
زنان شاعر افغان که پیشتر برنامه " شب شعر " را در مرکز فرهنگی فرانسه برگزار می کردند اکنون این دیدار هفتگی را در یکی از کتابخانه های وابسته به وزارت آموزش و پرورش در مرکز کابل برگزار می کنند.
این برنامه که برای هشتمین سال متوالی برگزار می شود تعدادی از نخبگان و شاعران برجسته زن را دور هم گرد می آورد.
فرحناز شاعر جوان پشتونی قصیده اش را اینگونه آغاز می کند :" مرا با درد عشق آشنا کن ... با اشک چشمان سیاهت به من سلام کن ... بگذار خون از دلم بچکد .. ما زنان پشتون در راه عشق زندان و مرگ را به مبارزه می طلبیم. "
فرحناز می گوید زنانی که در افغانستان به شعر روی می آورند با خطر دست وپنجه نرم می کنند."
طوبی ندا دیگر شاعر افغان اعتقاد دارد اقد ام زنان به شعر و نویسندگی ماجراجویی است. او می گوید هنگامیکه اولین رمان خود را در دوره طالبان منتشر کرد با مشکلات زیادی روبه رو شد.
رمان او داستان زنی را روایت می کند که می خواهد در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد اما با مخالفت سرسختانه همسر تندرو خود مواجه می شود. همسر قهرمان دادستان ، او را به خانه نشینی مجبور می کند اما دیدار با یک جوان فیزیکدان همه چیز را عوض می کند و درب آرزوها را به روی او می گشاید.
طوبی می گوید پس از انتشار این رمان جنجال برانگیز مورد تهدید قرار گرفت و خانواده او که در یکی از استان های تحت کنترل طالبان به سر می بردند از وی اعلام برائت کردند. اما او نویسندگی را کنار نگذاشت.
او افزود :" مردم انیجا گمان می کنند نوشتن مخصوص مردان است. و فقط مردان می توانند احساسات خود را بگویند و زن باید ساکت باشد."
طوبی تاکید می کند : دین خودم اسلام را دوست دارم ، با حکومت اسلامی موافقم ، اما با حکومت طالبان مخالفم. اسلام و طالبان دو چیز هستند و تفاوت ها زیاد است."
گزارشگر لوموند در مورد رنجی که شاعران زن افغان در دوره طالبان با آن روبه رو بودند می گوید : " یک زن شاعر در غزنی که او را از نوشتن بازداشته بودند اقدام به خودسوزی کرده بود و به زندگی خود پایان داد."
زنان شاعر افغان که پیشتر برنامه " شب شعر " را در مرکز فرهنگی فرانسه برگزار می کردند اکنون این دیدار هفتگی را در یکی از کتابخانه های وابسته به وزارت آموزش و پرورش در مرکز کابل برگزار می کنند.
No comments:
Post a Comment