نوشته: پروفیسور رسول رهین جشن نوروز در تقویم آریائی
نوروز يكي از قديمي ترين اعياد و جشن هاي آريايي و ياد گار چند هزار ساله كشور باستاني ما ميباشد. اين جشن بزرك ملي زماني در سر زمين آريانا بر گزارگرديدكه بيداري و تجدد حيات در طبيعت آ غاز گرديد. تجدد حيات و بيداري هنگامي آغاز گرديد كه سردي زمستان پايان يافت ودر دامان كوهساران لاله و ريحان روئيد.
واژه نوروز مرکب از دو واژهٔ فارسی «نو» و «روز» است. در روزگاران کهن آریاییان این واژه را "ناوا سرِدا" یعنی سال میگفتند. مردمان آریایی آسیای میانه نیز در زمان سلاله های سغدیان و خوارزمشاهیان، نوروز را نوسارد و نوسارجی می نامیدند. منشا و زمان پیدایش نوروز، به درستی معلوم نیست. در برخی از متن‌های کهن، شاهنامه فردوسی و تاریخ طبری، جمشید و در برخی اسناد دیگر، کیومرث را به‌عنوان پایه‌گذار نوروز معرفی کرده اند. در شاهنامه، روایت شده است که جمشید در حال گذشتن از آذربایجان بود که دستور داد در آنجا برای او تختی بگذارند و خودش با تاجی زرین بر روی تخت نشست. با رسیدن نور خورشید به تاج زرین او، جهان نورانی شد و مردم شادمانی، و آن روز را روز نو یا نوروز نامیدند. برخی دیگر آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌دهد. بر طبق این روایت‌ها، رواج نوروز در خاوران ۵۳۸ سال قبل از میلاد یعنی زمان حمله کورش به بابل بازمی‌گردد. ونیز در برخی از روایت‌ها، زرتشت به‌عنوان بنیان‌گذار نوروز نام برده شده است.
منبع: خاوران
No comments:
Post a Comment