مدافعان حقوق زن خاموش اند
گرداب
حقوق بشر در جهان معاصر، صرف نظر از مباحث نظری و مکاتب فکری مختلف موجود، متاسفانه دستاویزی در منازعات سیاسی بین دولت‌ها نیز شده است و مخصوصا قدرت‌های بزرگ غربی ازجمله ایالات متحده آمریکا سعی می‌کنند خود را الگو و پیشگام حقوق بشر در جهان معرفی کنند و ازهمین رو در خصوص کشورهای دیگر غالبا اظهارنظروامرونهی دارند. به علاوه دولت‌های مزبور گاه با ادعای حمایت از حقوق بشر از مجاری مختلف فشارهایی را بر کشورهای هدف وارد می‌کنند تا تحولات مورد نظرشان تامین شود.
اضافه شدن موضوع "حقوق بشر" در دستور کار غربی‌ها یک برخورد سیاسی‌کارانه است که ازهمان معیارهای دوگانه تبعیت می‌کند.
سوال این‌جاست که این مجموعه‌ها با چه مقدمه‌ای خود را صاحب امتیاز انحصاری مطالبات زنان می‌دانند؟! کشورها و سازمان‌های به اصطلاح مدافع حقوق زن که همه ساله کشورهای رو به انکشاف را محکوم به تضییع حقوق زن می‌کنند؛ در جریان تضییع حقوق زنان در کشورها و دولت های متحد غرب چگونه عمل می کنند؟ آیا از وضعیت اسف‌بار، ظلم‌های بی‌شمار به زنان و کشتار و شکنجه آنان در میان کشورهای عربی در جریان انقلاب‌های اخیر منطقه خاورمیانه در مصر، لیبی، تونس، بحرین، یمن، عمان، عربستان، اردن، سوریه و … مطلع هستند؟! به راستی دلیل این سکوت خفت بار در قبال این همه ظلم چیست؟!
رژیم حاکم بحرین با مشاهده نقش فعال زنان در تظاهرات به سرکوب و بازداشت آنان پرداخت، به گونه‌ای که از روز آغاز تظاهرات تاکنون صدها زن بازداشت شده‌اند. حملات وحشیانه و بی‌سابقه نیروهای امنیتی به زنان، بحرین را درصدرکشورهای منطقه از لحاظ بازداشت و قتل زنان به خاطر اعلام دیدگاه‌های سیاسی خود قرار داده است. رژیم بحرین با سرکوب زنان همه توافق‌نامه‌های بین‌المللی را که برای حمایت از زنان امضاء کرده بود، نقض کردند.
موضع‌گیری دولت‌ها و سازمان‌های مدافع حقوق زنان و حامیان "سکینه آشتیانی" که مقابل حکم اعدام او بیانیه‌های مختلفی صادر و اعتراض می‌کردند، سکوت است.
شیرین عبادی که جایزه نوبل را به دلیل فعالیت درزمینه حقوق بشر و ترویج مردم‌سالاری در ایران به ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان، دریافت کرده و پیش ازاین در قبال زیر گرفته شدن سگان از سوی اتومبیل هم بیانه صادر می‌کرده است؛ نسبت به کشتار مردم و زنان مسلمان بحرینی چون "جواهر عبدالامیر کویتیان"، دختر دانشجو، "بهیه العرادی"، "آیات القرمزی" و… واکنشی نشان نداده و سکوت اختیار کرده است.
آمریکا و اروپا اگر حقوق زنان در کشورهای دیگر نقض شود، سیل محکومیت‌ها و درخواست "توقف نقض حقوق زنان" در آن کشورها را به راه می‌اندازند، ولی در خصوص بحرین از چنین واکنش‌هایی خبری نیست و در سایه سکوت مطلق سازمان‌های بین المللی، انواع بدرفتاری با آن‌ها می‌شود.
کشتار زنان مسلمان بحرینی بیانگر این است که ادعای حقوق بشر و آزادی زنان در غرب سرابی بیش نبوده و اساساً آزادی زن از نگاه دولتمردان غربی چیزی جزبی‌بندوباری، در دسترس مردان بودن و تسلط برجنس زن نیست و نه به خاطر زنان و برای آنان، بلکه در راستای اعمال فشار سیاسی به کشورهای مستقل و ناهماهنگ با سیاست های نظام سلطه است.
حقوق بشر در جهان معاصر، صرف نظر از مباحث نظری و مکاتب فکری مختلف موجود، متاسفانه دستاویزی در منازعات سیاسی بین دولت‌ها نیز شده است و مخصوصا قدرت‌های بزرگ غربی ازجمله ایالات متحده آمریکا سعی می‌کنند خود را الگو و پیشگام حقوق بشر در جهان معرفی کنند و ازهمین رو در خصوص کشورهای دیگر غالبا اظهارنظروامرونهی دارند. به علاوه دولت‌های مزبور گاه با ادعای حمایت از حقوق بشر از مجاری مختلف فشارهایی را بر کشورهای هدف وارد می‌کنند تا تحولات مورد نظرشان تامین شود.
اضافه شدن موضوع "حقوق بشر" در دستور کار غربی‌ها یک برخورد سیاسی‌کارانه است که ازهمان معیارهای دوگانه تبعیت می‌کند.
سوال این‌جاست که این مجموعه‌ها با چه مقدمه‌ای خود را صاحب امتیاز انحصاری مطالبات زنان می‌دانند؟! کشورها و سازمان‌های به اصطلاح مدافع حقوق زن که همه ساله کشورهای رو به انکشاف را محکوم به تضییع حقوق زن می‌کنند؛ در جریان تضییع حقوق زنان در کشورها و دولت های متحد غرب چگونه عمل می کنند؟ آیا از وضعیت اسف‌بار، ظلم‌های بی‌شمار به زنان و کشتار و شکنجه آنان در میان کشورهای عربی در جریان انقلاب‌های اخیر منطقه خاورمیانه در مصر، لیبی، تونس، بحرین، یمن، عمان، عربستان، اردن، سوریه و … مطلع هستند؟! به راستی دلیل این سکوت خفت بار در قبال این همه ظلم چیست؟!
رژیم حاکم بحرین با مشاهده نقش فعال زنان در تظاهرات به سرکوب و بازداشت آنان پرداخت، به گونه‌ای که از روز آغاز تظاهرات تاکنون صدها زن بازداشت شده‌اند. حملات وحشیانه و بی‌سابقه نیروهای امنیتی به زنان، بحرین را درصدرکشورهای منطقه از لحاظ بازداشت و قتل زنان به خاطر اعلام دیدگاه‌های سیاسی خود قرار داده است. رژیم بحرین با سرکوب زنان همه توافق‌نامه‌های بین‌المللی را که برای حمایت از زنان امضاء کرده بود، نقض کردند.
موضع‌گیری دولت‌ها و سازمان‌های مدافع حقوق زنان و حامیان "سکینه آشتیانی" که مقابل حکم اعدام او بیانیه‌های مختلفی صادر و اعتراض می‌کردند، سکوت است.
شیرین عبادی که جایزه نوبل را به دلیل فعالیت درزمینه حقوق بشر و ترویج مردم‌سالاری در ایران به ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان، دریافت کرده و پیش ازاین در قبال زیر گرفته شدن سگان از سوی اتومبیل هم بیانه صادر می‌کرده است؛ نسبت به کشتار مردم و زنان مسلمان بحرینی چون "جواهر عبدالامیر کویتیان"، دختر دانشجو، "بهیه العرادی"، "آیات القرمزی" و… واکنشی نشان نداده و سکوت اختیار کرده است.
آمریکا و اروپا اگر حقوق زنان در کشورهای دیگر نقض شود، سیل محکومیت‌ها و درخواست "توقف نقض حقوق زنان" در آن کشورها را به راه می‌اندازند، ولی در خصوص بحرین از چنین واکنش‌هایی خبری نیست و در سایه سکوت مطلق سازمان‌های بین المللی، انواع بدرفتاری با آن‌ها می‌شود.
کشتار زنان مسلمان بحرینی بیانگر این است که ادعای حقوق بشر و آزادی زنان در غرب سرابی بیش نبوده و اساساً آزادی زن از نگاه دولتمردان غربی چیزی جزبی‌بندوباری، در دسترس مردان بودن و تسلط برجنس زن نیست و نه به خاطر زنان و برای آنان، بلکه در راستای اعمال فشار سیاسی به کشورهای مستقل و ناهماهنگ با سیاست های نظام سلطه است.
No comments:
Post a Comment